Έξω πέφτει χιόνι (Χάρης Σακελλαρίου)

Έξω πέφτει χιόνι

Χάρης Σακελλαρίου

Έξω πέφτει χιόνι κι είναι παγωνιά
κι όλοι μαζευτήκαν στη ζεστή γωνιά
Άσπρισαν οι δρόμοι, στρώθηκε η αυλή
κι ο βοριάς σφυρίζει, τώρα πιο πολύ

Συνέχεια

Πάντα ο νους μου θα ‘ναι στο νησί…

Αντάρα και παγωνιά, τ’ αφρισμένο κύμα και ο βοριάς δίνουν μια εικόνα άγριας ομορφιάς στο άλλοτε ηλιόλουστο και γεμάτο κόσμο λιμάνι της Αίγινας. Κι εμείς στην καρδιά της πόλης με τα πολύχρωμα λαμπιόνια, τις ετοιμασίες των εορτών, τα πηγαιν’ έλα, τις μαζώξεις σε φιλικά σπίτια και τους δρόμους γεμάτους κίνηση, αφήνουμε το νου να τρέξει στην έρημη αποβάθρα που τόσες όμορφες αναμνήσεις μας κλείνει σε κάθε κυματισμό της, κάθε φορά που η ματιά μας την αντικρίζει και γαληνεύει πάνω της…

Συνέχεια

Στο Χριστό στο Κάστρο (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

Έργο του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη

Τὸ Γιάννη τὸ Νυφιώτη καὶ τὸν Ἀργύρη τῆς Μυλωνοῦς, τοὺς ἔκλεισε τὸ χιόνι ἀπάν᾽ στὸ Κάστρο, τ᾽μ πέρα πάντα, στὸ Στοιβωτὸ τὸν ἀνήφορο· τ᾽ ἀκούσατε;

Οὕτως ὡμίλησεν ὁ παπα-Φραγκούλης ὁ Σακελλάριος, ἀφοῦ ἔκαμε τὴν εὐχαριστίαν τοῦ ἐξ ὀσπρίων κ᾽ ἐλαιῶν οἰκογενειακοῦ δείπνου, τὴν ἑσπέραν τῆς 23 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 186… Παρόντες ἦσαν, πλὴν τῆς παπαδιᾶς, τῶν δύο ἀγάμων θυγατέρων καὶ τοῦ δωδεκαετοῦς υἱοῦ, ὁ γείτονας ὁ Πανάγος ὁ μαραγκός, πεντηκοντούτης, οἰκογενειάρχης, ἀναβὰς διὰ νὰ εἴπῃ μίαν καλησπέραν καὶ νὰ πίῃ μίαν ρακιά, κατὰ τὸ σύνηθες, εἰς τὸ παπαδόσπιτο· κ᾽ ἡ θειὰ τὸ Μαλαμὼ ἡ Καναλάκαινα, μεμακρυσμένη συγγενής, ἐλθοῦσα διὰ νὰ φέρῃ τὴν προσφοράν της, χήρα ἑξηκοντοῦτις, εὐλαβής, πρόθυμος νὰ τρέχῃ εἰς ὅλας τὰς λειτουργίας καὶ νὰ ὑπηρετῇ δωρεὰν εἰς τοὺς ναοὺς καὶ τὰ ἐξωκκλήσια.

Συνέχεια

Κάστανα και Ποίηματα

Τα κάστανα κι ο καστανάς στη γωνιά του δρόμου… Μια εικόνα κι ένας καρπός της ελληνικής φύσης άρρηκτα συνυφασμένα με τον χειμώνα και τις παγωνιές του. Ας δούμε πώς αποτυπώθηκαν στη γραφή των ποιητών και της παράδοσης του τόπου μας…

Συνέχεια

Φλεβάρης, το στερνοπούλι του Χειμώνα!

Αετομηλίτσα Γράμμος

Φεβρουάριος, ο Κουτσός, ο Γκουζούκης, ο Κούντουρος, ο Κλαδευτής

Ο δεύτερος μήνας του έτους, με διάρκεια 28 ημέρες για τα κοινά έτη και 29 ημέρες για τα δίσεκτα. Αρχικά ήταν ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου.

