Το άγαλμα της «Μικρασιάτισσας Μάνας» στη Μυτιλήνη, ένα από τα πρώτα αγάλματα Μικρασιατικής Μνήμης στην Ελλάδα, είναι έργο της γλύπτριας Κατερίνας Χαλεπά – Κατσάτου. Στήθηκε με πρωτοβουλία του Συλλόγου των κατοίκων της προσφυγικής συνοικίας της Επάνω Σκάλας, στη βάση μιας ιδέας του Αϊβαλιώτη διευθυντή του Δήμου Μυτιλήνης, Νίκου Δαμδούμη. Το 1982 αγκάλιασε την ιδέα ο τότε Νομάρχης Κώστας Στρατινάκης και αμέσως μετά, ο διάδοχος στη Λέσβο, Νίκος Σηφουνάκης. Δεκαοκτώ μήνες μετά την υπογραφή του συμβολαίου με τη γλύπτρια το άγαλμα ήρθε και στήθηκε στην Επάνω Σκάλα.

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο πλαίσιο της σειράς των πρωτοποριακών, αρχαιολογικών εκθέσεών του με επίκεντρο τον Άνθρωπο και σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, παρουσιάζει την εμβληματική, αρχαιολογική έκθεση «ΚΑΛΛΟΣ. Η Υπέρτατη Ομορφιά».

Καλὸ ταξίδι, ἀλαργινὸ καράβι μου, στοῦ ἀπείρου
καὶ στῆς νυχτὸς τὴν ἀγκαλιὰ, μὲ τὰ χρυσὰ σου φῶτα!
Νἄμουν στὴν πλώρη σου ἤθελα, γιὰ νὰ κοιτάζω γύρου
σὲ λιτανεία νὰ περνοῦν τὰ ὀνείρατα τὰ πρῶτα…
Κώστας Καρυωτάκης

«Και αργά στον άνεμο τρίζοντας
εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
φοβερά, των βράχων τ’ αγάλματα!»
Οδ. Ελύτης, Το Άξιον Εστί

Ο Αντώνης Τσολακίδης στο εργαστήριό του

Αντώνης Τσολακίδης, ο πρόσφυγας ξυλογλύπτης που εμπνεύστηκε με καμβά την πίστη. Στα 80 του χρόνια σήμερα, μας μιλάει για την τέχνη του και την πνευματική κληρονομιά που του άφησε ο ιερέας παππούς του και περιγράφει πώς την περίοδο του πολέμου ο Θεός τον γλύτωσε από βέβαιο θάνατο, όταν ακόμη ήταν νήπιο.

8 Σεπτεμβρίου 1944, ώρα 5:30 το πρωί. Στρατιωτικά γερμανικά οχήματα με ανοικτές τέντες, διασχίζουν την Ιερά Οδό και καταλήγουν στην αρχή μιας μικρής χαράδρας του δάσους Δαφνίου, λίγο πριν την άνοδο για την ανηφοριά που βρίσκεται το Χαϊδάρι. Εκεί σταματούν και κατεβάζουν 59 Έλληνες. Τους τοποθετούν σε σειρά και ετοιμάζονται για εκτέλεση. Ξεχωρίζουν τις εννέα γυναίκες που θα εκτελέσουν πρώτες, πριν από τους άντρες.