Συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τότε που ο αγαπημένος μας Μίκης πέρασε στη γειτονιά των αγγέλων. Όμως είναι πάντα εδώ, δυναμικά παρών μέσα από το φωτεινό του παράδειγμα, τη ζωή, τους αγώνες και το έργο του. Μέσα από τα τραγούδια του που ένας ολόκληρος λαός και ο κόσμος όλος δεν θα πάψουν να τα τραγουδούν, έχοντας τη μουσική του σαν παντοτινό οδηγό και σαν φάρο μέσα στα αγριοκαίρια της ζωής, στους κινδύνους, στις απλές καθημερινές μας χαρές, αλλά και στις μεγάλες στιγμές της ιστορίας μας. Παντού και πάντοτε ο Μίκης θα γεμίζει με τη λιονταρίσια καρδιά και την επιβλητική παρουσία του τη ζωή μας, θα τη φωτίζει, θα της δείχνει τον δρόμο και θα τη νοηματοδοτεί. Καλή ανάπαυση καλέ μας Μίκη, σε έναν παράδεισο γεμάτο μελωδίες, δικαιοσύνη και ξαστεριές, γεμάτο από όλα εκείνα που αγάπησες και τα μοιράστηκες μαζί μας στο φευγαλέο ταξίδι αυτής της ζωής… Να μας θυμάσαι και να μας αγαπάς πάντα…

Συνέχεια →

Πάργα, Ήπειρος

«Είχα μια θάλασσα στο νου
κι ένα περβόλι, περιβόλι τ’ ουρανού»

Μπήκαμε πια για τα καλά στο καλοκαίρι και η μεγάλη πρωταγωνίστρια των διακοπών, του ρεμβασμού, των ξένοιαστων ημερών και των ονειρεμένων ταξιδιών, η ΘΑΛΑΣΣΑ, είναι και πάλι εδώ! Αιώνια, αέναη, απέραντη, γαλάζια και διάφανη, δροσερή, παιχνιδιάρα, πλανεύτρα και ερωτική, με χίλιους τρόπους ντύνει στο χρώμα της και στους κυματισμούς της τις ωραιότερες στιγμές και αναμνήσεις μας από το καλοκαίρι!

Οι βαθύτερα χαραγμένες μνήμες μας, εκείνες που πιο δύσκολα ξεθωριάζουν, είναι οι παιδικές. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 1974, το καλοκαίρι που έγινα οκτώ χρονών, ως αναστάσιμο. Ο κόσμος -αγκυλωμένος μέχρι τότε και βλοσυρός, καταθλιπτικά «ελληνοχριστιανικός»- από τη μια μέρα στην άλλη ξεμαρμάρωσε, πλημμύρισε από χρώματα και ευωδιές.

Συνέχεια →

Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής – Μικρό αφιέρωμα με αγαπημένα τραγούδια

«Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι’ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Έτσι ή αλλιώς, μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από κει και πέρα το λόγο έχουν αυτοί που θα τ΄ ακούσουν. Λένε πως το είδος έχει ορισμένους κανόνες. Δεν τους ξέρω και, πάντως, δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν μπορούσα ίσως να τους ακολουθήσω. Δουλεύει ο καθένας όπως νιώθει. Και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν».

Οδυσσέας Ελύτης

Συνέχεια →

9 Σεπτεμβρίου 2021

Βουβά σε κλαίνε τα βουνά, οι έμορφες Μαδάρες
Γλυκά κοιμήσου Μίκη μας στης Κρήτης τση αγκάλες

Στη γη των προγόνων του ο Μίκης Θεοδωράκης

Η Κρήτη τον αποχαιρέτησε όπως ξέρει. Με τα τραγούδια της και τη λεβεντιά της… Στο ταπεινό χωριό του Γαλατά, έξι χιλιόμετρα από τα Χανιά, πάνω από τη θάλασσα του Αιγαίου προς το ύψωμα: αυτή τη γη επέλεξε ο Μίκης Θεοδωράκης για να ξαποστάσει. Στη γη των προγόνων του, σε μια κοινότητα προοδευτικών Βενιζελικών και Κομμουνιστών, δίπλα από τους τάφους του πατέρα, της μητέρας και του αδελφού του. Εκεί και η τελευταία πράξη σε μία ζωή πλούσια σε βιώματα, πλήρη σε δημιουργία και γεμάτη από χαρές και πίκρες, βάσανα και χειροκρότημα, πόνο, δάκρυα, αίμα αλλά και περισσή ευχαρίστηση. Έτσι όπως πρέπει να είναι η ζωή.

