9 Μαΐου

«Γόνε Ἀσίας Ἑλλάδος κλέος
Πολλὰς ὑποστὰς Νικόλαε βασάνους,
Χαίρων ἀνῆλθες ἐν πόλῳ μάκαρ τάχος.
Ἀμφ’ ἐνάτη Νικόλαον ἑῷον γῆθεν ἄειραν»

Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος γεννήθηκε στα μέρη της Ανατολής από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. Το συναξάριο του Αγίου αναφέρει πως καταγόταν από τα μέρη της Ανατολής, χωρίς ωστόσο ν’ αναφέρει συγκεκριμένο τόπο. Από μικρό παιδί παρουσιάζεται ως παιδαριογέρων, δηλαδή μικρός στην ηλικία αλλά με φρόνηση, σοφία και ευλάβεια ωρίμου ανδρός. Όταν ενηλικιώθη, κατετάγη στις τάξεις του στρατού, όπου διέπρεπε σε ανδρεία και φρόνηση. Για τον λόγο αυτό ο Αυτοκράτορας Λέων ο Στ’ ο Σοφός του απένειμε το αξίωμα του Δουκός και τον όρισε διοικητή της Θεσσαλίας. Ο Άγιος γύμναζε τους στρατιώτες του στο να είναι γενναίοι και ατρόμητοι πολεμιστές, κυρίως όμως τους νουθετούσε και τους δίδασκε να πιστεύουν στον Θεό, να προσεύχονται, να μην αδικούν ποτέ κανέναν και να ζητούν από τον Χριστό να τους δίνει δύναμη για να πολεμούν τους εχθρούς.

Τα Βούναινα Θεσσαλίας (Δήμος Κιλελέρ Ν. Λαρίσης)

9 Μαΐου

«Τὸν Χριστοφόρον οἶδά σε Χριστοφόρος,
Χριστῷ τυθέντα τῷ Θεῷ διὰ ξίφους»

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Χριστόφορος καταγόταν από ημιβάρβαρη φυλή και ονομαζόταν Ρεμπρόβος, που σημαίνει αδόκιμος, αποδοκιμασμένος, κολασμένος. Πιθανότατα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Δεκίου (249-251 μ.Χ.), όταν στην Αντιόχεια Επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιερομάρτυς Βαβύλας που τιμάται στις 4 Σεπτεμβρίου. Ο Άγιος ως προς την εξωτερική εμφάνιση ήταν τόσο πολύ άσχημος, γι’ αυτό και αποκαλείτο «κυνοπρόσωπος». Η μεταστροφή του στον Χριστό έγινε με τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αιχμάλωτος σε μάχη, που διεξήγαγε το έθνος του με τα Ρωμαϊκά αυτοκρατορικά στρατεύματα. Κατετάγη στις Ρωμαϊκές λεγεώνες και πολέμησε κατά των Περσών, επί Γορδίου και Φιλίππου.

8 Μαΐου

Στην περιοχή Φιγαρέτο Κανονίου Κερκύρας βρίσκεται η Ιερά Μονή Υπεραγίας Θεοτόκου Κασσωπίτρας. Ο ναός της Παναγιάς της Κασσωπίτρας μνημονεύεται από Λατίνους περιηγητές του μεσαίωνα, δείχνοντας ότι αποτελούσε σημείο αναφοράς και τόπο προσκυνήματος, του οποίου η φήμη έφτανε εκτός των Κορφώνε. Σήμερα η εκκλησία είναι ανοιχτή για το κοινό και έχει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες να θαυμάσετε. Πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Κάσιου Δία είναι χτισμένη από τις αρχές των χριστιανικών χρόνων, η εκκλησία της Παναγίας της Κασσωπίτρας από τους Αγίους Ιάσονα και Σωσίπατρο. Οι Τούρκοι προκάλεσαν σοβαρές ζημιές στην εκκλησία, αφού τη λεηλάτησαν δύο φορές και στη συνέχεια την κατέστρεψαν το 1537, αλλά ξαναχτίστηκε από τους Ενετούς το 1580.

8 Μαΐου

Υπήρξε «ὁ μαθητής ὅν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς», «ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ» (Ιω. κα’ 20). Ο μόνος που Τον ακολούθησε με θάρρος ακόμα και κάτω από τον σταυρό και στον οποίον ο Κύριος εμπιστεύτηκε την Παναγία μητέρα Του. Ο συγγραφέας του τετάρτου Ευαγγελίου και του θαυμαστού βιβλίου της Αποκαλύψεως με το οποίο ολοκληρώνεται η Αγία Γραφή. Έως το τέλος της επίγειας ζωής του, σε βαθιά γεράματα, δίδασκε προς όλους την «καινή εντολή» του Χριστού, το «αγαπάτε αλλήλους».

