Πού πάνε όλα αυτά τα παιδιά, που ανάμεσά τους κανένα δεν γελά; Αυτές οι γλυκές, σκεφτικές υπάρξεις που ο πυρετός αδυνατίζει; Αυτά τα κορίτσια των οχτώ χρόνων που περπατούν μόνα τους; Δουλεύουν δεκαπέντε ώρες κάτω από τις μυλόπετρες κάνοντας από την αυγή ως το βράδυ αδιάκοπα την ίδια κίνηση. Στην ίδια φυλακή, την ίδια κίνηση. Σκυμμένα πάνω από μια σκοτεινή μηχανή, το αποτρόπαιο τέρας, που καταβροχθίζει τα πάντα μέσα στο σκοτάδι. Αθώοι σε κάτεργο, άγγελοι στην κόλαση.
Συνέχεια
Από κάποιο μακρινό μάθημα εγκληματολογίας στη Νομική Σχολή της Αθήνας, αρχές της δεκαετίας του ‘90… Τότε που μέσα από την πυραμίδα της «αφανούς εγκληματικότητας» μαθαίναμε πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των πραγματικά τελούμενων εγκλημάτων (η πλατιά βάση), πόσο μικρότερος σε σύγκριση με αυτόν είναι ο αριθμός των εγκλημάτων που καταγγέλλονται στις αρχές (κατώτερο ενδιάμεσο στάδιο), πόσο ακόμα μικρότερος είναι ο αριθμός των εγκλημάτων που τελικώς διώκονται από τις αρχές χάρη στις υπάρχουσες ενδείξεις (μεσαίο στάδιο), πόσο πιο μικρός και από αυτόν είναι ο αριθμός των εγκληματιών που καταδικάζονται από τα δικαστήρια (ανώτερο ενδιάμεσο στάδιο) και πόσο τελικά απειροελάχιστος, σε σύγκριση με τη βάση, είναι ο αριθμός των εγκλημάτων των οποίων οι δράστες παραμένουν έγκλειστοι στις φυλακές (κορυφή πυραμίδας).
Συνέχεια
Τα μικρά παιδιά και ο Άγγελός τους
– Έχω παρατηρήσει, Γέροντα, ότι τα μωρά μερικές φορές την ώρα της Θείας Λειτουργίας χαμογελούν.
Αυτό δεν το κάνουν μόνο στην Θεία Λειτουργία. Τα μωρά είναι σε συνεχή επαφή με τον Θεό, επειδή δεν έχουν μέριμνες. Τι είπε ο Χριστός για τα μικρά παιδιά; «Οι Άγγελοι αυτών εν ουρανοίς διά παντός βλέπουσι το πρόσωπον τον Πατρός μου τον εν ουρανοίς». Έχουν επικοινωνία και με τον Θεό και με τον Φύλακα Άγγελό τους, που είναι συνέχεια δίπλα τους. Στον ύπνο τους πότε γελούν, πότε κλαίνε, γιατί βλέπουν διάφορα. Άλλοτε βλέπουν τον Φύλακα Άγγελό τους και παίζουν μαζί του -τα χαϊδεύει, τα πειράζει, κουνάει τα χεράκια τους, και αυτά γελούν-, άλλοτε πάλι βλέπουν καμμιά σκηνή του πειρασμού και κλαίνε.
Συνέχεια
Η σπιτική πατροπαράδοτη συνταγή για την πρώτη και αξέχαστη λιχουδιά της ζωής μας που κλείνει μέσα της όλη την εποχή των παιδικών χρόνων! Τη λατρεύουν μικροί και μεγάλοι και τρώγεται το ίδιο ευχάριστα χειμώνα και καλοκαίρι, ζεστή και κρύα!
Συνέχεια
Απόβαση τουρκικού οχηματαγωγού στην ακτή Πέντε Μίλι της Κερύνειας, Ιούλιος 1974
Τον Ιούλιο του 1974 ήμουν μόλις ενός έτους. Η μητέρα μου, έχοντας περάσει έναν εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο τοκετό σε εμένα, περίμενε κιόλας να γεννήσει το δεύτερο παιδάκι της, την αδερφή μου, που ήρθε στον κόσμο τον Αύγουστο του 1974, λίγες μόνον ημέρες μετά την επιστράτευση για την Κύπρο. Ήταν ήδη επιστρατευμένοι τόσο ο νεαρός τότε μαιευτήρας της όσο και ο πατέρας μου που είχε την ίδια ηλικία με τον γιατρό. Ο μπαμπάς μου ανήκε στους πρώτους τεχνικούς υπαλλήλους της Motor Oil και πέρασε όλη την επιστράτευση, ως προσωπικό ασφαλείας -χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο λόγω στρατιωτικού απορρήτου- στις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου της εταιρείας στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας το οποίο αποτελούσε και εχθρικό στόχο κοντά στην Αθήνα, σε περίπτωση που η χώρα δεχόταν τουρκική επίθεση για τη βοήθειά της προς την Κύπρο.
