Εορτάζουμε σήμερα τη μνήμη του αγίου Ιακώβου του νέου, ενός αγίου του καιρού μας που υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκόσμιας ζωής του υπόδειγμα ταπείνωσης, αγάπης, υπομονής και αγγελικής βιωτής. Ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης γεννήθηκε στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας το 1920 και στην Ελλάδα ήρθε σε νηπιακή ηλικία με τη μητέρα του και ανατράφηκε μέσα σε συνθήκες στέρησης αλλά και βαθιάς πίστης στον Θεό, ευλάβειας και προσευχής. Στον άγιο Ιάκωβο είναι αφιερωμένο το ιστολόγιό μας. Ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη του δημοσιεύουμε ορισμένες διδαχές του που βοηθούν τον καθένα στον δικό του πνευματικό αγώνα. Ας έχουμε πάντα την ευλογία και τη χάρη του!
«Μην κρίνετε», λέγει ο Χριστός, «ίνα μη κριθήτε», διότι με το μέτρο που κρίνομε θα κριθούμε μια μέρα. Ποιοι είμαστε που θα κρίνωμε; Να κάνωμε προσευχή να φωτίζη ο Θεός τον κάθε άνθρωπο. Όσο μπορούμε να συγχωρούμε.
Να κάνετε πάντοτε προσευχή και να ‘χετε πάντα την ελπίδα στον Θεό. Θα σας βοηθήση η Χάρις της Παναγίας, του οσίου Δαυΐδ και του αγίου Ιωάννου του Ρώσσου. Για όλο τον κόσμο κάνομε προσευχές και οι προσευχές στηρίζουν.
Το ψωμάκι μας να βγάζωμε και όπου να είναι (αρκεί να εργαζόμαστε). Τα παιδιά των πρωτοπλάστων, ο ένας ήταν γεωργός και ο άλλος ποιμένας. Όλα τα επαγγέλματα καλά είναι, μόνο να είμαστε κοντά στον Θεό.
Και ο Απόστολος Παύλος για να μη φάη, με συγχωρείτε, δωρεάν το ψωμί από κανένα άνθρωπο, εργαζόταν με τα χέρια. Έφτιαχνε σκηνές. Λοιπόν και αυτοί οι μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας μας και αυτοί εργαζόντανε.
Ο ίδιος ο Χριστός μας, και εκείνος εργαζότανε στο μαραγκούδικο. Και κείνος ήταν Θεός και άνθρωπος αλλά και κείνος εργάσθηκε. Πάντοτε η εργασία είναι αρετή στον άνθρωπο.
Λέω ότι η νηστεία ωφελεί τον άνθρωπο και στην ψυχή και στο σώμα. Πρέπει και νηστείες να τηρήσετε, αν έχετε υγεία, το κατά δύναμη με την άδεια του γιατρού, αλλά και με την εντολή του Πνευματικού.
Όλα να γίνωνται με πολλή διάκριση και προσευχή. Ιδιαιτέρως να προσεύχεσθε, να αγωνίζεσθε τον αγώνα τον καλόν, διότι ο διάβολος γυρίζει ως λέων ωρυόμενος.
Δεν ξέρομε την ημέρα, ουδέ και την ώρα. Γι’ αυτό, επειδή είμαστε προσωρινοί άνθρωποι, ας φροντίζωμε για την ψυχή μας, που είναι πράγμα αθάνατο. Πεθαίνουν οι άνθρωποι, αλλά πώς πεθαίνουν; Πεθαίνομε, αλλά να είμαστε κοντά στον Χριστό. Να αγωνιζώμαστε με προσευχή, με αγάπη.
Παιδιά μου, σήμερα οι καιροί είναι δύσκολοι, οι ημέρες πονηρές. Γι’ αυτό, ν’ αγωνιζώμαστε. Αν δεν αγωνιζώμαστε, πώς θα σωθούμε;
Να έχης την ελπίδα σου στον Θεό. Ο άνωθεν Κύψας βλέπει. Εμείς θα κάνωμε το ανθρώπινο, την προσπάθεια.
Αγώνας, προσευχή, πίστη. Να ‘χουμε ταπείνωση, σεμνότητα, τιμιότητα.
Η δύναμη του Θεού είναι πολύ μεγάλη. Η προσευχή, πάντα κάνει καλό.
Ό,τι κάνομε, να το κάνωμε για τον Θεό και όχι για την κενοδοξία.
Ο Θεός δέχεται την λίγη νηστεία που γίνεται με ταπείνωση.
* Από το βιβλίο «Ο Γέρων Ιάκωβος. Διηγήσεις – Νουθεσίες – Μαρτυρίες», έκδ. «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», Ορθόδοξο βίωμα 4, 2016, σελ. 93.
kimintenia 