6 Μαΐου

«Χάριτι σοφισθεῖσα, Σοφία θείᾳ,
Σοφῶς ἤσκησας ἄρτι, ἐν τῇ Κλεισούρᾳ»

Μια σύγχρονη Αγία της Ορθοδοξίας μας, η Αγία Σοφία η ασκήτισσα της Κλεισούρας Καστοριάς. Η γεμάτη πόνο, στερήσεις και αρρώστιες ζωή της Αγίας, που ήρθε πρόσφυγας από τον Πόντο και ασκήτεψε μέχρι τα τέλη του βίου της, το 1974, στο Μοναστήρι της Παναγίας, στην περιοχή της Κλεισούρας της Καστοριάς, υπήρξε μια αδιάκοπη δοξολογία της Χάριτος του Θεού και η ευλογία της σκέπει και αγιάζει όποιον με πίστη και ευλάβεια δέεται στο όνομά της.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Επίσκοπος Αχρίδος

«Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο» (Ιώβ α’ 21)

Αδελφοί, ας μη φοβούνται οι δίκαιοι: τα πάντα συνεργούν προς το καλό γι’ αυτούς (Οίδαμεν δε ότι τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν, Ρωμ. η’ 28). Ολόκληρη η Αγία Γραφή μας δείχνει πως ο Θεός ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικαίους!

5 Μαΐου

Ο Όσιος Ευθύμιος γεννήθηκε στους Επιβάτες της Θράκης στις αρχές του 10ου αιώνα μ.Χ. Αδελφή του κατά σάρκα ήταν η Οσία Παρασκευή η Επιβατηνή, η οποία τιμάται την 14η Οκτωβρίου. Όταν πέθανε ο πατέρας τους Νικήτας, η μητέρα του τον οδήγησε σε μονή της Κωνσταντινουπόλεως, όπου παρέμεινε επί τριάντα χρόνια και διέπρεψε στους πνευματικούς αγώνες. Ο Άγιος όμως αγαπούσε την ησυχία. Για τον λόγο αυτό έφυγε από τη μονή και ασκήτεψε σε ερημική περιοχή ως ερημίτης.

5 Μαΐου

Ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμον Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε στα Τρίκαλα, στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. σε ειδυλλιακή τοποθεσία, κοντά στον Ληθαίο ποταμό. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, τη δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα τους. Σε ηλικία 14 ετών, για ν’ αποφύγει τον εξισλαμισμό και τα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του Όρους των Αμώμων (Καθαρών) στην περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής.

5 Μαΐου

«Ξίφει θανοῦσα καὶ βιώσασα ξένως,
Εἰρηνικῶς τέθνηκας αὖθις, Εἰρήνη.
Εἰρήνη τμηθεῖσα ἀνέγρετο καὶ θάνε πέμπτῃ»

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Ειρήνη άθλησε κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ήταν θυγατέρα του Λικινίου, που ήταν βασιλιάς της Λικινίας. Καταγόταν από την πόλη Μαγεδών και αρχικά ονομαζόταν Πηνελόπη. Όταν η Αγία έγινε έξι ετών, ο πατέρας της Λικίνιος την έκλεισε σε έναν πύργο και ανέθεσε τη διαπαιδαγώγησή της σε κάποιον γέροντα, ονόματι Απελλιανό, ο οποίος και έγραψε τα υπομνήματα του μαρτυρίου της. Μία νύχτα η Ειρήνη είδε το εξής όραμα: μπήκε στον πύργο ένα περιστέρι κρατώντας με το ράμφος του ένα κλαδί ελιάς, το οποίο και άφησε επάνω στο τραπέζι. Επίσης, μπήκε και ένας αετός μεταφέροντας στεφάνι από άνθη, το οποίο τοποθέτησε και αυτός επάνω στο τραπέζι. Έπειτα μπήκε από άλλο παράθυρο ένας κόρακας, ο οποίος έβαλε επάνω στο τραπέζι ένα φίδι. Το πρωί που ξύπνησε απορούσε και σκεπτόταν τι άραγε να σήμαιναν αυτά που είδε. Τα διηγήθηκε λοιπόν στον γέροντα Απελλιανό και εκείνος τα ερμήνευσε ως προάγγελμα των στεφάνων της δόξας και του μαρτυρικού τέλους της μετά τη βάπτισή της.