Συνέχεια
Κάθε μεσημέρι, ο κεντρικός δρόμος της Χρυσομηλιάς, ενός μικρού ορεινού χωριού, γεμίζει από παιδιά. Με πολύχρωμες τσάντες στην πλάτη, ένα τσούρμο μαθητές περπατούν όλοι μαζί από το δημοτικό σχολείο προς τα σπίτια τους, με θέα στα καταπράσινα βουνά της Πίνδου. Μαζί τους δεν είναι παρά μόνο μία μητέρα και παράλληλα η πρόεδρος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, που αποχαιρετάει ένα-ένα τα μικρά παιδιά όταν μπαίνουν στις αυλές τους για το μεσημεριανό φαγητό μέχρι να φθάσει με την κόρη της σπίτι.
Συνέχεια
Τώρα που η νυχτιά σου
Τώρα που η νυχτιά σου
πέφτει με στοργή,
ρίχνει δροσοστάλες
στης ψυχής τη γη.
Ιωάννα Ξέρα, Σάββατο του Λαζάρου στο χωριό
Η «Παιδική Πασχαλιά» συγκαταλέγεται στα πασχαλινά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Το διήγημα μας μιλάει για την ιστορία δυο μικρών παιδιών που έχουν χάσει τη μητέρα τους και μένουν μαζί με την άρρωστη γιαγιά τους, γιατί ο πατέρας τους είναι ναυτικός. Η γιαγιά είναι φιλάργυρη, δεν ξοδεύει χρήματα για να προσλάβει κάποια γυναίκα να τη φροντίζει, παρ’ όλο που την έχει ανάγκη, και όλες τις βαριές δουλειές τις έχει αναθέσει στην οκτάχρονη εγγονή της, τη Μόρφω. Το μικρό κορίτσι αναπολεί με νοσταλγία και πίκρα την περσινή Πασχαλιά, όταν ακόμα η μητέρα της ζούσε, και συνειδητοποιεί πως δεν θα την ξαναδεί…
Συνέχεια
Τα νιάτα της γιαγιάς
Κωστής Παλαμάς
Πολλοί τις ετραγούδησαν, και τόση χάρη έχουν
οι χειμωνιάτικες νυχτιές που τα παιδάκια τρέχουν
τριγύρω σ’ ασπρομάλισσα και πρόσχαρη γριούλα
για να τ’ ακούσουν με χαρά και πότε με τρεμούλα
τα παραμύθια που θα πει. Έξω χιονιάς, μαυρίλα,
και μέσα λάμπουν στριμωχτά μες στη γωνιά τα ξύλα
και με τις φλόγες τους μαζί προτού να γίνουν θράκια
τριζοβολούνε, λιώνουνε γλυκά με τραγουδάκια.
John William Waterhouse, Μάζεμα ανθών αμυγδαλιάς, 1916
Κάθε που μπαίνει η άνοιξη, καθώς μια – μια τριγύρω μπουμπουκιάζουν οι αμυγδαλιές, θυμάμαι πάντα την πρώτη μας γνωριμία με την αμυγδαλιά, τούτο το θαύμα του χειμώνα που φέρνει το μήνυμα της νίκης της ζωής πάνω στην παγωνιά που απονεκρώνει την πλάση. Μεγαλώναμε τότε με την αδερφή μου στην Αγία Παρασκευή, το προάστιο της Αθήνας που διατηρούσε ακόμα πολλά χωράφια, αγρούς και ρεματιές, όπου η φύση οργίαζε πριν το τσιμέντο και η άσφαλτος πνίξουν και τούτη την ολόδροση εξοχή της Αττικής γης…
Συνέχεια
Στη σημερινή κοινωνία, που προάγει αξίες, πρότυπα και αρχές ενδεχομένως διαφορετικές από αυτές με τις οποίες έχουμε γαλουχηθεί και που, πιθανόν, να μην συμφωνούν με τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε, σας προτείνουμε μερικές ιδέες που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες…
Συνέχεια
Ο Θανάσης Σπυρόπουλος επί τω έργω…
Μαθητεύοντας από παιδί πλάι στον δικό του πατέρα «…στο πανί, στις φιγούρες πίσω από αυτό, στις φωνές, στον φωτισμό…», έγινε ο κορυφαίος καραγκιοζοπαίχτης της γενιάς του, διασώζοντας μια σπουδαία παράδοση ως τις μέρες μας. Καλό Παράδεισο…
Συνέχεια
Μια σύμβαση η ομορφιά, μια παραδοξότητα την οποία προσκυνούμε όλοι. Το Αστερόπαιδο, όσο ήταν ένας άγγελος ομορφιάς, είχε έναν τραγικά κακό χαρακτήρα. Όταν το προπέτασμα της ισχύος αυτής καταρρέει, καθώς συνειδητοποιεί ότι είναι γέννημα μιας ρακένδυτης και άσχημης ζητιάνας, η εξωτερική του ομορφιά χάνεται και ο κόσμος του συντρίβεται μέσα σε λίγα λεπτά. Και τότε ξεκινά το απείρως ομορφότερο εσωτερικό ταξίδι της αληθινής, της πνευματικής και ηθικής του αναγέννησης. Μια ιστορία που ξεφεύγει από το συμβατικό, ξεκάθαρο τέλος. Που συντρίβει τον ήρωά της, προκειμένου στο τέλος να τον εξαγνίσει. Που σε βάζει σε σκέψεις για το δράμα και το μυστήριο της ύπαρξης, το θαύμα της ομορφιάς, το βάθος της μητρικής αγάπης, τη μετάνοια, τη συγνώμη, την απώλεια, τη συνείδηση…
ΣυνέχειαΔημήτρης Τσιριγώτης
Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν παρατηρήσει, τα τελευταία χρόνια, δραματική επιδείνωση της αδυναμίας συγκέντρωσης προσοχής των μαθητών. Οι μαθητές φαίνεται ότι ολοένα και περισσότερο δυσκολεύονται να μείνουν συγκεντρωμένοι σε ένα πράγμα και η προσοχή τους είναι πολύ εύκολο να διαταραχθεί από οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο περισπασμό. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε στο μικρό ποσοστό παιδιών που έχουν ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας). Μιλάμε για το σύνολο των μαθητών.
