16 Αυγούστου

Ο Άγιος νεομάρτυρας Σταμάτιος καταγόταν από ένα χωριό του Βόλου, τον Άγιο Γεώργιο, της επαρχίας Δημητριάδος. Συνέβη κάποτε να έρθει κάποιος αγάς στην περιοχή τους για να συγκεντρώσει τον φόρο του χαρατσιού. Ο αγάς αυτός ήταν πολύ καταπιεστικός στη συλλογή του φόρου, αυθαιρετούσε, καταδυνάστευε και αδικούσε τους Χριστιανούς. Απελπισμένοι οι κάτοικοι αποφάσισαν να στείλουν μια αντιπροσωπία στην Κωνσταντινούπολη, στην Υψηλή Πύλη, μήπως κι εύρουν το δίκιο τους.

Συνέχεια →

16 Αυγούστου

Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου, το 1667 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κώστας Σταματίου και η μητέρα του Μέλω. Σε ηλικία 15 ετών έμεινε ορφανός και το 1682 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σε ένα καπηλειό.

Συνέχεια →

15 Μαΐου

«Λαλεῖ Λάρισσα σὰς ἀριστείας ξένας,
Μνήμην ἔχουσα καὶ θανόντος σου Πάτερ»

Ξεχωριστή χορεία των αγίων της Εκκλησίας μας είναι όσοι έλαβαν μέρος στις Μεγάλες Οικουμενικές Συνόδους, στις οποίες, με την καθοδήγηση και τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, καθόρισαν τα όρια της σωστικής ορθοδόξου πίστεώς μας. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Αχίλλειος, επίσκοπος Λαρίσης, ο οποίος είχε τη δική του συμβολή στις εργασίες της Αγίας Α’ Οικουμενικής Συνόδου.

Συνέχεια →

9 Μαΐου

«Γόνε Ἀσίας Ἑλλάδος κλέος
Πολλὰς ὑποστὰς Νικόλαε βασάνους,
Χαίρων ἀνῆλθες ἐν πόλῳ μάκαρ τάχος.
Ἀμφ’ ἐνάτη Νικόλαον ἑῷον γῆθεν ἄειραν»

Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος γεννήθηκε στα μέρη της Ανατολής από γονείς ευσεβείς και ενάρετους. Το συναξάριο του Αγίου αναφέρει πως καταγόταν από τα μέρη της Ανατολής, χωρίς ωστόσο ν’ αναφέρει συγκεκριμένο τόπο. Από μικρό παιδί παρουσιάζεται ως παιδαριογέρων, δηλαδή μικρός στην ηλικία αλλά με φρόνηση, σοφία και ευλάβεια ωρίμου ανδρός. Όταν ενηλικιώθη, κατετάγη στις τάξεις του στρατού, όπου διέπρεπε σε ανδρεία και φρόνηση. Για τον λόγο αυτό ο Αυτοκράτορας Λέων ο Στ’ ο Σοφός του απένειμε το αξίωμα του Δουκός και τον όρισε διοικητή της Θεσσαλίας. Ο Άγιος γύμναζε τους στρατιώτες του στο να είναι γενναίοι και ατρόμητοι πολεμιστές, κυρίως όμως τους νουθετούσε και τους δίδασκε να πιστεύουν στον Θεό, να προσεύχονται, να μην αδικούν ποτέ κανέναν και να ζητούν από τον Χριστό να τους δίνει δύναμη για να πολεμούν τους εχθρούς.

Τα Βούναινα Θεσσαλίας (Δήμος Κιλελέρ Ν. Λαρίσης)

Συνέχεια →

Οι ξακουστοί Χιονιαδίτες ζωγράφοι της Ηπείρου και η ιστορία τους

Η λιθόστρωτη πλατεία των Χιονιάδων με τη βρύση και τον πλάτανο

Χιονιάδες, το λίκνο μιας θαυμαστής παράδοσης!