Το τροπάριο της Κασσιανής είναι πολύ αγαπημένο από τον ορθόδοξο λαό μας· πάνε να το ακούσουνε και άνθρωποι που δεν πηγαίνουνε ποτέ στην εκκλησιά. Σε τούτο συντελεί η έμπνευση με την οποία είναι γραμμένο, και το πάθος της αμαρτωλής που μετανοιώνει, καθώς κ’ η ιστορία της Κασσιανής που το σύνθεσε.

Αλλά προπάντων, κατά την ιδέα μου, συγκινούσε τον κόσμο η μουσική του, πούναι αργή και μεγαλοπρεπής· γιατί οι δάσκαλοι της εκκλησιαστικής μουσικής μας το τονίσανε με ξεχωριστή αγάπη και φροντίδα. Πλην αυτό μπορεί να το πη κανένας για τα περασμένα χρόνια· τώρα, δε μπορώ να καταλάβω τι ακούνε στις περισσότερες εκκλησίες που το ψέλνουνε, ή καλύτερα που το τραγουδούνε με κάποιον τρόπο αυτοσχέδιο, με μια μουσική τάχα ευρωπαϊκή, που τη φτιάνουνε άνθρωποι χωρίς χριστιανική κατάνυξη και χωρίς κανένα μουσικό αίσθημα, αλλά με κείνη τη νεκρή και ψεύτικη αντίληψη της μουσικής, που θαρρούνε πως είναι η μουσική που ταιριάζει στην εποχή μας.

24 Απριλίου

«Ζητών ο Nικόλαος ευρέσθαι γάμον,
Άφθαρτον εύρε διά πληγών εν πόλω»

O άγιος νεομάρτυς Νικόλαος γεννήθηκε και έζησε στην περιοχή της Μαγνησίας της Μικράς Ασίας, στο χωριό Γιαγιά-κιοϊ της περιφερείας της Περγάμου. Πατέρας του ήταν ο Χατζη-Κανέλλος, άνθρωπος τίμιος, έμπιστος και σεβαστός από όλους, ακόμη και από τους Τούρκους. Γι’ αυτό του είχε ανατεθεί η επιστασία και η ευθύνη των ποιμνίων και των αγροκτημάτων του φημισμένου αγά της περιοχής Καρα-Οσμάνογλου. Σε νεαρή ηλικία ο Άγιος, με τη σύμφωνη γνώμη του πατέρα του, αρραβωνιάστηκε μία σεμνή κόρη της επαρχίας του. Όταν έφθασε στην ηλικία των 22 ετών, ετοιμάστηκε για τον γάμο του. Σχεδίαζε μάλιστα να γίνει το Μυστήριο την Κυριακή του Θωμά. Έπρεπε όμως να μεταβεί στη Μαγνησία για να εξασφαλίσει τις άδειες του γάμου και να τακτοποιήσει ορισμένες ακόμα προετοιμασίες για το μυστήριο. Αναχώρησε λοιπόν, αφού προηγουμένως επήρε την άδεια από τον αγά και τον πατέρα του. Επειδή δε το αφεντικό τους, ο αγάς Οσμάνογλου, είχε μεγάλη επιρροή και εξουσία, ο άγιος «ξεθάρρευσε» και φόρεσε υποδήματα τουρκικά και φέσι κόκκινο, πράγμα που ήταν απαγορευμένο στους Χριστιανούς της Ανατολής.

23 Απριλίου

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Γεώργιος καταγόταν από την Κύπρο. Αφού αναχώρησε από την πατρίδα του έφθασε στην Πτολεμαΐδα της Παλαιστίνης (σημερινή Άκκρα), όπου υπηρετούσε κοντά σε κάποιο ευρωπαίο πρόξενο. Εκεί, προσφέροντας τις υπηρεσίες του προς τον αφέντη του, επισκεπτόταν συχνά το σπίτι μιας φτωχής μωαμεθανής, η οποία είχε μια νεαρή θυγατέρα και αγόραζε αυγά. Κάποιες τουρκάλες γειτόνισσες, επειδή ο Γεώργιος δεν αγόραζε αυγά από αυτές, τον συκοφάντησαν ότι είχε αθέμιτες σχέσεις με τη νεαρή μωαμεθανή και με κραυγές συγκέντρωσαν μπροστά στο σπίτι της μωαμεθανής τον τουρκικό όχλο.