8 Οκτωβρίου

Η Αγία Πελαγία ζούσε στην Αντιόχεια και ήταν ιερόδουλη. Η ζωή της ήταν βουτηγμένη στον οίστρο των ηδονών κι η ακολασία είχε πωρώσει ολόκληρη τη συνείδησή της. Όμως ο πολυεύσπλαχνος Κύριος μας διαβεβαίωσε ότι «αι τελώναι και αι πόρνοι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν του Θεού».

Συνέχεια →

24 Σεπτεμβρίου

Αὐτὸς σε σῴζει Θέκλα ῥήξας τὴν πέτραν,
Οὗ τῷ πάθει πρὶν ἐρράγησαν αἱ πέτραι.
Πέτρη ἀμφὶ τετάρτην εἰκάδα δέξατο Θέκλην

Η ισαπόστολος Θέκλα καταγόταν από το Ικόνιο και ήταν θυγατέρα εθνικής οικογένειας, τη δε μητέρα της έλεγαν Θεόκλεια. Μετεστράφη στη χριστιανική πίστη χάρη στα κηρύγματα του Αποστόλου Παύλου στη γειτονική οικία του Ονησιφόρου. Είχε ήδη μνηστευθεί κάποιον εθνικό ονόματι Θάμυρη. Όταν αυτός και η μητέρα της Θεοκλεία αντιλήφθηκαν ότι είχε μεταστραφεί στη χριστιανική πίστη, προσπάθησαν να την κάνουν να πάρει πίσω την απόφασή της. Όταν είδαν ότι αυτό ήταν ανώφελο, κατέδωσαν τον Απόστολο Παύλο στον ηγεμόνα Καστίλιο, ο οποίος τελικά αφού τον φυλάκισε, τον απέλασε.

Συνέχεια →

23 Σεπτεμβρίου

«Ἀνδρὶ Προφήτῃ χρησμὸς ἐξ Ἀρχαγγέλου,
Τεκεῖν προφήτην, καὶ Προφήτου τι πλέον.
Εἰκάδῃ τῇ τριτάτῃ γαστὴρ λαβὲ Πρόδρομον εἴσω»

Έτσι προφήτευσε ο προφήτης Ησαΐας για τον Πρόδρομο του Κυρίου, Ιωάννη: «Φωνὴ βοῶντος ἐν τὴ ἐρήμω, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τᾶς τρίβους αὐτοῦ» (Ησαΐας μ’,3). Δηλαδή, φωνή ανθρώπου, που φωνάζει στην έρημο και λέει: «Ετοιμάστε τον δρόμο, απ’ όπου θα έλθει ο Κύριος σε σας. Κάνετε ίσιους και ομαλούς τους δρόμους, από τους οποίους θα περάσει». Ξεριζώστε, δηλαδή, από τις ψυχές σας τα αγκάθια των αμαρτωλών παθών και ρίξτε μακριά τα λιθάρια του εγωισμού και της πώρωσης και καθαρίστε με μετάνοια το εσωτερικό σας, για να δεχθεί τον Κύριο.

Η φωνή αυτή, που ήταν ο Ιωάννης, γεννήθηκε με θαυμαστό τρόπο. Ο Πατέρας του Ζαχαρίας ήταν Ιερέας. Την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου, που του ανήγγειλε, ότι θ’ αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και ηλικιωμένη, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι για να τιμωρηθεί η δυσπιστία του, μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος.

Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και μετά εννέα μήνες γέννησε γιο. Οκτώ ημέρες μετά, κατά την περιτομή του παιδιού, οι συγγενείς θέλησαν να του δώσουν το όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως ο Ζαχαρίας έγραψε επάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η γλώσσα του και η χαρά για όλους ήταν μεγάλη.

Πηγή: saint.gr

20 Σεπτεμβρίου

Άγιος Ευστάθιος, Αγία Θεοπίστη, Άγιος Αγάπιος και Άγιος Θεόπιστος

Η ιστορία του Αγίου Ευσταθίου είναι από τις πιο περίφημες της χριστιανικής αγιολογίας. Ο στρατηγός Πλακίδας, όπως ήταν αρχικά το όνομά του, ενώ κυνηγούσε είδε ένα ελάφι που μεταξύ των κεράτων του έφερε τον Τίμιο Σταυρό, ενώ μια υπερκόσμοα φωνή, του Ίδιου του Κυρίου, καλούσε τον στρατηγό να γίνει Χριστιανός.

Συνέχεια →

14 Σεπτεμβρίου

«Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την αγίαν Σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν»

Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού έτους. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της.

Συνέχεια →

13 Σεπτεμβρίου

Στις 13 Σεπτεμβρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά και γεραίρει τη μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς και ευγλωττότατου αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών.

Συνέχεια →

12 Σεπτεμβρίου

Ὁ Ὅσιος καὶ θεοφόρος Δανιήλ ἔζησε τὸν 9ο μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Λέων ὁ Ἀρμένιος ὁ εἰκονομάχος. Εὐσεβὴς ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία, ἀμέσως ἀπὸ τὴ νεότητά του ἔγινε πρόθυμος κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, πρόμαχος καὶ συνήγορος τῆς Ὀρθοδοξίας.

Συνέχεια →

31 Αυγούστου

«Χρυσῆν κορωνίδ’ οἷα, σεμνὴ Παρθένε,
Τῷ τοῦ χρόνου τίθημι σὴν Ζώνην τέλει.
Θέντο σορῷ Ζώνην πρώτῃ Πανάγνου Τριακοστῇ»

Μετά την Κοίμηση της Θεοτόκου, που κατά τις υπάρχουσες μαρτυρίες συνέβη το 47 μ.Χ., όταν η Παναγία μας ήταν σε ηλικία 59 ετών, στη Γεθσημανή, στην οικία του Ευαγγελιστού Ιωάννη, στον οποίο ο Ιησούς την είχε εμπιστευτεί από τον Σταυρό Του, διασώθηκαν εκτός από τα σπάργανα του τάφου Της, δύο από τα θεομητορικά της άμφια, η Εσθήτα και η Ζώνη Της.