Η περιοχή των Μαστοροχωρίων υπήρξε για αιώνες, μαζί με το Καπέσοβο και τα Σουδενά στο Ζαγόρι, η γνωστή «τριάδα – φυτώριο» λαϊκών ζωγράφων στην Ήπειρο. Στους Χιονιάδες, τελευταίο χωριό της επαρχίας της Κόνιτσας κοντά στα αλβανικά σύνορα, σε υψόμετρο 1.100 μέτρων, στις πλαγιές του Γράμμου, ο δρόμος σταματά. Μια ελληνική σημαία ακμαία στον ιστό, η πλατεία του χωριού πλακόστρωτη με ψηλά πέτρινα πεζούλια, όπως επιβάλλει το επικλινές έδαφος, με τη βρύση και τον υπέροχο πλάτανο. Στο πάνω μέρος της πλατείας το σχολείο κλειστό από το 1968. Τα σπίτια του χωριού, πετρόχτιστα, απλώνονται σε δύο μαχαλάδες εκατέρωθεν της πλατείας.

Συνέχεια →

5 Μαρτίου

Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος ανήκε σε ανώτερη κοινωνικά και οικονομικά οικογένεια της Ραψάνης. Ο πατέρας του ονομαζόταν Χατζηλάσκαρης και ήταν υιός του Αναστασίου Ψάλτου. Δεν είναι γνωστό όμως, αν το Ψάλτου είναι επώνυμο ή ιδιότητα του Αναστασίου. Η μητέρα του Νεομάρτυρα είχε το όνομα Σμαράγδα και ήταν θυγατέρα του Θεόδωρου Σακελλαρίδου. Σε κωνικό πώμα παλαιάς -πριν το 1900- αργυρής λειψανοθήκης, η οποία αντικατέστησε ακόμη παλαιότερη πρόχειρη και απλή κατασκευή, είναι χαραγμένα με κεφαλαία γράμματα ακριβώς τα εξής:

Συνέχεια →

23 Ιανουαρίου

Ο Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω

Ο Όσιος Διονύσιος (κατά κόσμον Δημήτριος) γεννήθηκε από πτωχούς αλλά πιστούς γονείς, τον Νικόλαο και την Θεοδώρα, περίπου το 1500, στο χωριό Σκλάταινα Μουζακίου Καρδίτσης, στη σημερινή Δρακότρυπα. Από νωρίς έδωσε δείγματα αφοσιώσεως στον Θεό και αγάπης προς το μοναχισμό.

Συνέχεια →

7 Ιανουαρίου

Ιερά Μονή Δουσίκου (Αγίου Βησσαρίωνος) Τρικάλων

Την ημέρα της εορτής της συνάξεως του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, μαρτύρησε στην Αδριανούπολη ο καταγόμενος από τα Άγραφα και συγκεκριμένα, από τον οικισμό Κλιματάκι του χωριού Μάραθος, ιερομόναχος Ιωάννης, ο οποίος δεν είναι γνωστός στον πολύ κόσμο. Μάλιστα, στην ιερά Μονή Δουσίκου (Αγίου Βησσαρίωνος) σώζεται η τιμία κάρα Του, που λόγω της ψυχικής καλλιέργειας και του εξαγιασμένου βίου του, είναι θαυματουργή. Επίσης στον τόπο, όπου γεννήθηκε, έγιναν τον Σεπτέμβριο του 2019 τα θυρανοίξια παρεκκλησίου, που φέρει τ’ όνομά του.

Συνέχεια →

4 Δεκεμβρίου

Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο χωριό Μπεζούλια της επαρχίας Αγράφων και ανατράφηκε κατά Χριστόν από τους θεοσεβείς γονείς του, Σωφρόνιο και Μαρία. Αγάπησε τη μοναχική ζωή και πήγε στη Μονή της Υπεραγίας Θεοτόκου, την επονομαζόμενη Κορώνα ή Κρύα Βρύση, όπου επιδόθηκε στην άσκηση της αρετής. Διακρίθηκε για την άσκησή του και έγινε ηγούμενος της Μονής. Αργότερα χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου.

