Το οικογενειακό μυστικό του κοινωνιολόγου και υποψήφιου διδάκτορα Μερτ Καγιά για τις ελληνικές του ρίζες και η έρευνά του για τον εξισλαμισμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
ΣυνέχειαΗ ξεχασμένη ιστορία των εξισλαμισμένων Ελλήνων
Πόντος
Σέρρα, ο κορυφαίος χορός
Σέρρα, ο αρχαίος Πυρρίχιος για τον οποίο κάνουν λόγο ο Όμηρος, ο Πλάτωνας, ο Αριστοφάνης, ο Ξενοφώντας… Ο κορυφαίος χορός των Ελλήνων του Πόντου, που αναπαριστά την προσπάθεια του πληγωμένου πολεμιστή να κρατηθεί στη ζωή και να νικήσει. Το σώμα λυγίζει, σχεδόν αγγίζει τη γη, μα ξαφνικά ο χορευτής παίρνει δύναμη, ορθώνεται και με το κεφάλι περήφανο κοιτάει ψηλά.
ΣυνέχειαΦροντιστήριον Τραπεζούντος, ο Φάρος της Ανατολής
Το Φροντιστήριο Τραπεζούντος σε καρτ ποστάλ των αρχών του 20ού αιώνα
Το Φροντιστήριο Τραπεζούντος υπήρξε ο σημαντικότερος και μακροβιότερος εκπαιδευτικός οργανισμός στην Τραπεζούντα. Ιδρύθηκε από τον Σεβαστό Κυμινήτη, σχολάρχη της Μεγάλης του Γένους Σχολής, το 1682, σε μετόχι της Παναγίας Σουμελά.
ΣυνέχειαΟ θάνατος είν’ μικρός μπροστά σην θύμηση και σην αγάπην…
«Αφήνουμε για πάντα τον τόπο μας.
Φεύγουμε. Μακριά από την πατρίδα.
Εδώ γεννηθήκαμε, περπατήσαμε, αγαπήσαμε, ονειρευτήκαμε…
Κυνηγηθήκαμε γιε μου. Μας μίσησαν. Μας σκότωσαν. Η γη μας ποτίστηκε με το αίμα και τα δάκρυά μας.
Όπου και να βρεθούμε όμως, θα νιώθουμε πάντα πίσω μας τα βήματα του αμείλικτου διώκτη μας…
Πάντα θα είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Την πίστη μας.
Ποτέ δεν θα στερέψουν τα δάκρυά μας. Πάντα θα κλαίμε για τους ανθρώπους μας, που αγαπήσαμε. Γιατί χωρίς αυτούς δεν υπάρχουμε. Είναι η ζωή μας. Η ψυχή μας.
Θα κλαίμε ακούραστα πάνω από τον τάφο του λαού μας. Ενός λαού όλο δύναμη, ελπίδα, χαρά… Έχει για φίλο του τον Θεό, τ’ αδέρφια και τους εχθρούς του.
Θα θυμόμαστε για πάντα τους αγγέλους μας. Κάθε τους λέξη. Κάθε τους βλέμμα. Κάθε τους χαμόγελο.
Θα ζουν στη σκέψη μας και στην καρδιά μας.
Και με την ευλογία τους θα πορευόμαστε.
Ο Θάνατος είν’ μικρός, μπροστά σην θύμηση και σην αγάπην …»
Η κόλαση στον Άγιο Γεώργιο τον Πάτλαμα
Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Πάτλαμα, μία εικόνα κολάσεως
Έχουμε διαβάσει πολλά ντοκουμέντα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Το παρακάτω αξίζει να διαβαστεί από όλους. Αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα κεφάλαια της γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού. Ελάτε να παρακολουθήσουμε την ιστορία μιας μεγάλης εκκλησίας που το όνομά της έγινε συνώνυμο με την κόλαση…
ΣυνέχειαΕκάεν και το Τσάμπασιν
13 Σεπτεμβρίου 1913
Ορεινές περιοχές της επαρχίας Κοτυώρων
Το Τσάμπασι (Çambaşı) υπήρξε ορεινό καλοκαιρινό θέρετρο των κατοίκων των Κοτυώρων (τουρκ. Ορντού). Βρίσκεται σε ένα οροπέδιο, σε υψόμετρο 2.000 μέτρων, 45 χιλιόμετρα από τα Κοτύωρα, δυτικά της Κερασούντας. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1913, με αφορμή μια μεγάλη πυρκαϊά κάηκαν τα περισσότερα σπίτια της πόλης, όπως μας πληροφορεί ο Ξενοφών Άκογλους (Ξένος Ξενίτας) στα «Λαογραφικά Κοτυώρων», και αυτό το θρήνο μας περιγράφει το περίφημο τραγούδι «Εκάεν και το Τσάμπασιν».
