Η Αγία Σοφία του Gaspare Fossati

Ο πίνακας του Gaspare Fossati απεικονίζει την Αγία Σοφία, τον 12ο αιώνα,
κατά τη διάρκεια Ορθόδοξης Θείας Λειτουργίας με την Υψηλή παρουσία
του Αυτοκράτορα Αλέξιου Α’ Κομνηνού

Ο πίνακας του Gaspare Fossati απεικονίζει την Αγία Σοφία, τον 12ο αιώνα, κατά τη διάρκεια Ορθόδοξης Θείας Λειτουργίας με την Υψηλή παρουσία του Αυτοκράτορα Αλέξιου Α’ Κομνηνού. Πρόκειται για μια σπάνια, έστω και φανταστική, καταγραφή του εσωτερικού του ναού, όσο αυτός ακόμα λειτουργούσε ως ορθόδοξος χριστιανικός τόπος λατρείας, που αποτύπωσε όλα τα ψηφιδωτά -και τον «Eξαπτέρυγο άγγελο»- πριν καλυφθούν με γύψο.

G. Fossati

Παρουσία πλήθους κόσμου, στην ορθόδοξη ακόμα Αγία Σοφία, ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος μετέχει στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Μεταλαμβάνει από τα χέρια του Πατριάρχη, ενώ στα αριστερά στέκεται ο αυτοκράτορας Αλέξιος Κομνηνός.

Πρόκειται για ένα από τα λιγοστά και σπάνια έργα τέχνης που απεικονίζουν την Αγία Σοφία ως χριστιανικό ναό. Από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης το 1453 και έπειτα, λειτουργούσε ως τζαμί. Μάλιστα, καθώς όλες οι χριστιανικές αγιογραφίες ήταν -κατ’ εντολή του σουλτάνου- καλυμμένες, ελάχιστοι είχαν δει το εσωτερικό της όπως το είχαν αφήσει οι βυζαντινοί. Ένας από τους «τυχερούς» ήταν ο καλλιτέχνης του έργου αυτού. Ο Γκασπάρε Φοσσάτι και ο αδερφός του, Τζουζέπε, ήταν φημισμένοι αρχιτέκτονες από την Ελβετία. Αφού διακρίθηκαν για το έργο τους στη Ρωσία, σχεδιάζοντας ναούς και βασιλικά ανάκτορα, ταξίδεψαν στην Πόλη το 1847.

Εκεί, ο σουλτάνος Αμπντούλ Μετζίτ Α’ τους ανέθεσε την ανακαίνιση της Αγίας Σοφίας. Τα έργα συντήρησης και αποκατάστασης κρίθηκαν απαραίτητα καθώς το μνημείο δεν είχε συντηρηθεί για αιώνες. Επί δύο χρόνια, πάνω από 800 εργάτες δούλευαν για την αποκατάσταση της μεγαλοπρεπούς εκκλησίας. Έγινε ενίσχυση του θόλου και των παράπλευρων ημιθολίων, καθαρισμός των ψηφιδωτών, αντικατάσταση των πολυελαίων. Επί δύο χρόνια, ο Γκασπάρε Φοσσάτι μπορούσε να θαυμάζει τα χριστιανικά έργα τέχνης και να φαντάζεται την Αγία Σοφία κατά την εποχή της μεγάλης αίγλης της.

Έτσι «γεννήθηκε» ο διάσημος ρομαντικός πίνακας, φιλοτεχνημένος με λάδι σε καμβά, διαστάσεων 53×42 εκ. Αν και φιλοτεχνήθηκε το 1849, η σκηνή μας μεταφέρει στον 12ο αιώνα. Ο βασιλιάς της Αγγλίας, Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος, μεταλαμβάνει από τα χέρια του Πατριάρχη, ενώ στα αριστερά στέκεται και ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α’ Κομνηνός. Τριγύρω, η Αγία Σοφία κατάμεστη από πιστούς που παρακολουθούν το μυστήριο.

Πολλοί σπεύδουν να πιστέψουν ότι ο Ελβετός καλλιτέχνης βασίστηκε στην περιγραφή ενός ιστορικού γεγονότος, το οποίο οπτικοποίησε. Στα τέλη του 11ου αιώνα, ο Άγγλος βασιλιάς είχε ταξιδέψει στη Μεσόγειο και, μάλιστα, κατέλαβε την Κύπρο. Ωστόσο, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, ο Ριχάρδος δεν έφτασε ποτέ στην Πόλη. Ο Λεοντόκαρδος συμμετείχε στη Γ’ Σταυροφορία αλλ’ ο Αλέξιος Κομνηνός είχε ήδη πεθάνει το 1118, 39 χρόνια προτού γεννηθεί ο Ριχάρδος.