Συνέχεια →

29 Αυγούστου

Τα τέλη του 4ου και οι αρχές του 5ου αιώνα ήταν µια δύσκολη περίοδος για την Κύπρο. Η ειδωλολατρία έδινε την τελευταία µάχη της στο νησί. Υπήρξε και πολιτική αναστάτωση λόγω της δυναμικής εμφάνισης στην πολιτική κονίστρα του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους µε τον έντονο Ελληνικό χαρακτήρα και της υποχώρησης του δυτικού τρόπου ζωής και σκέπτεσθαι. Παρουσιάστηκε τότε και θρησκευτική αστάθεια λόγω των αιρέσεων. Και τότε ακριβώς παρουσιάστηκε, θεόσταλτος ποιµένας, ο επίσκοπος Αρσινόης Αρκάδιος. Με την αγιότητα του βίου του, την ορθόδοξη πίστη του και το ορθό φρόνηµά του έγινε φάρος πραγµατικός που οδήγησε τον λαό του σε λιμάνια σωτηρίας.

Συνέχεια →

Το μοναστήρι της Παναγίας Μαυριώτισσας στη Λίμνη της Καστοριάς

Σήμερα πάμε μια βόλτα στην Καστοριά, στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου – Παναγίας Μαυριώτισσας. Τέσσερα περίπου χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Καστοριάς, πάνω στα νερά της πανέμορφης λίμνης, δεσπόζει εδώ και αιώνες η ιερά Μονή. Το καθολικό της, που χτίστηκε το 1082 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Α’ τον Κομνηνό, κατατάσσεται στους μονόχωρους ξυλοστεγείς ναούς με νάρθηκα, ενώ είναι χτισμένο πάνω στα θεμέλια παλαιότερου ναού. Συναντάμε τρία στρώματα αγιογράφησης του καθολικού της μονής, του 10ου, 15ου και 17ου αιώνος. Όλες οι τοιχογραφίες είναι αρκετά φθαρμένες από τον χρόνο και με δυσκολία διακρίνει κανείς μορφές και παραστάσεις από τον πλούσιο, μοναδικής αξίας διάκοσμο.

Συνέχεια →

«Άγιε Νικόλα φύλαγε κι Αγιά Θαλασσινή …»
Νίκος Καββαδίας

Συνέχεια →

Παναγία Ιεροσολυμίτισσα

Ο τόπος όπου ετάφη η Παναγία μας, ο Κήπος της Γεσθημανής, αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα στα Ιεροσόλυμα και δεύτερο ιερότερο τόπο μετά τον Πανάγιο Τάφο. Η ευρύτερη περιοχή της Γεσθημανής πήρε το όνομά της από τις πολλές ελιές που υπήρχαν εκεί. Στο μνημείο του Τάφου της Παναγίας φυλάσσεται και η θαυμαστή εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας. Μέσα στον Κήπο της Γεσθημανής διαδραματίστηκαν τα σημαντικότερα γεγονότα πριν από τη Σταύρωση του Ιησού Χριστού. Επίσης, εκεί βρίσκεται η Χρυσή Πύλη η οποία παραμένει κλειστή και λέγεται ότι θα ανοίξει όταν στην περιοχή θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία. Από αυτή την Πύλη, πέρασε ο Χριστός πάνω στο γαϊδουράκι κατά την είσοδό του στα Ιεροσόλυμα την Κυριακή των Βαΐων.

Συνέχεια →

Η Παναγία είναι το πνευματικό στόλισμα της ορθοδοξίας. Για μας τους Έλληνες είναι η πονεμένη μητέρα, η παρηγορήτρια κ’ η προστάτρια, που μας παραστέκεται σε κάθε περίσταση. Σε κάθε μέρος της Ελλάδας είναι χτισμένες αμέτρητες εκκλησιές και μοναστήρια, παλάτια αυτηνής της ταπεινής βασίλισσας, κι’ ένα σωρό ρημοκλήσια, μέσα στα βουνά, στους κάμπους και στα νησιά, μοσκοβολημένα από την παρθενική και πνευματική ευωδία της.

Συνέχεια →

Άγιον Όρος – Η κορυφή του Άθωνα με το εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος

«…καὶ ἅμα ἐκείνοις τὸ Θαβώριον ὄρος προφθάσωμεν…»

Η πραγματική γνώση του εαυτού μας συνίσταται στην αναγνώριση των χαρισμάτων και των ελαττωμάτων μας. Κανένας άνθρωπος δεν είναι χωρίς χαρίσματα, αφού σε όλους ο Θεός ως Πατέρας δίνει από τον εαυτό Του κάτι. Όπως, βέβαια, και κανένας άνθρωπος δεν είναι χωρίς ελαττώματα, αδυναμίες, πάθη. Τα χαρίσματα τα κατανοούμε από την κλίση που έχουμε, την ευκολία που τα ενεργοποιούμε, την άνεση που τα χειριζόμαστε. Τα ελαττώματα ενδεχομένως δυσκολευόμαστε να τα αναγνωρίσουμε, ένεκα της άμυνας που ασκούμε για να «προφυλαχτούμε» ή ένεκα εγωισμού. Οι συνθήκες, οι δυσκολίες ή και οι άνθρωποι γύρω μας, είναι μέσα που μας βοηθούν να τα αναγνωρίσουμε, αν βέβαια το θέλουμε, κι αν έχουμε τη διάθεση να απαλλαγούμε.

Συνέχεια →