3 Ιουλίου
Ο χριστιανός άγιος του έρωτα που γιορτάζεται στα Ανώγεια
«Ο Άγιος Υάκινθος ξυπνάει τα μεσημέρια
παίρνει την Κρήτη στα φτερά, τον έρωτα στα χέρια
Κατηφορίζει το βουνό, το μονοπάτι παίρνει
κι ο ήλιος μόλις τον κοιτά χαμογελά και γέρνει
Ο Άγιος Υάκινθος ανοίγει παραθύρια,
σμίγει τα στήθια, τα κορμιά και χτίζει τα γιοφύρια
Ν’ αγαπηθούν οι άνθρωποι, να ομορφύνει ο κόσμος,
ν’ ανθίσει ο βασιλικός, η ρίγανη κι ο δυόσμος!»
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Το όνομα του Αγίου Υακίνθου αποδόθηκε κατά τον αρχαίο μύθο σε έναν ωραίο νέο, τον οποίο αγάπησε ο Απόλλων αλλά και ο Ζέφυρος. Πάνω στη διαμάχη των δύο θεών το παλικάρι βρήκε τον θάνατο. Από το αίμα του Υακίνθου ο Απόλλωνας, απαρηγόρητος, έπλασε το γνωστό ευωδιαστό λουλούδι, τον υάκινθο ή ζουμπούλι.
Ο Άγιος Υάκινθος, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, υπήρξε θαλαμηπόλος του αυτοκράτορα Τραϊανού, ο οποίος του ζήτησε να απαρνηθεί τον Χριστό. Εκείνος αρνήθηκε και φυλακίστηκε 12 χιλιόμετρα νότια από τα Ανώγεια της Κρήτης, στην ορεινή περιοχή Φούρνοι, όπου του έδιναν φαγητά ποτισμένα με το αίμα ζώων που είχαν θυσιαστεί σε είδωλα («ειδωλόθυτα», δηλ. κρέατα από παγανιστική θυσία). Ο Άγιος αρνήθηκε το φαγητό επί σαράντα ημέρες και τελικά πέθανε από ασιτία το 117 μ.Χ., σε ηλικία 21 ετών.
Οι φρουροί του Αγίου Υακίνθου βρήκαν στο κελί του αγγέλους, που κρατούσαν λαμπάδες, να στεφανώνουν το τίμιο λείψανό του, μέσα σε ένα υπέρκοσμο φως. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, γεμάτος φθόνο και οργή, έδωσε τότε εντολή να πετάξουν το άγιο λείψανο του μάρτυρα στα θηρία, για να το κατασπαράξουν και να μην γίνει σημείο τιμής από τους χριστιανούς. Όμως οι άγγελοι συνέχιζαν να το φυλάνε και τα θηρία δεν το πείραξαν καθόλου και το άφησαν ανέγγιχτο.
Τελικά, το λείψανο του Αγίου Υακίνθου ετάφη στην πατρίδα του, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, από έναν τυφλό συγκλητικό, που η χάρις του Αγίου του ξαναέδωσε το φως του! Από εκεί το ιερό λείψανο του Αγίου εκλάπη από τους Λατίνους και μεταφέρθηκε στην Ευρώπη, όπου και φυλάσσεται έως και σήμερα σε γυάλινη προθήκη στον ιερό ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στο Kloster Fürstenfeld της Βαυαρίας. Η ιερή μνήμη του Αγίου Υακίνθου τιμάται στις 3 Ιουλίου εκάστου έτους, ημέρα του μαρτυρικού του τέλους.
Το εκκλησάκι του Αγίου Υακίνθου στα Ανώγεια Μυλοποτάμου στην Κρήτη
Ανεβαίνοντας τον Ψηλορείτη, σε ύψος περίπου 1.200 μ., συναντάμε ένα λιτό, κυκλικό, πέτρινο εκκλησάκι, που θυμίζει τα μητάτα της περιοχής, αφιερωμένο στον Άγιο Υάκινθο. Θεωρείται ο Άγιος του έρωτα, των αγνών αισθημάτων, της δημιουργίας και της έμπνευσης, όχι ιδιαίτερα γνωστός στην υπόλοιπη Ελλάδα, όσο στην Κρήτη και μάλιστα στ’ Ανώγεια. Τον σχεδιασμό και την επίβλεψη της μικρής πέτρινης εκκλησίας επιμελήθηκε ο αρχιτέκτονας Σταύρος Βιδάλης. Στην Αχαΐα υπάρχουν επίσης δύο ξωκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Υάκινθο: το ένα στο θέρετρο της 116ης Πτέρυγας Μάχης στον Άραξο, κοντά στο χωριό Καλαμάκι και το άλλο εντός του Χιονοδρομικού κέντρου Καλαβρύτων.