Συνέχεια
Ο «Κήπος με τ’ αγάλματα» υπήρξε η πρώτη παιδική -και μάλιστα έγχρωμη- τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ, που προβλήθηκε για πρώτη φορά σαν σήμερα, στις 10 Ιανουαρίου 1981
Συνέχεια
Σαν σήμερα, στις 30 Νοεμβρίου 1979, κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία ένα από τα θρυλικά άλμπουμ της ροκ, το «The Wall» των Pink Floyd και πουλάει μέσα σε δύο εβδομάδες 6 εκατομμύρια αντίτυπα. Το The Wall είναι μια επική ροκ όπερα των Pink Floyd, που επηρέασε πολλούς κατοπινούς ροκ μουσικούς. Κριτικοί και φανς το ανέδειξαν ως το καλύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος και το κατέταξαν δίπλα στα επίσης αριστουργήματά του «Dark side of the moon» και «Wish you were here». Η υπόθεση που πραγματεύεται το άλμπουμ είναι η φανταστική ζωή ενός αντιήρωα, του Pink, ο οποίος δέχεται το ράπισμα της κοινωνίας από τα νεανικά του χρόνια. Σε αντίδραση για την καταπίεση από το οικογενειακό και σχολικό του περιβάλλον, φτιάχνει τον δικό του φανταστικό κόσμο. Το συγκεκριμένο άλμπουμ μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 1982, ενώ ανέβηκε και ως μιούζικαλ.
Συνέχεια"Γρηγορείτε και προσεύχεσθε..."
ΙΔΕΕΣ. ΚΡΙΤΙΚΗ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.
τα βιβλία, η μουσική, οι τέχνες, οι καλλιτέχνες, η πολιτική & ο ορθός λόγος, τα social media
Iconography and Hand painted icons
Αγιογράφος - Συγγραφέας - Δάσκαλος Αγιογραφίας
Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια... [Νίκος Χουλιαράς]
Άνθρωποι και βουνά, βουνά και άνθρωποι
Σκέψεις, απόψεις, προβληματισμοί και συναισθήματα. Στοχασμοί που ρίχτηκαν στο διαδίκτυο σαν μπουκάλια στο πέλαγος …
«Συμβαίνει. Απλώς συμβαίνει η αγάπη. Όπως συμβαίνει η θάλασσα». (Παντελής Μπουκάλας, "Ρήματα")
Just another WordPress.com weblog
κατ' ευφημισμόν
dragatis.gr ■ Λόγος | Εικόνα | Επικοινωνία
ιστολόγιο του συγγραφέα βασίλειου χριστόπουλου
το blog του Κωστή Παπαϊωάννου περί ανέμων και δικαιωμάτων
:: notes from a notebook's backyard ::
Μια προσπάθεια ανθολόγησης του παγκόσμιου ποιητικού λόγου.
Ιστορίες από την Επανάσταση του 1821, τον αγώνα των Ελλήνων για Ανεξαρτησία
«Παράταιρος ο λόγος ο δυνατός/ μέσα σε μια πολιτεία που σωπαίνει» (Γ. Ρίτσος)
A blog on stories about people and Greek Songs by Avi Nishri
kefalonia-Ionian Island / Tο e-mail μας είναι: paliavlahata2010@hotmail.com Κλικ στην ενότητα "BLOG"
Μια άλλη ματιά στη πόλη των θρύλων και των παραδόσεων
Ανεξάρτητη ενημέρωση
Ασημίνα Ντέλιου/ Asimina Nteliou συγγραφέας/writer
το νησί που πάει παντού, όπως ο Πέτρος Χαριτάτος
για τα παλιά και τα καινούργια
Μυθολογικά, Ἀρχαιολογικά, Ἱστορικὰ & Λαογραφικὰ γιὰ τὴν Θράκη.
kimintenia 