Γεώργιος Κορρές: Κυδάλιμον κηρ

Οι παρόντες τόμοι τιμής προς τον Ομότιμο Καθηγητή Γεώργιο Στυλ. Κορρέ αποτελούν αναγνώριση της συνεισφοράς του στην επιστήμη της αρχαιολογίας, σε ό,τι αφορά τόσο στην έρευνα όσο και στη διδασκαλία. Η θέρμη και η αμεσότητα με την οποία ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας δεκάδες φίλων, συναδέλφων και μαθητών του, προκειμένου να συμμετάσχουν στην έκδοση με τα άρθρα τους, καθιστούν πασίδηλη ακριβώς αυτήν την εκτίμηση προς τον πολυπράγμονα επιστήμονα και τον σεβασμό προς τον πανεπιστημιακό δάσκαλο. Κυρίως, όμως, φανερώνουν την ειλικρινή ευγνωμοσύνη και τη βαθιά αγάπη προς τον άνθρωπο, den lieben Georg, «τον αγαπητό Γεώργιο», όπως τον αποκαλούν οι συμφοιτητές του από τη Βόννη.

Συνέχεια

Ο μεγάλος Βασίλης Λογοθετίδης

Τι ήταν ακριβώς αυτός ο Μεγάλος που κηδεύσαμε προχθές; Ποια ήταν η μεγαλωσύνη του, από πού αντλούσε αυτή την εκπληκτική δημοτικότητα που απεκάλυψε η προχθεσινή θανή του; Εκείνες οι εξήντα χιλιάδες Αθηναίοι που καταπλημμύρισαν τα πεζοδρόμια και στάθηκαν ορθοί, δυο ώρες ολόκληρες, για να χειροκροτήσουν τον νεκρό Λογοθετίδη, ποιον είχαν έρθει να τιμήσουν; Τον ηθοποιό ή τον κωμικό; Τον καλλιτέχνη της σκηνής ή τον βιρτουόζο του παλκοσένικου που τους έκανε σαράντα χρόνια να γελούνε; Με ένα λόγο: τι εκπροσωπούσε ο Βασίλης Λογοθετίδης γι’ αυτές τις έξη μυριάδες θεατές που παρακολούθησαν δακρυσμένοι τη θανή του, και πέρα απ’ αυτούς, για ολόκληρο τον ελληνικό λαό που συγκλονίσθηκε απ’ το χαμό του;

Συνέχεια

Οι άγνωστοι νεκροί του ’40 και ο ρόλος του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου

Συνέχεια

Μίμης Δομάζος: Έφυγε από τη ζωή ο «στρατηγός» των γηπέδων

Μίμης Δομάζος
(1942-2024)

Στα 83 του χρόνια έφυγε από τη ζωή ο θρυλικός αρχηγός του «τριφυλλιού» και ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες του ελληνικού ποδοσφαίρου όλων των εποχών, ο Μίμης Δομάζος, που μεταφέρθηκε ανήμερα των γενεθλίων του 22 Ιανουαρίου στο νοσοκομείο χωρίς σφυγμό, με την κατάσταση της υγείας του να απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση. Παρά τις δυσκολίες, ανταποκρίθηκε στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση και παρέμεινε διασωληνωμένος, ωστόσο έχασε τη μάχη για τη ζωή, σήμερα, δυο ημέρες μετά.

Συνέχεια

Η Ελλάδα αποχαιρετά τον Κωνσταντίνο Μάνο

Κωνσταντίνος Μάνος
(1934-2025)

Συνέχεια

Ο Θρύλος του ΘΡΥΛΟΥ μας!

Όταν έχεις μεγαλώσει σε μία συνοικία του Πειραιά, δεκαετία του ’80, δεν μπορεί να μην έχεις διατηρήσει ολοζώντανη την εικόνα της ψηλόλιγνης φιγούρας του Νίκου Σαργκάνη μπροστά στα δίχτυα του παλαιού γηπέδου «Καραϊσκάκη». Ο αξεπέραστος φρουρός του τέρματος έφτασε στο τέρμα του επίγειου ταξιδιού του, όμως ο θρύλος του θα ζωντανεύει ξανά και ξανά μέσα στις ιαχές των γκολ, στην αγωνία των πέναλτι, κάθε φορά που η μπάλα πλησιάζει απειλητικά τα δίχτυα ή το δοκάρι.

