«Γίνεσθε οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών
οικτίρμων εστί» (Λουκ. 6,36)

Μπαίνοντας στην είσοδο του χωριού και λίγο πριν προχωρήσεις στον δρόμο που οδηγεί προς την κεντρική πλατεία, μία σχεδόν ανεπαίσθητη μυρωδιά λάσπης έρχεται στα ρουθούνια σου. Αναρωτιόμαστε αν η μυρωδιά αυτή είναι δημιούργημα της φαντασίας μας, επειδή ξέραμε ακριβώς πού πηγαίνουμε, ή αν ήταν αληθινή. Μέχρι τώρα δεν έχουμε βρει την απάντηση.

Συνέχεια →

Σήμερα, ενώ συνέχιζα το έργο στο πλημμυρισμένο υπόγειο έσκυψε στο παράθυρο ένα παιδί, κάπου 17 χρονών, με ξυρισμένο κεφάλι και σκουλαρίκια και στα δύο αυτιά. «Είμαστε εθελοντές, χρειάζεστε βοήθεια με τα πράγματα;». Τόσες μέρες έψαχνα να βρω ανθρώπους και να πληρώσω όσα θέλουν για μεροκάματο, προκειμένου να πετάξω τα βαριά πράγματα που με το λασπόνερο έγιναν ασήκωτα και μόνος μου ήταν αδύνατο να το κάνω. «Δεν την κάνουμε αυτή τη δουλειά όσα και να μας δώσεις». Αυτό μου έλεγαν.

Συνέχεια →

Να εκτιμάς τους ανθρώπους που σου στάθηκαν στα δύσκολα. Αυτούς που όταν έκλαιγες, έκλαψαν μαζί σου σιωπηλά.

Συνέχεια →

Ο Μέγας Βασίλειος χρησιμοποίησε με καταπληκτική δεξιότητα την αρχαιοελληνική φιλοσοφική σκέψη, τα νομοκανονικά διδάγματα της επιστήμης του δικαίου και τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, μέσω των οποίων εξέφρασε τις αιώνιες και σώζουσες αλήθειες της Θείας Αποκαλύψεως. Υπήρξε ο κατ’ εξοχήν θεοφόρος Πατέρας της Εκκλησίας, ο οποίος κατέστησε την χριστιανική πίστη τρόπο ζωής και πολιτείας και τους πιστούς αληθινό «βασίλειον ιεράτευμα», όπως ψάλλουμε στο απολυτίκιο της εορτής του.

Συνέχεια →

Συνέχεια →

Μέσα απ’ τη λαίλαπα της καταστροφής και τον απερίγραπτο πόνο της προσφυγιάς, το έτος 1922, οι Έλληνες της Μικράς Ασίας -όσοι επέζησαν ξεριζωμένοι από τα ιερά χώματα των πατρίδων τους- φύτεψαν με το αίμα και το δάκρυ τους στη μητέρα Ελλάδα, έναν προσφυγικό συνοικισμό στα όρια της Ενοριακής περιφέρειας του σημερινού Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου Νικαίας, στα περίχωρα του Πειραιά.

Συνέχεια →

Ελεημοσύνη δεν είναι μόνο να δίνης από το σακουλάκι σου. Ελεημοσύνη είναι να δέχεσαι τον άνθρωπο να καθίσει δίπλα σου, χωρίς να τον απομακρύνεις με τον λογισμό σου. Έχεις κάποιο συνάδελφο, ο οποίος διέρχεται μια συμφορά στην ζωή του. Πρέπει να ξέρης πώς να τον παρηγόρησης, πώς να καταπραΰνεις το πρόσωπό του.

Συνέχεια →