Ο κρυμμένος Εξαπτέρυγος Άγγελος

Αλλ’ ακόμη και αν δεν είναι αυτός ο αυτοκράτορας που απεικονίζεται στο έργο, είναι εμφανές ότι ο Φοσσάτι δεν ακολούθησε κάποια ιστορική περιγραφή, καθώς ο Βυζαντινός αυτοκράτορας πάντα καθόταν στη δεξιά πλευρά της Αγίας Σοφίας. Φυσικά βέβαια, παρά τις ιστορικές ανακρίβειες, ο πίνακας δεν παύει ν’ αποτελεί καλλιτεχνικό κειμήλιο. Φιλοτεχνήθηκε από έναν άνθρωπο που μελέτησε σε βάθος τον ναό, προκειμένου να τον αναστηλώσει, και είδε με τα μάτια του τις αυθεντικές τοιχογραφίες, χωρίς τη «λογοκρισία» του Σουλτάνου.

Τότε, ο Φοσσάτι και ο αδελφός του ανακάλυψαν και φωτογράφησαν τα σπουδαία μωσαϊκά που περιελάμβαναν και τη μορφή του Αγγέλου (πιθανολογείται ότι το ψηφιδωτό αναπαριστά τον αρχάγγελο Σεραφείμ, που προστατεύει τον Θρόνο του Θεού και δημιουργήθηκε μεταξύ 9ου και 14ου αιώνα). Οι Φοσσάτι «κατέγραψαν» τα μωσαϊκά σε έγχρωμες υδατογραφίες και λιθογραφίες, που περιελάμβαναν και τη μορφή του Αγγέλου, αλλ’ η ανακάλυψή τους μάλλον δεν συγκίνησε τον Σουλτάνο, ο οποίος διέταξε να καλυφθεί ξανά ο άγγελος με γύψο.

Οι εικαστικές αναφορές των αδελφών Fossati αποτελούσαν μέχρι σήμερα τη μοναδική πηγή απόδειξης του ανεπανάληπτου αυτού μωσαϊκού. Μάλιστα, ο άγγελος με τα έξι φτερά έχει διαστάσεις 1,5×1 μ. και «αποκαλύφθηκε» το 2009 από τους σύγχρονους αναστηλωτές της Αγίας Σοφίας, προκαλώντας ενθουσιασμό στην παγκόσμια κοινότητα. Σήμερα, σε αντίθεση με άλλα έργα του Φοσσάτι που βρίσκονται σε μουσεία ανά την Ελλάδα, ο συγκεκριμένος πίνακας εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Ελβετίας, πατρίδα του καλλιτέχνη.

Πηγή: faretra.info

Αντώνης Μπενάκης, ο ευπατρίδης που εμπνέει διαχρονικά

Αντώνης Μπενάκης
(1873-1954)

Mπροστά στη χρυσή μυκηναϊκή κύλικα από τα Δέντρα της Αργολίδας (1950)

Ο Αντώνης Μπενάκης ήταν ένα κράμα Έλληνα της εποχής που ακολούθησε την Επανάσταση και του κομψού αστού των αρχών του νέου αιώνα. Υπήρξε υπόδειγμα ανθρώπου – δημιουργού και ένα παντοτινό πρότυπο προσφοράς που είχε ως βάση την αγάπη για τον άνθρωπο και την αφοσίωση στην πατρίδα

Συνέχεια

Ο Όσιος Θεόδωρος και η Μονή της Χώρας

8 Ιανουαρίου

Η Μονή της Χώρας

Ο Όσιος Θεόδωρος, ο Κτήτωρ και Ηγούμενος της Μονής της Χώρας, γεννήθηκε το έτος 477 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν συγγενής του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Περί το 529 μ.Χ., συνοδευόμενος από δύο μαθητές του, τον Θεόπλαστο και τον Τιμόθεο, μετέβη εις τα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο. Επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη, οπότε το 534 μ.Χ. ανήγειρε τη Μονή της Χώρας, με δύο παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Άνθιμο Νικομηδείας και στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες της Σεβαστείας. Η μνήμη του Οσίου Θεοδώρου τιμάται την 8η Ιανουαρίου εκάστου έτους.

