kimintenia

Ασημοχώρι, Ήπειρος

Το Ασημοχώρι (πρώην Λεσκάτσι ή Λισκάτσι) είναι ορεινό χωριό του νομού Ιωαννίνων της Ηπείρου. Είναι κτισμένο στους πρόποδες της κορυφής Γκόλιο του Γράμμου, σε υψόμετρο 970 μ., στα βόρεια του νομού Ιωαννίνων, πολύ κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Βρίσκεται 101 χλμ. βόρεια από τα Ιωάννινα, 40 χλμ. βόρεια από την Κόνιτσα και απέχει 6,5 χλμ. από τη γειτονική Βούρμπιανη. Είναι χτισμένο σε πλαγιά, ανάμεσα σε βελανιδιές με πολλά νερά, που τη διατρέχουν οι χείμαρροι Μέγας και ο Μικρός Λάκκος οι οποίοι καταλήγουν στον Σαραντάπορο. Το χωριό έχει 42 μόνιμους κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Ιστορικά, το Ασημοχώρι συγκαταλέγεται στα Μαστοροχώρια του Γράμμου και σύμφωνα με την τοπική παράδοση δημιουργήθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, αποτελεί σήμερα την τοπική κοινότητα Ασημοχωρίου η οποία υπάγεται στη δημοτική ενότητα Μαστροχωρίων του Δήμου Κόνιτσας νομού Ιωαννίνων.

Κατά τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας στην Ήπειρο, το Ασημοχώρι υπαγόταν στον καζά της Κόνιτσας και σύμφωνα με εκτίμηση του 1854 σε αυτό ζούσαν 24 χριστιανικές οικογένειες, ενώ στην οθωμανική στατιστική του 1895 καταγράφονται 386 κάτοικοι (192 άνδρες και 194 γυναίκες) κατανεμημένοι σε 65 φορολογούμενους χανέδες. Τα παλαιότερα χρόνια οι κάτοικοι ασχολούνταν κυρίως με την ξυλογλυπτική, τις οικοδομικές εργασίες, την αργυροχρυσοχοΐα, τη γεωργία και την κτηνοτροφία, ενώ αρκετοί από αυτούς εργάζονταν εποχικά σε διάφορες περιοχές της Ηπείρου και της Μακεδονίας.

Σημαντική υπήρξε στα νεώτερα κυρίως χρόνια η μεταναστευτική ροή κατοίκων του χωριού προς τις ΗΠΑ, όπου ήδη από το 1915 είχε ιδρυθεί πολιτιστικός σύλλογος. Στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια η οικονομία του Ασημοχωρίου στηριζόταν στα εμβάσματα των μεταναστών και στην υλοτομία, ενώ κατά τη δεκαετία του 1960 ο πληθυσμός του χωριού υπέστη νέα μείωση. Τη δεκαετία του 1990 εγκαταστάθηκε στο Ασημοχώρι ένας μικρός αριθμός Βορειοηπειρωτών και Αλβανών εργατών, ενώ γύρω στο 2000 τα έσοδα της τοπικής οικονομίας προέρχονταν από την υλοτομία και την ενοικίαση βοσκοτόπων. Ο οικισμός διαθέτει πολλά πετρόκτιστα κτήρια, όπως το διώροφο παλαιό σχολείο των αρχών του 20ού αιώνα, που σήμερα λειτουργεί ως χώρος εκδηλώσεων, στη μικρή πλατεία με την κεντρική βρύση του χωριού. Άλλο αξιοθέατο είναι η κεντρική εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία κτίστηκε το 1877 στη θέση παλαιότερου ναού και διαθέτει ξυλόγλυπτο τέμπλο φτιαγμένο από μάστορες του Γοργοποτάμου.

Πηγή: el.wikipedia.org