Δεσπόζουσα θέση στην κατασκευή των κατοικιών και άλλων κτισμάτων στην Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας, και ευρύτερα της πεδινής Θεσσαλίας μέχρι τη δεκαετία του 1950-1960, κατέχει η χρήση της ωμής πλίνθου, σύμφωνα με όσα αναφέρει στο βιβλίο – λεύκωμα με τίτλο: «Καταγραφή και ανάδειξη της αγροτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Καρδίτσας», η συγγραφέας του πονήματος Βασιλική Κοζιού – Κολοφωτιά.

Η Άρνισσα είναι χτισμένη στις βορειοδυτικές όχθες της λίμνης Βεγορίτιδας, στους πρόποδες του όρους Βόρα (Καϊμακτσαλάν), 27 χιλιόμετρα μακριά από την Έδεσσα και στα σύνορα με τον νομό Φλώρινας. Τόπος εύφορος με ανόθευτη φυσική ομορφιά, ένα ωραίο κεφαλοχώρι, με πλούσια ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων και με τοπίο που γαληνεύει την ψυχή. Το μικροκλίμα της περιοχής, που ευθύνεται για την εύφορη κοιλάδα της, την έχει κάνει γνωστή, πέρα από τη λίμνη, για την παραγωγή φρούτων και λαχανικών ασύγκριτης νοστιμιάς, κυρίως μήλων.

Στην είσοδο του παλιού χωριού Καρυώτη, ριζωμένοι εδώ και αιώνες, στέκονταν οι προστάτες του, οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ. Ως ενοριακός και κοιμητηριακός ναός, οι Ταξιάρχες ήταν μία από τις πέντε εκκλησίες του χωριού η οποία κτίστηκε από την οικογένεια Σκιαδά. Στο εσωτερικό της υπήρχαν οι τάφοι των κτητόρων της, όπως επιβεβαιώνεται από τη διαθήκη του Στάθη Σκιαδά, γιου του Θεοδόση, στις 29 Σεπτεμβρίου 1730 ο οποίος ζητά να ενταφιαστεί μέσα στον ναό των Ταξιαρχών στον τάφο που είναι θαμμένο ένα του παιδί.[1]

Βαρδούσια, Δεκέμβρης 2018

Γεφύρι Καμπέρ Αγά, Ανατολικό Ζαγόρι, Ήπειρος

Έζησα τ’ όνομα το αγαπημένο
Στον ίσκιο της γιαγιάς ελιάς…
Οδυσσέας Ελύτης, Ήλιος ο Πρώτος

Τοπίο με ελαιόδεντρα στην Άμφισσα

Η ελιά είναι γένος καρποφόρων δέντρων της οικογένειας των Ελαιοειδών (Oleaceae), το οποίο συναντάται πολύ συχνά στην Ελλάδα. Ο καρπός του ονομάζεται επίσης «ελιά» και από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο. Τα ελαιόδεντρα μεταφέρθηκαν στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο από Φοίνικες εμπόρους. Ξεκινώντας από την Ελλάδα, ταξίδεψαν στη συνέχεια στη νότια Ευρώπη και έφτασαν σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Αυτό εξηγεί γιατί οι Έλληνες θεωρούνται οι πρώτοι που καλλιέργησαν ελαιόδεντρα στον ευρωπαϊκό μεσογειακό χώρο. Η ελιά υπήρξε το σύμβολο της θεάς Αθηνάς. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη. Μέσα από την ιστορία μας ανακαλύπτουμε ότι η ελιά όχι μόνον αποτελεί σύμβολο ειρήνης, σοφίας, γονιμότητας, ευημερίας και δόξας, αλλά μας προσφέρει προστασία, έμπνευση και τροφή.

Η Πέρδικα και ο κόλπος του Μαραθώνα

Η Πέρδικα είναι παλαιός παραδοσιακός οικισμός της Αίγινας, χτισμένος στα ανηφορικά καλντερίμια του λόφου γύρω απ’ το λιμάνι της. Στο παρελθόν οι κάτοικοί της ασχολούνταν αποκλειστικά με το ψάρεμα. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι τα μικρά σπιτάκια με τις κάτασπρες αυλές, που επικοινωνούν μεταξύ τους. Με την εκκλησία της Παναγίας να δεσπόζει στην καρδιά του και τον απάνεμο ορμίσκο του να βυθίζεται στα ρόδινα ηλιοβασιλέματα, το όμορφο ψαροχώρι του νησιού είναι ένας τόπος που αγαπά κανείς με την πρώτη ματιά…  

Το μικρό κίτρινο λουλούδι Sempreviva πήρε το όνομά του από την ιταλική λέξη «sempre» που σημαίνει «πάντοτε» και τη μετοχή του ρήματος «vivere» που σημαίνει «ζω». Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, σημαίνει το λουλούδι που «ζει παντοτινά»… Οι Βενετσιάνοι κατακτητές χάρισαν αυτό το όνομα στο μικρό, αμάραντο λουλούδι που μοιάζει αποξηραμένο και διατηρεί το χρώμα του για πολλά χρόνια χωρίς καθόλου νερό! Στην πραγματικότητα, αυτό που διατηρείται για πάντα δεν είναι το μικροσκοπικό άνθος, το οποίο μαραίνεται, αλλά τα μικρά, κίτρινα αχυρώδη φύλλα, που το περιβάλλουν.

Νέα έρευνα δείχνει ότι το 40% των τροφίμων καταλήγει στα σκουπίδια, με πάνω από τις μισές ποσότητες να πετιούνται στην παραγωγή, πολύ πριν φτάσουν στο καλάθι του καταναλωτή. Το περιβαλλοντικό αποτύπωμα είναι βαρύ.