Συνέχεια →

Στις 30 Νοεμβρίου εορτάζει ο Πρωτόκλητος Απόστολος Άγιος Ανδρέας, αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, που μαρτύρησε στην Πάτρα, της οποίας είναι και πολιούχος. Πρόκειται για έναν δημοφιλή άγιο του χειμώνα, του οποίου η γιορτή συμπίπτει με την τελευταία ημέρα του φθινοπώρου. Η λαϊκή λατρεία του Αγίου Ανδρέα περιλαμβάνει δοξασίες, φόβους, ελπίδες και αντιλήψεις, έθιμα και συνήθειες, με μαγικό, δεισιδαίμονα χαρακτήρα. Παράγοντες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της λατρείας ήταν οι εξής:

Συνέχεια →

21 Οκτωβρίου

Στίς ὑπηρεσίες τοῦ ἀλλόθρησκου ἀφεντικοῦ του ὁ Ἰωάννης φανερώνει τό ἀκμαῖο φρόνημα καί τήν ἀμετάπειστη εὐλάβειά του στόν ἀληθινό Θεό. Τά βασανιστήρια κράτησαν δυό μῆνες και την 21η Ὀκτωβρίου 1773 ἄφησε τήν τελευταία πνοή του, τήν πίστη του ὅμως δέν τήν ἄφησε ποτέ. Ἡ συγκλονιστική καί σύντομη ζωή τοῦ μικροῦ Ἰωάννη, ποῦ ἦταν ἕνα ἥσυχο παιδί καί κατέληξε νά γίνει ἕνας μεγάλος νεομάρτυρας.

Συνέχεια →

Κτήτωρ Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος Σουρβιάς (14-15 Σεπτεμβρίου)

Ο Όσιος Γεράσιμος καταγόταν από το χωριό Λεοντάρι της Πελοποννήσου. Από την ηλικία των οκτώ ετών οι γονείς του τον έβαλαν σε Σχολείο για να μάθει τα ιερά γράμματα. Επειδή μάλιστα έδωσε ολόκληρο τον εαυτό του στην ανάγνωση των βίων των Αγίων και ιδιαίτερα των Οσίων Πατέρων, θέλησε να τους μιμηθεί. Έτσι, μόλις ενηλικιώθηκε, απέρριψε τις φροντίδες του κόσμου και έγινε μοναχός. Εν συνεχεία χειροτονήθηκε βαθμιαία αναγνώστης, διάκονος και πρεσβύτερος. Έπειτα αναχώρησε για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Από εκεί επέστρεψε, μέσω ξηράς, στην Ελλάδα.

Κατά την επιστροφή του φρόντιζε να κηρύσσει το λόγο του Θεού σε πολλές πόλεις και χωριά απ’ όπου διερχόταν. Έτσι, από πόλη σε πόλη, έφτασε και στα μέρη της Μαγνησίας. Κοντά στη Μακρυνίτσα του Πηλίου υπήρχε ένα μοναστήρι, στο όνομα της Αγίας Τριάδος, που το είχε κτίσει ο Όσιος Διονύσιος (Σουρβιά). Σε αυτή τη Μονή πήγε ο Όσιος Γεράσιμος και, επειδή του άρεσε η ησυχία του τόπου, έμεινε εκεί αγωνιζόμενος με νηστεία, προσευχή και κακοπάθεια. Για τις πολλές του αρετές, ο Θεός τον αξίωσε να κάνει θαύματα ακόμα και όσο ζούσε.

Ο ιερός ναός του Οσίου Γερασίμου στην πλατεία της Μακρυνίτσας

Έτσι μια γυναίκα στείρα, από τη γειτονική Κερασιά, με τη μεσιτεία των ευχών και της προσευχής του Οσίου γέννησε τρία παιδιά. Ο Όσιος Γεράσιμος συχνά μετέβαινε στο Βελεστίνο για να εξομολογεί τους κατοίκους της κωμόπολης. Χρησιμοποιούσε μάλιστα ένα κελί κοντά στην Εκκλησία που είναι γνωστό ως «Κελί του Γερασίμου». Στο Βελεστίνο κήρυττε και το θείο λόγο, ενώ συχνά  επιτιμούσε ακόμα και τους ιερείς της περιοχής για διάφορα σφάλματά τους. Εν όσω κάποτε βρισκόταν στην προαναφερθείσα κωμόπολη, κατάλαβε ότι πλησίαζε η ώρα της κοιμήσεώς του και θέλησε, παρά τις αντιδράσεις των ντόπιων, να επιστρέψει στην Ιερά Μονή του.