Συνέχεια

Η Γέννηση του Χριστού στη Βυζαντινή Τέχνη

Η Γέννηση του Χριστού (peritexnisologos.blogspot.com)

Ο Αγιορείτης καλόγερος Ιωνάς είναι στο κελί του και ζωγραφίζει τη Γέννηση του Κυρίου. Τι ησυχία! Ακούγεται μόνο το κομπολόγι δύο άλλων καλόγερων που, καθισμένοι σε χαμηλά σκαμνιά, περνούν τις ατελείωτες ώρες των κοιτάζοντας το πινέλο του ζωγράφου ν’ ανασταίνει με υπομονή τη θεία ιστορία.

Συνέχεια

Ο Λευκός Άγγελος της Μιλέσεβα

Ένα αριστούργημα της Βυζαντινής Τέχνης και σύμβολο της Παγκόσμιας Ειρήνης

Στον «πολιτιστικό κήπο» του κόσμου η Σερβία κατέχει τη δική της ξεχωριστή θέση με τα ιδιαίτερου κάλλους ορθόδοξα χριστιανικά μοναστήρια της και τις τοιχογραφίες τους, που ανάγονται στα μεσαιωνικά χρόνια. Αν και οι τοιχογραφίες αυτές έγιναν με βάση τη βυζαντινή τεχνοτροπία, στην οποία δεν επιτρέπονταν νεωτερισμοί, οι καλλιτέχνες που τις δημιούργησαν κατάφεραν να προσφέρουν στην ανθρωπότητα αριστουργήματα, όπως τον περίφημο Λευκό Άγγελο που κοσμεί την ιστορική μονή της Μιλέσεβα και είναι η πρώτη εικόνα που μεταδόθηκε μέσω δορυφόρου από την Ευρώπη στην Αμερική!

Συνέχεια

Ο Ελκόμενος Χριστός στην Ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση

Ο Ελκόμενος Χριστός στην αγιογραφία ιερών ναών της Καστοριάς

Ο «Ελκόμενος Χριστός», τοιχογραφία στον βυζαντινό
ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών Καστοριάς, 1359-60 μ.Χ.

«Εγώ ως αρνίον άκακον αγόμενον του θύεσθαι»
(Ιερεμ. ια’, 19, «Προφητεία για τον Ελκόμενον επί Σταυρού»)

Οι βυζαντινοί ναοί της Καστοριάς έχουν στο εσωτερικό τους πάμπολλες εκλεκτές τοιχογραφίες αγίων προσώπων και ανάλογων σκηνών. Στις εν λόγω τοιχογραφίες περιλαμβάνεται και μία παράσταση του «Ελκομένου Χριστού», δηλαδή του Χριστού που σέρνεται «προς το σταυρωθήναι», η οποία φιλοτεχνήθηκε το έτος 1359 και σώζεται στον ιερό ναό των Ταξιαρχών Μητροπόλεως.

Συνέχεια

Αγία Θεοδώρα, η βασίλισσα της Άρτας

11 Μαρτίου

«Οὐ δόξαν βασίλειον, οὐ τήν τοῡ κόσμου τερπνότητα,
Θεοδώρα πάνσεμνε, ἀλλά τήν μένουσαν δόξαν ἐπόθησας»
(πό τήν Ἀκολουθία)

(εικόνα: Αγία Θεοδώρα, σχέδιο εξωφύλλου του βιβλίου του Δ. Φερούση,
«Θεοδώρα Κομνηνή – Βασίλισσα και Μοναχή», εκδ. Ακρίτας , 1997)

Μια πλειάδα αγίων της Εκκλησίας μας υπήρξαν βασιλείς, οι οποίοι υπερέβησαν την εγκόσμια δόξα και τον πειρασμό της εξουσίας και πολιτεύτηκαν σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου και προσάρμοσαν τη ζωή τους στη ζωή του Χριστού. Μια τέτοια αγιασμένη μορφή υπήρξε και η αγία Θεοδώρα η βασίλισσα της Άρτας. Γεννήθηκε στα Σέρβια της Κοζάνης, το 1210. Ο πατέρας της ονομαζόταν Ιωάννης Πετραλίφας και ήταν σεβαστοκράτορας και διοικητής της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Η μητέρα της Ελένη ανήκε σε οικογένεια αριστοκρατών της Κωνσταντινουπόλεως. Η οικογένεια του πατέρα της ήλκε την καταγωγή του από την φημισμένη ιταλική οικογένεια των Πετραλίφα. Πρόγονός της υπήρξε ο Πέτρος di Alife, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην Α’ Σταυροφορία, τον 11ο αιώνα.

