Φοιτητές στην ταράτσα της Νομικής (Φεβρουάριος 1973)

Στις 21 Φεβρουαρίου 1973, 4.000 φοιτητές προχωρούν σε κατάληψη του κτηρίου της Νομικής Σχολής Αθηνών. Με πανό, συνθήματα και χειρόγραφα φυλλάδια που ρίχνουν από τα παράθυρα και την ταράτσα καλούν τους πολίτες της Αθήνας να σταθούν δίπλα τους και ν’ αγωνιστούν για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Είναι η πρώτη μεγάλη συλλογική πράξη αντίστασης στη χούντα από το φοιτητικό κίνημα

Η κατάληψη της Νομικής ήταν η πρώτη μαζική αντιπαράθεση του αντιδικτατορικού κινήματος με τη δικτατορία και αποτέλεσε ορόσημο, την κρισιμότερη ίσως καμπή για το φοιτητικό κίνημα που, μετά τα γεγονότα της Νομικής, μαζικοποιήθηκε με πολύ γοργούς ρυθμούς και οδήγησε στα γεγονότα του Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο. Αφύπνισε συνειδήσεις, κινητοποίησε την κοινωνία, ενέπνευσε αισιοδοξία για τη δυνατότητα ανατροπής, ήταν με άλλα λόγια καθοριστική για τη δημιουργία των προϋποθέσεων της λαϊκής εξέγερσης που ακολούθησε.

Συνέχεια →

Ο σπουδαίος Έλληνας κινηματογραφιστής Αλέξης Δαμιανός γεννήθηκε στις 21 Ιανουαρίου του 1921, στην Αθήνα και έφυγε από τη ζωή στις 4 Μαΐου του 2006. Με αφορμή την επέτειο από τα 101 χρόνια από τη γέννησή του, παρουσιάζουμε ένα αφιέρωμα στη θρυλική «Ευδοκία» του (1971), που για πολλούς αποτελεί την πιο σημαντική ελληνική ταινία όλων των εποχών.

Συνέχεια →

Ο «Ανδρέας» είναι ένα τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη, που γράφτηκε για τον αγωνιστή Ανδρέα Λεντάκη (1935-1997), ο οποίος κατά τη διάρκεια της επταετίας κρατήθηκε στη Γενική Ασφάλεια Αθηνών και βασανίστηκε φρικτά στην ταράτσα του κτηρίου της οδού Μπουμπουλίνας 18. Όντας κρατούμενος κατήγγειλε τη βαναυσότητα της χούντας στον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, ενώ η περίπτωσή του έγινε θέμα συζήτησης και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Η δράση, οι αγώνες του και η αντοχή του ενέπνευσαν στον συγκρατούμενό του, στο διπλανό κελί, Μίκη Θεοδωράκη, μερικά από τα ωραιότερα επαναστατικά τραγούδια του.

Συνέχεια →

Το καθεστώς, που έμεινε γνωστό ως «Δικτατορία των Συνταγματαρχών» ή ως «Χούντα* των Συνταγματαρχών» ή «Επταετία», προχώρησε από τις πρώτες ώρες της 21ης Απριλίου 1967 σε κήρυξη στρατιωτικού νόμου για αόριστο χρονικό διάστημα, καθώς επίσης και σε απαγόρευση κάθε πολιτικής δραστηριότητας και στην καθιέρωση αυστηρής λογοκρισίας. Κάθε άρθρο εφημερίδας, κάθε έργο τέχνης, έπρεπε να έχει την έγκριση των αξιωματικών της αρμόδιας επιτροπής που έδρευε στο Υπουργείο Τύπου, επί της οδού Ζαλοκώστα.

Συνέχεια →