Εντέλει κατάφερε ο Άγιος να φύγει κρυφά. Όταν ο Όσιος είχε ήδη φτάσει στο Ριζόμυλο, οι Βελεστινιώτες κατάλαβαν ότι έφυγε ο πνευματικός τους και έσπευσαν να τον προφθάσουν. Όταν ο προορατικός Γεράσιμος πληροφορήθηκε τον ερχομό τους, κατέβηκε από το μουλάρι του και προσευχήθηκε. Αμέσως άρχισε ν’ αστράφτει, να βροντά και να πέφτει πολλή βροχή με χαλάζι. Έτσι οι Βελεστινιώτες αναγκάστηκαν να γυρίσουν βιαστικά πίσω άπραγοι. Λίγο πριν κοιμηθεί ο Όσιος κάλεσε τους μοναχούς της Σουρβιάς και τους νουθέτησε λέγοντάς τους, μεταξύ άλλων: «Προσέχετε και τούτο καλώς, όσοι έχετε ιερωσύνην, διότι ο λαμβάνων χρήματα και συγχωρών αμαρτίας είναι διάβολος … διότι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος δεν αγοράζεται αλλά δίδεται δωρεάν εις τους ευλαβείς και φοβουμένους τον Κύριον και εις εκείνους όπου έρχονται μετά πίστεως και φόβου Θεού εις το λουτρόν της εξομολογήσεως …».

Η είσοδος του ιερού ναού του Οσίου Γερασίμου στη Μακρυνίτσα

Τέτοια λέγοντας προς τους πατέρες ο Όσιος και νουθετώντας τους πατρικά, παρέδωσε την αγία του ψυχή στα χέρια του Θεού, την 14η Σεπτεμβρίου. Να σημειωθεί ότι ενώ εκοιμήθη την 14η Σεπτεμβρίου, η εορτή του μεταφέρθηκε κατά μία ημέρα για την 15η Σεπτεμβρίου, για να μην συμπέσει με τη μέγιστη των εορτών εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Πολλά θαύματα έκανε ο Όσιος Γεράσιμος μετά την ανακομιδή των λειψάνων του στη Σκόπελο, στους Πινακάτες, στο Χατζήμισι (ονομασία του Στεφανοβίκειου Μαγνησίας), στα Κανάλια, στον Άγιο Γεώργιο Βελεστίνου και αλλού.

«Φύλαττε τους δούλους σου εκ δεινών, παντοίων τρισμάκαρ,
και λοιμώδους νόσου σοφέ, όπως σε ως ρύστην, ακοίμητον υμνώμεν,
Γεράσιμε οι πόθω σοι καταφεύγοντες»

Πηγή: enromiosini.gr

Το τρενάκι του Πηλίου ή αλλιώς «ο Μουτζούρης» είναι ένα τουριστικό τρένο που ταξιδεύει στα χωριά του Πηλίου, με ταχύτητα 20 χλμ./ώρα και καλύπτει απόσταση 15 χλμ. Αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα της περιοχής και αρέσει σε μικρούς και μεγάλους! Η διαδρομή διαρκεί συνολικά 1 ώρα και 30 λεπτά, με στάση 15 λεπτών στην Άνω Γατζέα. Το τρένο περνά πλάι από χαράδρες και από γέφυρες, ιστορικά χωριά και μαγευτικές τοποθεσίες, μέσα από την πλούσια Πηλιορείτικη βλάστηση με θέα τον Παγασητικό.

Συνέχεια →