Συνέχεια

Έφυγε από τη ζωή ο ζωγράφος μας Παύλος Σάμιος

Πέμπτη, 4 Φεβρουαρίου 2021 23:20

Έφυγε την Πέμπτη από τη ζωή ο ζωγράφος Παύλος Σάμιος, σε ηλικία 73 ετών

Ο Παύλος Σάμιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την παραδοσιακή ζωγραφική και την αγιογραφία. Παρακολούθησε προπαρασκευαστικά μαθήματα σχεδίου στο εργαστήριο του Πάνου Σαραφιανού και το 1969 εισήχθη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε ζωγραφική, κοντά στους σπουδαίους δασκάλους Νίκο Νικολάου και Γιάννη Μόραλη, ως το 1972.

Συνέχεια

Ιερά προσκυνήματα του Αγίου Αντωνίου στον νησιωτικό χώρο

Στις ερημιές, πάνω στ’ απόκρημνα βράχια, αλλά και στους οικισμούς των νησιών, πολλοί είναι οι ναοί, οι μονές και τα ξωκλήσια που έχουν αφιερώσει με ευλάβεια οι πιστοί στην χάρη του Αγίου Αντωνίου, του μεγάλου αγίου ερημίτη και ασκητή της Ορθοδοξίας, που εορτάζει στις 17 Ιανουαρίου. Ας γνωρίσουμε καλύτερα μερικά από αυτά.

Συνέχεια

Ο Όσιος Θεόδωρος και η Μονή της Χώρας

8 Ιανουαρίου

Η Μονή της Χώρας

Ο Όσιος Θεόδωρος, ο Κτήτωρ και Ηγούμενος της Μονής της Χώρας, γεννήθηκε το έτος 477 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν συγγενής του αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Περί το 529 μ.Χ., συνοδευόμενος από δύο μαθητές του, τον Θεόπλαστο και τον Τιμόθεο, μετέβη εις τα Ιεροσόλυμα, για να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο. Επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη, οπότε το 534 μ.Χ. ανήγειρε τη Μονή της Χώρας, με δύο παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Άνθιμο Νικομηδείας και στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες της Σεβαστείας. Η μνήμη του Οσίου Θεοδώρου τιμάται την 8η Ιανουαρίου εκάστου έτους.

Συνέχεια

Χριστούγεννα στο Άγιον Όρος

Στις ψυχές των τέκνων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, οι Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές μετουσιώνονται σε μεγάλες πνευματικές χαρές, γιατί γίνονται ανεξάντλητες πηγές ύμνων θείων ερώτων, θερμότατης ευγνωμοσύνης και απείρου ευχαριστίας, για όσα ο Θεός εδωροφόρησεν αγαθά στους ανθρώπους από τότε που «εφανερώθη εν σαρκί». Οι Μοναχοί γενικά και ειδικά στο Άγιον Όρος του Άθω, εορτάζουν την Γέννηση του Θεού Λόγου σχεδόν κάθε ημέρα, δηλαδή σε όλον τον κύκλο του λεγομένου θεολογικώς λειτουργικού χρόνου, χάρις στις νυχθήμερες ιερές Ακολουθίες. Πράγματι, στις αδιάλειπτες λατρείες που επιτελούνται στις βυζαντινές Μονές, στις Σκήτες, στα Καλύβια και τα ιερά Ησυχαστήρια, κατά τις θείες λειτουργίες, τους μυσταγωγικά ιλαρούς Εσπερινούς και τα κατανυκτικά Απόδειπνα, αλλά και στις ατομικές προσευχές των Μοναχών, ψάλλονται τροπάρια, Απολυτίκια και Κοντάκια και διαβάζονται θεολογικές Ευχές, που ως κέντρο έχουν την Σάρκωση του Θεού και την σωτηρία του κόσμου.

Συνέχεια

Η Γέννηση του Χριστού στη Βυζαντινή Τέχνη

Η Γέννηση του Χριστού

Ο Αγιορείτης καλόγερος Ιωνάς είναι στο κελί του και ζωγραφίζει τη Γέννηση του Κυρίου. Τι ησυχία! Ακούγεται μόνο το κομπολόγι δύο άλλων καλόγερων που, καθισμένοι σε χαμηλά σκαμνιά, περνούν τις ατελείωτες ώρες των κοιτάζοντας το πινέλο του ζωγράφου ν’ ανασταίνει με υπομονή τη θεία ιστορία.

Συνέχεια