Συνέχεια

Ημέρες Παπαδιαμάντη 2024

Τιμώντας τον μεγάλο Έλληνα συγγραφέα, η Περιφέρεια Θεσσαλίας εγκαινιάζει στη Σκιάθο, το τετραήμερο 19-22 Σεπτεμβρίου, έναν ετήσιο κύκλο εκδηλώσεων αφιερωμένων στο έργο του. Οι «Ημέρες Παπαδιαμάντη 2024» περιλαμβάνουν ένα πλούσιο πρόγραμμα ομιλιών, συζητήσεων, λογοτεχνικών αναγνώσεων, συναυλιών και ξεναγήσεων σε ιστορικούς τόπους της Σκιάθου και διοργανώνονται με την πολύτιμη αρωγή του Δήμου Σκιάθου.

Συνέχεια

Τέσσερις δεκαετίες χωρίς τον Μάνο Κατράκη

Μάνος Κατράκης
(Καστέλι Κισσάμου, 14 Αυγ. 1908 – Αθήνα, 2 Σεπτ. 1984)

Συνέχεια

Χρήστος Γιανναράς: η τελευταία συνέντευξη

Έφυγε από τη ζωή ο διακεκριμένος καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας σε ηλικία 89 ετών. Τον Ιούλιο είχε δώσει μία συνέντευξη – ποταμό και είχε μιλήσει για όλα: Από την Τεχνητή Νοημοσύνη και την πλεονεξία του σύγχρονου ανθρώπου ως τη Θεωρία του Δαρβίνου και την ανάπτυξη της παραθαλάσσιας Αττικής… Αν ρίξεις μια ματιά στο βιογραφικό του σε πιάνει ίλιγγος. Με σπουδές Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με σπουδές Φιλοσοφίας στη θρυλική Σορβόννη. Με σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Επίτιμος διδάκτωρ σε πλείστα ξένα πανεπιστήμια. Και κοντά σε όλα αυτά, ένας σπουδαίος, διεθνώς αναγνωρισμένος «δάσκαλος» Φιλοσοφικής Ορολογίας, Πολιτικής Φιλοσοφίας και Πολιτιστικής Διπλωματίας. Και ως επισκέπτης καθηγητής στα πανεπιστήμια Παρισιού, Γενεύης, Λοζάνης και Κρήτης. Το συγγραφικό του έργο μισή βιβλιοθήκη. Και κοντά σε όλα αυτά οι απόψεις του, σε δικά του άρθρα, στην «Καθημερινή» επί πολλά χρόνια, προκαλούσαν ταραχή και σεισμικές δονήσεις όχι μόνο στους κύκλους της διανόησης, αλλά και σε χιλιάδες «ανώνυμους» ψαγμένους αναγνώστες. Η χρησιμότητα, λέει ο Γιανναράς, η μεγάλη πληγή της ανθρωπότητας. Το μη χρήσιμο, ας πούμε η σκέψη, το σκάλισμα, η επεξεργασία, μοναδική μέθοδος εξόδου από τη βαθιά κρίση της ανθρωπότητας και κάθε ατόμου ξεχωριστά!

Συνέχεια

Λουδοβίκος των Ανωγείων – Μια φορά… ένας Ανωγειανός

«Σαν παραμύθι» είναι μια σειρά εκπομπών του Νίκου Παπαθανασίου που παρουσιάζει σημαντικές στιγμές, γεγονότα και ξεχωριστές ανθρώπινες ιστορίες, μέσα από την αφήγηση των πρωταγωνιστών τους. Το συγκεκριμένο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στα Ανώγεια της Κρήτης με τις υπέροχες αφηγήσεις ενός σπουδαίου Ανωγειανού, του Γιώργου Δραμουντάνη που δεν είναι άλλος από τον πολυαγαπημένο μας Λουδοβίκο των Ανωγείων.