Συνέχεια →

Ο λόφος του Λυκαβηττού σήμερα, με το εκκλησάκι του Αη-Γιώργη και τη μεσίστια
σημαία του, από το άλσος της Σχολής Ευελπίδων (8 Σπετ. 2021)

Συνέχεια →

Ο «Ανδρέας» είναι ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, που γράφτηκε για τον αγωνιστή Ανδρέα Λεντάκη (1935-1997), ο οποίος κατά τη διάρκεια της επταετίας κρατήθηκε στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών και βασανίστηκε φρικτά στην ταράτσα του κτηρίου της οδού Μπουμπουλίνας 18. Όντας κρατούμενος κατήγγειλε τη βαναυσότητα της χούντας στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, ενώ η περίπτωσή του έγινε θέμα συζήτησης και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η δράση, οι αγώνες του και η αντοχή του ενέπνευσαν στον συγκρατούμενό του, στο διπλανό κελί, Μίκη Θεοδωράκη, μερικά από τα ωραιότερα επαναστατικά τραγούδια του.

Συνέχεια →

Το καθεστώς, που έμεινε γνωστό ως «Δικτατορία των Συνταγματαρχών» ή ως «Χούντα* των Συνταγματαρχών» ή «Επταετία», προχώρησε από τις πρώτες ώρες της 21ης Απριλίου 1967 σε κήρυξη στρατιωτικού νόμου για αόριστο χρονικό διάστημα, καθώς επίσης και σε απαγόρευση κάθε πολιτικής δραστηριότητας και στην καθιέρωση αυστηρής λογοκρισίας. Κάθε άρθρο εφημερίδας, κάθε έργο τέχνης, έπρεπε να έχει την έγκριση των αξιωματικών της αρμόδιας επιτροπής που έδρευε στο Υπουργείο Τύπου, επί της οδού Ζαλοκώστα.

Συνέχεια →

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 ετών ο Μίκης Θεοδωράκης, μία από τις σημαντικότερες και πιο πολυσυζητημένες προσωπικότητες της νεότερης Ελλάδας. Συνθέτης, στιχουργός, ποιητής, πεζογράφος, πολιτικός, ακτιβιστής και αγέραστος αγωνιστής της ζωής και της δημοκρατίας, ο Μίκης συμπυκνώνει την ιστορία της Ελλάδας από την Κατοχή έως σήμερα.

Συνέχεια →

George Frederick Watts, Rose

Μέσα στη θεία άνοιξη όλα γιορτάζουν και αποπνέουν ποικίλες ευωδιές, ώστε ν’ αναπαύεται η ψυχή, να χαίρεται και ν’ απορρίπτει κάθε συννεφιά και ανησυχία. Ίσως για κάποιους όλα αυτά να θεωρηθούν ως παρωχημένα πια σχήματα και δρώμενα μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που δεν επιστρέφει μεν, αλλά συνεχίζει να διδάσκει… Από το «Ρόδο της μοίρας» του Σεφέρη ως το «Ροδόσταμο» του Γκάτσου και του Θεοδωράκη, το μεθυστικό εκχύλισμα του ρόδου εξακολουθεί να γεμίζει νοσταλγία και «φεγγαροδροσιά» τη ζωή μας και τις πιο τρυφερές αναμνήσεις μας…

Συνέχεια →

Γρηγόρης Λαμπράκης (1912-1963)

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης υπήρξε ιατρός, αθλητής, πολιτικός, μα πάνω απ’ όλα αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ειρήνης. Γεννήθηκε στην Κερασίτσα Αρκαδίας στις 3 Απριλίου 1912. Μετά το τέλος των εγκύκλιων σπουδών του μετέβη στην Αθήνα και εισήλθε στην Ιατρική. Λόγω της ιδιοσυγκρασίας και της ιδεολογίας του δεν έκανε τίποτα στη ζωή του, αν αυτό δεν είχε κάποια υψηλή στόχευση και δεν εξέφραζε εκείνα που θεωρούσε ως ιδανικά. Ήταν από τους πρώτους και τα περισσότερα χρόνια των σπουδών του έπαιρνε υποτροφίες. Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αναδείχθηκε δέκα (ή 12 κατ’ άλλους) φορές βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος, ενώ επί χρόνια (1936-1959) κατείχε το πανελλήνιο ρεκόρ του αγωνίσματος.

Συνέχεια →

Στις 8 Αυγούστου 1938 ανοίγει τις πύλες του στην Αυστρία το φοβερό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης του Μαουτχάουζεν (γερμ. Konzentrationlager KZ Mauthausen – Gusen), που υπήρξε συνώνυμο του θανάτου και τόπος μαρτυρίου για πάνω από 200.000 κρατουμένους από σχεδόν όλες τις χώρες της Ευρώπης. 122.797 άνθρωποι, ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες, ξεψύχησαν μαρτυρικά στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν.

Συνέχεια →