18 Απριλίου

Η Οσία Αθανασία γεννήθηκε από αριστοκρατική οικογένεια στην Παλαιοχώρα της Αίγινας, τον 9ο αιώνα μ.Χ. Οι γονείς της ήταν ευσεβείς και ενάρετοι. Από νωρίς λαμβάνει χριστιανική μόρφωση και εκφράζει την κλίση της προς τη μοναχική ζωή. Οι γονείς της όμως γρήγορα την υποχρέωσαν να παντρευτεί. Η Αθανασία ζει σε μία εποχή δύσκολη. Οι Τούρκοι Σαρακηνοί πειρατές κάνουν επιδρομές στα νησιά του Αιγαίου, λεηλατούν, καίνε, σκοτώνουν, κλέβουν, βιάζουν, δεν αφήνουν τίποτε όρθιο στο πέρασμά τους.

Η Παλαιοχώρα της Αίγινας
Δεκαέξι ημέρες μετά τον γάμο της, Σαρακηνοί πειρατές κάνουν επιδρομή στην Αίγινα και σφάζουν πολλούς Αιγινήτες. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και τον σύζυγό της. Η Αθανασία βρήκε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει τον πόθο της, να γίνει μοναχή. Με διαταγή όμως των Σαρακηνών -που υποχρέωνε όλες τις χήρες και τις ανύπαντρες κοπέλες της Παλιαχώρας να παντρευτούν Σαρακηνό- η Αθανασία παντρεύεται ειδωλολάτρη Σαρακηνό, ο οποίος όμως λίγο μετά κατηχήθηκε από την Αγία και έγινε χριστιανός. Η Αγία ωστόσο προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, έπεισε τον σύζυγό της να γίνει μοναχός. Εκείνος δέχεται και λαμβάνει το όνομα Ματθαίος.
Μετά τον θάνατο του δεύτερου συζύγου της και των γονέων της, η Αθανασία μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και ίδρυσε μαζί με άλλες γυναίκες της Παλιαχώρας μοναχικό κοινόβιο, στο οποίο έγινε ηγουμένη μετά από 4 χρόνια. Το μοναστήρι κτίστηκε προς τιμήν της Ζωοδόχου Πηγής το οποίο βρισκόταν στη θέση του σημερινού μοναστηριού, που ίδρυσε ο Άγιος Νεκτάριος. Στο μοναστήρι της έβρισκαν καταφύγιο πολλοί άρρωστοι και φτωχοί. Η ίδια ζούσε πολύ ασκητικά. Η παράδοση θέλει την Αγία να έχει για προσκέφαλο, τις λίγες ώρες της ανάπαυσής της, μια πέτρα. Μάλιστα όταν ήθελε να απομονωθεί για προσευχή κατέβαινε στο πηγάδι που υπάρχει και σήμερα (επενδυμένο με ολόλευκο μάρμαρο) στην αυλή της Μονής του Αγίου Νεκταρίου.
Η αγιότητά της έγινε γνωστή μέσα και έξω από την Ελλάδα. Ζούσε απλοϊκά, με λίγο ψωμί και νερό. Ο γέροντας Ματθαίος φρόντιζε να προμηθεύει το κοινόβιο με λίγα χόρτα από τον κήπο του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, μαζί με τις αδελφές και τον μοναχό Ματθαίο αποσύρθηκαν σε τόπο πιο ήσυχο για περισσότερη άσκηση και προσευχή. Αργότερα η Αγία αναχωρεί για την Κωνσταντινούπολη με τον πρεσβύτερο Ιγνάτιο, όπου παραμένει επί 7 χρόνια. Ύστερα από όραμα που είδε, η Αγία επιστρέφει στην Αίγινα, όπου συνέχισε την άσκησή της παράλληλα με την αδιάλειπτη μέριμνα για την Μονή της.

Το πηγάδι της Αγίας Αθανασίας εντός της Ι.Μ. Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης
Δώδεκα ημέρες πριν τον θάνατό της, προέβλεψε την ακριβή ημέρα και ώρα του θανάτου της και όρισε τη διάδοχό της. Την ημέρα του θανάτου της διάβασε στις μοναχές το ψαλτήρι και, μη μπορώντας να ολοκληρώσει την ανάγνωση, παρέδωσε το πνεύμα της. Κατά την ημέρα του ενταφιασμού της έγιναν πολλά θαύματα: δαιμονισμένοι θεραπεύτηκαν, τυφλοί είδαν το φως τους, άρρωστοι θεραπεύτηκαν. Την αγία της βιωτή επισφράγισε μ’ έναν οσιακό θάνατο. Κι όταν συμπληρώθηκαν σαράντα μέρες από την εκδημία της, συνέβη το έξης θαυμαστό: Ενώ η θεία λειτουργία είχε αρχίσει, ο Κύριος άνοιξε τα μάτια της ψυχής στις δύο κορυφαίες του χορού των μοναζουσών, και τι να δουν! στο κέντρο του ναού δύο φοβεροί άνδρες με αστραφτερή στολή είχαν ανάμεσά τους την Αθανασία. Αμέσως έβγαλαν μια πορφύρα στολισμένη με πετράδια και μαργαριτάρια, και την έντυσαν σαν βασίλισσα. Ύστερα στόλισαν το κεφάλι της με στεφάνι που είχε μπρος και πίσω σταυρούς, κι αφού της έδωσαν στο χέρι μια ράβδο κοσμημένη με πολύτιμα πετράδια, την οδήγησαν στο άγιο θυσιαστήριο. Την ίδια ώρα η λάρνακα, που περιείχε το λείψανο της οσίας, άρχισε να τρίζει. Κι Αυτός ο τριγμός συνεχίστηκε, μέχρι που συμπληρώθηκε ολόκληρος χρόνος!

Το παρεκκλήσι της Οσίας Αναστασίας στην κατακόμβη της Παναγίας Φανερωμένης στην Αίγινα
Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη της στις 18 Απριλίου, ενώ η Δυτική Εκκλησία στις 14 Αυγούστου. Στο μετόχι της Παναγίας Φανερωμένης της Αίγινας υπάρχει παρεκκλήσι προς τιμήν της Οσίας Αθανασίας.