Γύρω στο 153 π.Χ, όταν ο Ιανουάριος έγινε ο πρώτος μήνας του Ρωμαϊκού ημερολογίου, ο Φεβρουάριος καθιερώθηκε ως δεύτερος, θέση που διατηρεί μέχρι σήμερα στο δωδεκάμηνο πολιτικό ημερολόγιο. Με την ημερολογιακή μεταρρύθμιση του Ιουλίου Καίσαρα το 45 π.Χ. ο Φεβρουάριος είχε 29 μέρες τα κοινά έτη και 30 μέρες στα δίσεκτα. Όμως, το 4 π.Χ. ο αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος αφαίρεσε από τον Φεβρουάριο μία μέρα και την προσέθεσε στον Αύγουστο, που ήταν αφιερωμένος στο πρόσωπό του. Το όνομά του προέρχεται από το λατινικό ρήμα februare (εξαγνίζω, καθαίρω), λόγω των τελετών εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη (Februa και Feralia), από τις οποίες προέρχονται οι μεταγενέστερες γιορτές των Απόκρεω και οι εκδηλώσεις του Καρνάβαλου. Τον Φεβρουάριο γιορτάζονταν στην Αρχαία Ρώμη και οι γιορτές:

Συνέχεια

Φουμέντο, η Κεφαλονίτικη συνταγή που διώχνει τη γρίπη

Φουμέντο θα πει «φωτιά». Στην τοπική διάλεκτο των νησιών του Ιονίου το φουμέντο είναι μια σπιτική θεραπεία με εισπνοή ατμών. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα διαδεδομένη παραδοσιακή θεραπευτική συνταγή της Κεφαλονιάς, που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων της γρίπης. Το φουμέντο καταπολεμά τον βήχα, τον πονόλαιμο, τη δύσπνοια και την καταρροή.

Συνέχεια

Το λιομάζωμα

Vincent van Gogh, «Το μάζεμα της ελιάς» (La cueillette des olives),
Δεκ. 1889, Αθήνα, Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή

Το λιομάζωμα

Τις παγωμένες μέρες του χειμώνα το λιομάζωμα γινόταν πολύ δύσκολο. Μόλις ξημέρωνε ο Θεός την μέρα ο κόσμος ξεχύνονταν στα χωράφια. Θυμάμαι τις γυναίκες τυλιγμένες με χοντρά πλεκτά στην πλάτη και το λαιμό, με μαντήλες στο κεφάλι να προσπαθούν να γεμίσουν το καλάθι τους!

Συνέχεια

Παραδοσιακά Ραγκουτσάρια στη μαγευτική Καστοριά

Τα περίφημα «Ραγκουτσάρια» είναι τριήμερο καρναβαλικών εκδηλώσεων στην πόλη της Καστοριάς, που διαρκεί από τις 6 έως τις 8 Ιανουαρίου. Πρόκειται για ένα έθιμο που χάνεται στα βάθη των αιώνων και αποτελεί αναβίωση αρχαίων διονυσιακών τελετών.

Συνέχεια

Να βρεις μιαν άλλη θάλασσα, μιαν άλλη απαλοσύνη

Angelo Morbelli, Snow (oil on canvas)

«Νὰ βρεῖς μίαν ἄλλη θάλασσα μίαν ἄλλη ἁπαλοσύνη»
Νίκος Γκάτσος

Η πιο όμορφη αίσθηση στο χιόνι είναι η ησυχία με την οποία σκεπάζει την πλάση, όπου απλώνεται, αφράτο, κατάλευκο και απαλό. Μια απέραντη, βαθιά, βουβή γαλήνη που μέσα της ατάραχο βυθίζεται το βλέμμα, ατάραχος ο νους και η ψυχή μας.

Συνέχεια

Κάστανα …εκλεκτά, οφέλημα και αγαπημένα!

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για τον αγαπημένο χειμωνιάτικο καρπό;

Τα κάστανα υπήρξαν ανέκαθεν ένας από τους πιο δημοφιλείς καρπούς! Ψημένα ή βραστά, ως έδεσμα ή ως γλύκισμα, τα κάστανα με τη μοναδική και φίνα γεύση τους και την εξαιρετική θρεπτική τους αξία κατέχουν μια από τις πρώτες θέσεις στη γαστρονομία του χειμώνα. Η εικόνα του καστανά στις γωνιές της πόλης, το ψήσιμό τους στο τζάκι, η παρουσία τους στη γέμιση της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας, αλλά και τα σιροπιαστά μαρόν γλασέ στο βάζο μας, συνδέουν τα κάστανα με την οικογενειακή θαλπωρή, την εκλεκτή διατροφή και τις γιορτινές μέρες!

