Λέγεται ότι όταν ο Ιησούς ήταν παιδί, που ζούσε στη Ναζαρέτ, έπαιζε με άλλα παιδιά της ηλικίας του, φτιάχνοντας πήλινα πουλιά. Τα έβαζε δίπλα στο ποτάμι με τα φτερά τους απλωμένα, απολαμβάνοντας. Πέρασε ένας Φαρισαίος και Τον ρώτησε θυμωμένος:
– Τι κάνεις εκεί, κακό παιδί;

Το αμυγδαλέλαιο αποκτάται από αποξηραμένα αμύγδαλα και είναι πλούσιο σε βιταμίνες. Χρησιμοποιείται κυρίως ως καλλωπιστικό προϊόν αλλά και στη μαγειρική. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6, Κ, ιχνοστοιχεία -ασβέστιο, μαγνήσιο και φώσφορο- και σε λιπαρά οξέα, ψευδάργυρο και σίδηρο.

Λίμνη Παμβώτις
Γιωσέφ Ελιγιά

Ω λίμνη, στα γλαυκά σου τα νερά
πόσα όνειρα παιδιάτικα λουσμένα
Αχ πώς ροδογελούν τα περασμένα
στης μνήμης τα γιγάντια τα φτερά.

Το φυτό «Άρνικα», που μοιάζει με μαργαρίτα, έχει σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες, γνωστές από την εποχή του Διοσκουρίδη. Στην Ελλάδα είναι αυτοφυές βότανο ενώ, τα τελευταία χρόνια, καλλιεργείται συστηματικά στην Ευρώπη για τις ευεργετικές ιδιότητες και τις χρήσεις του στην εναλλακτική ιατρική, την ομοιοπαθητική, τη φαρμακευτική και την κοσμετολογία.

Πεύκα στο Θριάσιο, 1935 (© ETH – Bibliothek Zürich, Bildarchiv)

Πολλά χρόνια πριν την άφιξη των πρώτων καμινάδων, η Ελευσίνα ζούσε από τα προϊόντα της γης. Ο τόπος ήταν, σε γενικές γραμμές, ξηρός και άνυδρος, παρ’ όλα αυτά η πεδιάδα, έξω από την κωμόπολη, παρέμενε εύφορη και προμήθευε τους κατοίκους με άφθονο σιτάρι, κριθάρι, ελιές και σταφύλια. Μεγάλος πλούτος όμως κρυβόταν και στα βουνά που περικλείουν το Θριάσιο Πεδίο. Οι πευκόφυτες πλαγιές του όρους Πατέρα στα δυτικά και βορειοδυτικά, του Κιθαιρώνα στα βόρεια και της Πάρνηθας στα βορειοανατολικά συντηρούσαν τις οικογένειες πολυάριθμων Αρβανιτών ρετσινάδων.

Κυριακάτικο πρωινό του Μαΐου, έχοντας αφήσει πίσω μας το Δερβένι, ξεκινάμε την ανάβαση προς το χωριό Ευρωστίνη ή Ζάχολη, που κρατά ακόμη πολλά στοιχεία της παλαιάς μορφής του, με τις βρύσες, τα αλώνια και τα ξωκλήσια του, μα πιο πολύ από όλα με τον υπέροχο ναό του Αγίου Γεωργίου με τους δεκαεπτά τρούλους του που δεσπόζει πάνω από το χωριό μέσα σε πυκνά δάση και άφθονα τρεχούμενα νερά.

Με αλπική ομορφιά και εικόνες που εκπλήσσουν, ο παραδοσιακός οικισµός του Αγίου Αθανασίου, ένα βήµα από την Έδεσσα και το Καϊμάκτσαλαν, δεν κατέχει τυχαία µια θέση ανάμεσα στους κορυφαίους χειµερινούς προορισµούς στην πατρίδα μας! Αν αγαπάτε τις ήρεμες βόλτες στη φύση με βουνίσιο καθαρό αέρα, το παραδοσιακό ζεστό, σπιτικό φαγητό μπροστά στο αναμμένο τζάκι και το χειμωνιάτικο βορειοελλαδίτικο τοπίο, τότε είναι μια τοποθεσία που θα πρέπει να επισκεφτείτε και θα σας μείνει αξέχαστη.