Το ιερό λείψανο του Αγίου Υακίνθου
στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
στο Kloster Fürstenfeld της Βαυαρίας
Ο αξέχαστος συνθέτης Δημήτρης Λάγιος έδωσε το όνομα του Αγίου στην πολυαγαπημένη του κόρη Υακίνθη, παραπέμποντας και στο όνομα της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ζακύνθου, και της αφιέρωσε την υπέροχη μουσική του πάνω στους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου:
Το τραγούδι της Υακίνθης
«Όταν λέει η Υακίνθη σ’ αγαπώ πολύ,
πέφτουν οι παλιοί σοβάδες του φτωχού μου κόσμου,
κι από τα γυμνά ντουβάρια μπαίνει η ανατολή,
να ντυθεί το φως μου.
Όταν παίζει η Υακίνθη με τα βότσαλα,
πράσινη στα δυο της χέρια λάμπει η Μυτιλήνη,
χίλια τα αινίγματά μου χίλια και θολά,
… κι όλα μου τα λύνει»
(Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μουσική: Δημήτρης Λάγιος, Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας)
Σήμερα, τα «Υακίνθεια» είναι ένα καθιερωμένος πολιτιστικός θεσμός στην Κρήτη. Διοργανώνονται κάθε καλοκαίρι στα Ανώγεια προς τιμήν του Αγίου τους σύμφωνα με την τοπική παράδοση. Οι εκδηλώσεις, που διαρκούν τρεις ημέρες, αναφέρονται στη νιότη και την αγάπη. Αποτελούν πόλο έλξης επισκεπτών και καλλιτεχνών από την Κρήτη και άλλες περιοχές της Ελλάδας και της Μεσογείου. Στο μουσικό κομμάτι των εκδηλώσεων έντονη είναι η σφραγίδα του Λουδοβίκου των Ανωγείων, διοργανωτή των Υακινθείων από το 1998, που με το δικό του ιδιαίτερο, χαρισματικό τρόπο τραγουδά τον έρωτα και την προσδοκία του.
«… Ο Άγιος Υάκινθος δεν είναι ο Άγιος των ερωτευμένων, αλλ’ εκείνων που έχασαν και εκείνων που ελπίζουν να βρουν. Ο έρωτας -έτσι κι αλλιώς- είναι θεϊκή επίσκεψη και η ζωή, γενικότερα, μια γιορτή, όπου είμαστε όλοι καλεσμένοι. Ο Άγιος Υάκινθος σαν ιδεολογία λέγεται με τρεις κουβέντες: ο Άγιος των αισθημάτων, της ανάμνησης και της προσδοκίας τους. Γι’ αυτό τους λέω, όταν θα πηγαίνετε στον Άγιο Υάκινθο θα ανάβετε δυο κεριά, ένα στην ανάμνηση και ένα στην προσδοκία. Σ’ έναν τέτοιο χώρο παράκλησης οφείλω, από τη μια, να θυμηθώ μιαν αγάπη μεγάλη που έχασα, αλλά μπορώ από την άλλη να παρακαλέσω να με επισκεφθεί πάλι το αίσθημα. Επομένως, δεν είναι ο Άγιος του Έρωτος ο Υάκινθος, αλλ’ ο Άγιος της ανάμνησης των αισθημάτων και της προσδοκίας τους κι ο Άγιος της μοναξιάς και του συγκρατημένου πάθους …».
Λουδοβίκος των Ανωγείων
Πηγή: blog.mantinades.gr
Ο «Άγιος Υάκινθος» του Αλκίνοου Ιωαννίδη:
«Υάκινθος» του Λουδοβίκου των Ανωγείων:
Ο Δημήτρης Λάγιος τραγουδάει με τη μικρή του κόρη Υακίνθη, στα τέλη της δεκαετίας του ’80:
Η Υακίνθη Λάγιου τραγουδάει τη «Γαλήνη» του Διονυσίου Σολωμού:
kimintenia 