Συνέχεια

Στο Χριστό στο Κάστρο (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

Έργο του Νίκου Γαβριήλ Πεντζίκη

Τὸ Γιάννη τὸ Νυφιώτη καὶ τὸν Ἀργύρη τῆς Μυλωνοῦς, τοὺς ἔκλεισε τὸ χιόνι ἀπάν᾽ στὸ Κάστρο, τ᾽μ πέρα πάντα, στὸ Στοιβωτὸ τὸν ἀνήφορο· τ᾽ ἀκούσατε;

Οὕτως ὡμίλησεν ὁ παπα-Φραγκούλης ὁ Σακελλάριος, ἀφοῦ ἔκαμε τὴν εὐχαριστίαν τοῦ ἐξ ὀσπρίων κ᾽ ἐλαιῶν οἰκογενειακοῦ δείπνου, τὴν ἑσπέραν τῆς 23 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 186… Παρόντες ἦσαν, πλὴν τῆς παπαδιᾶς, τῶν δύο ἀγάμων θυγατέρων καὶ τοῦ δωδεκαετοῦς υἱοῦ, ὁ γείτονας ὁ Πανάγος ὁ μαραγκός, πεντηκοντούτης, οἰκογενειάρχης, ἀναβὰς διὰ νὰ εἴπῃ μίαν καλησπέραν καὶ νὰ πίῃ μίαν ρακιά, κατὰ τὸ σύνηθες, εἰς τὸ παπαδόσπιτο· κ᾽ ἡ θειὰ τὸ Μαλαμὼ ἡ Καναλάκαινα, μεμακρυσμένη συγγενής, ἐλθοῦσα διὰ νὰ φέρῃ τὴν προσφοράν της, χήρα ἑξηκοντοῦτις, εὐλαβής, πρόθυμος νὰ τρέχῃ εἰς ὅλας τὰς λειτουργίας καὶ νὰ ὑπηρετῇ δωρεὰν εἰς τοὺς ναοὺς καὶ τὰ ἐξωκκλήσια.

Συνέχεια

Τα Χριστούγεννα στην νεοελληνική Ποίηση

Για τους φίλους του ιστολογίου, μία συλλογή ποιημάτων με θέμα τη γέννηση του Θεανθρώπου. Κάθε ποιητής και ποιήτρια, με τη δική του ή δική της ευαισθησία, εκφράζεται γι’ αυτό το ανεπανάληπτο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Η συλλογή είναι ενδεικτική καθώς η Γέννηση του Χριστού ενέπνευσε και εμπνέει τους καλλιτέχνες κάθε εποχής. Τα Ποιήματα που ανθολογούνται είναι, κατά σειρά, τα ακόλουθα:

Συνέχεια

Το βλογημένο μαντρί (Φώτης Κόντογλου)

Κρύο τάντανο έκανε, παραμονή Χριστούγεννα. Ο αγέρας σα να ’τανε κρύα φωτιά κι έκαιγε. Μα ο κόσμος ήτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Είχε βραδιάσει κι ανάψανε τα φανάρια με το πετρόλαδο. Τα μαγαζιά στο τσαρσί φεγγοβολούσανε, γεμάτα απ’ όλα τα καλά. Ο κόσμος μπαινόβγαινε και ψώνιζε· από το ’να το μαγαζί έβγαινε, στ’ άλλο έμπαινε. Κι όλοι χαιρετιόντανε και κουβεντιάζανε με γέλια, με χαρές.

Συνέχεια

«Χιόνια στο Καμπαναριό», το διαχρονικό τραγούδι των Χριστουγέννων που έγραψε ένας οδοντίατρος!

Μικρό χωριό Ευρυτανίας

Ο Στέλιος Σπεράντζας υπήρξε κορυφαίος καθηγητής οδοντιατρικής, αλλά το πάθος του ήταν η παιδική λογοτεχνία και η ποίηση. Αφιέρωσε τη ζωή του στη συγγραφή παιδικών ποιημάτων, λογοτεχνικών βιβλίων και τραγουδιών. Ένα από τα πιο διαχρονικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια, το «Χιόνια στο Καμπαναριό» είναι δημιουργία του πολυπράγμονα επιστήμονα, που κατάφερε να «παντρέψει» τις δυο μεγάλες του αγάπες, την οδοντιατρική και τη λογοτεχνία.

Συνέχεια