Συνέχεια

Ενσαρκώνοντας την ευγένεια – Αποχαιρετισμός στον Γιάννη Φέρτη

Όλοι θα θυμόμαστε παντοτινά τον Γιάννη Φέρτη για δεκάδες όμορφους λόγους: Οι περισσότεροι έχοντας την ανάμνηση της αξεπέραστης φωνής του από κάποιον ρόλο του στο σινεμά, στη μικρή οθόνη ή στο θέατρο, από κάποια δημόσια απαγγελία ή ακόμα και από ποιοτικές διαφημίσεις στις οποίες συνεργάστηκε. Άλλοι ως έναν από τους γοητευτικότερους ηθοποιούς στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Άλλοι για μια από τις πολλές αξέχαστες ερμηνείες του.

Συνέχεια

Ίσως να ξανάρθεις όταν θα ‘χω πια χαθεί (Νικόλας Άσιμος)

Στις 17 Μαρτίου του 1988, ο αντισυμβατικός Έλληνας στιχουργός, συνθέτης και τραγουδιστής Νικόλας Άσιμος έβαλε τέλος στη ζωή του. Η ιδιόρρυθμη προσωπικότητά του και η επαναστατική του συμπεριφορά του χάρισαν τα παρατσούκλια «Άγιος των Εξαρχείων» αλλά και «Τρελός των Εξαρχείων».

Συνέχεια

Σκοτεινή και παράξενη ετούτη η εποχή… Μεγαλώνοντας με τα τραγούδια του Δήμου Μούτση

Το «Γουώκμαν» το άκουγε -δεκαετία του ’80- συχνά ο πατέρας μου, φορώντας το δικό του γουώκμαν -απίστευτο γκατζετάκι της εποχής- και σιγοτραγουδώντας διαρκώς τα ολόφρεσκα τότε τραγούδια από το «Φράγμα» και το «Ενέχυρο». Και όχι μονάχα αυτό αλλά εννοούσε να μας πηγαίνει με τη Νάντια και στις συναυλίες του κι έτσι που ήρθαν τα πράγματα, μια συναυλία του Μούτση στο Βεάκειο του Πειραιά ήταν η πρώτη συναυλία της ζωής μας, όταν ακόμα πηγαίναμε σχολείο στο δημοτικό! Όλα τα παιδικά χρόνια έχουν πίσω τους μια μουσική υπόκρουση από κάποιο τραγούδι του Μούτση να παίζει στο κασετοφωνάκι, στο αυτοκίνητο, στο πικάπ ή στο στόμα του μπαμπά με κείνους τους στίχους τους γεμάτους σκληρή αλήθεια και αμφισβήτηση, όμως τους πάντα δοσμένους μέσα σε έναν ποταμό λυρισμού και ανθρωπιάς.

Συνέχεια

Ανθισμένη αμυγδαλιά!

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να είσαι σαν τη μυγδαλιά!

Σύμβολο ελπίδας, τύχης και μακροζωίας, η αμυγδαλιά ανθίζει μες στη βαρυχειμωνιά. Δεν φοβάται ούτε το κρύο, ούτε τον χιονιά και τ’ αγριοκαίρια. Η φύση της είναι η δύναμη της αγάπης. Αποστολή της να χαρίζει ελπίδα. Προορισμός της να υμνεί τη Ζωή! Η αμυγδαλιά δεν κάνει μόνο έναν από τους ωραιότερους καρπούς, αλλά γεμίζει και με τα ομορφότερα άνθη. Τα περίφημα λευκά και ροζ άνθη της αμυγδαλιάς που δίνουν το δικό τους προμήνυμα για την άνοιξη. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα ολόγυρα μας!

Συνέχεια

Χριστούγεννα 1973: Πώς γιορτάσαμε πριν 50 χρόνια

Αναγνωστικό Δημοτικού 1973

Λίγες ημέρες πριν την άφιξη των γιορτών, το κλίμα δεν είναι ιδιαίτερα εορταστικό. Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου, λίγες εβδομάδες πριν, και ο τρόπος με τον οποίο καταπνίγηκε στο αίμα, το πραξικόπημα Ιωαννίδη και οι επιπτώσεις της παγκόσμιας πετρελαϊκής κρίσης του ’73 στην ελληνική οικονομία, έριχναν τη «σκιά» τους στην ελληνική καθημερινότητα. Όχι άδικα, ο «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» της 21ης Δεκεμβρίου 1973 κάνει λόγο για «μετρημένα Χριστούγεννα».

Συνέχεια