ΣυνέχειαΗ ασύλληπτη ομορφιά της Παναγίας Σουμελά
Εντυπωσιακό βίντεο με αναρριχητές που πήραν μέρος στις εργασίες αποκατάστασης της ιεράς μονής Παναγίας Σουμελά στον Πόντο
ΣυνέχειαΜαρτύριον Αγίου Ιερομάρτυρος Πλάτωνος Αϊβαζίδου Πρωτοσυγκέλλου Αμασείας
Ἡ μνήμη του τιμᾶται στὶς 21 Σεπτεμβρίου
Ἡ αὐγή, βρῆκε τὸ ἄνθος τῆς ἀριστοκρατίας, τῆς μορφώσεως καὶ τοῦ πλούτου, τού Πόντου ἀλυσοδεμένους στοὺς δρόμους καὶ παρατεταγμένους σὲ δύο σειρές. Πρῶτος ἀπ᾿ ὅλους ὁ Πλάτων, ἕνα πρόσωπο φορτωμένο μὲ ὅλη τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία τῆς Ἀνατολῆς, μὲ ὅλη τὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοση, ἕνας πτωχὸς ὐπηρέτης τοῦ ἑλλήνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁδηγήθηκαν καὶ οἱ 69 μελλοθάνατοι στὴν πλατεία τοῦ Ὡρολογίου τῆς πόλεως, ἐκεῖ ὅπου εἶχαν μαζευθεῖ πολλοὶ συγγενεῖς τους, ποὺ θρηνοῦσαν ἀδιάκοπα γιὰ τὴν φρικτὴ ἐκτέλεσή τους. Στὸ στῆθος τοῦ Πρωτοσυγκέλλου, εἶχαν κρεμάσει ἕνα χαρτί, μὲ τὴν κατηγορία τῆς καταδίκης ὅλων. Σύντομα, ὁ ἕνας μετὰ τὸν ἄλλον, θύματα ὅλοι τοῦ μίσους τῶν ἰσλαμιστῶν καὶ τῆς ἀδιαφορίας τῶν συμμάχων μας, ἀλλὰ κυρίως τοῦ καταραμένου διχασμοῦ τῶν Ἑλλήνων, ζητωκραυγάζοντας ὑπὲρ τῆς πατρίδος, παρατάσσονται κάτω ἀπὸ τὶς ἀγχόνες καὶ ἀπέρχονται στὴν χώρα τῆς μακαριότητος. Ανάμεσά τους ήρεμος καὶ ταπεινὸς ὁ Πλάτων, γεμάτος ἀπὸ τὴν γλυκύτητα καὶ τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ, τὴν 21η Σεπτεμβρίου 1921 περνοῦσε ἀπὸ τὴν ἱστορία στὸν θρύλο, τυλιγμένος τὴν τιμιώτερη βασιλικὴ πορφύρα, τὴν πορφύρα τοῦ αἵματός του, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τοῦ Γρηγορίου τοῦ Ε´ καὶ γενόμενος πρόδρομος τοῦ μαρτυρίου τοῦ Σμύρνης Χρυσοστόμου μετὰ ἀπὸ μερικοὺς μῆνες.
ΣυνέχειαΤα στημένα Δικαστήρια της Αμάσειας και ο αφανισμός του Ποντιακού Ελληνισμού
Η Αμάσεια του Πόντου, μία από τις ωραιότερες πόλεις
του κόσμου χτισμένη στις όχθες του Ίρι ποταμού (Yesilirmak)
Κατηγορούμενοι χωρίς δικαίωμα υπεράσπισης. Πολιτικοί, ιερωμένοι, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι στη φοβερή λίστα των καταδικασθέντων και εκτελεσθέντων..
Μετά το 1919 και την έναρξη της δεύτερης και σκληρότερης φάσης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, οι Τούρκοι, με τις εντολές του Μουσταφά Κεμάλ, ξεκινούν δίκες – παρωδία στην Αμάσεια με στόχο τον αφανισμό της ελληνικής ελίτ του Πόντου. Η επιλογή της Αμάσειας στα βάθη της Ανατολίας, για τη διεξαγωγή των δικών, είχε σκοπό αυτές να μείνουν μακριά από τα μάτια της κοινής γνώμης. Με πρόσχημα τις υποτιθέμενες ενέργειες Ελλήνων του Πόντου για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στην περιοχή, τέθηκαν σε ισχύ τα λεγόμενα «Δικαστήρια Ανεξαρτησίας» για τη νομιμοφανή εξόντωση -με συνοπτικές διαδικασίες- των πλέον σημαντικών προσωπικοτήτων του ποντιακού Ελληνισμού.
ΣυνέχειαΗ Οσία Σοφία η εν Κλεισούρα ασκήσασα
6 Μαΐου
«Χάριτι σοφισθεῖσα, Σοφία θείᾳ,
Σοφῶς ἤσκησας ἄρτι, ἐν τῇ Κλεισούρᾳ»
Μια σύγχρονη Αγία της Ορθοδοξίας μας, η Αγία Σοφία η ασκήτισσα της Κλεισούρας Καστοριάς. Η γεμάτη πόνο, στερήσεις και αρρώστιες ζωή της Αγίας, που ήρθε πρόσφυγας από τον Πόντο και ασκήτεψε μέχρι τα τέλη του βίου της, το 1974, στο Μοναστήρι της Παναγίας, στην περιοχή της Κλεισούρας της Καστοριάς, υπήρξε μια αδιάκοπη δοξολογία της Χάριτος του Θεού και η ευλογία της σκέπει και αγιάζει όποιον με πίστη και ευλάβεια δέεται στο όνομά της.
ΣυνέχειαΤον μήνα Μάρτιο η εποχή των χαψίων στον Πόντο
Ψάρεμα στην παραλία της Κερασούντας, 1910
Μοιάζει με σαρδέλα χάρη στο μέγεθος και στο ασημί του χρώμα, αλλά είναι ένα είδος γαύρου που απαντάται στον Εύξεινο Πόντο. Για τους Έλληνες της περιοχής είναι το «χα(μ)ψίν», το γνωστότερο ψάρι, ευρείας κατανάλωσης, κύρια τροφή χειμώνα και καλοκαίρι.
ΣυνέχειαΚουκαράς, ο φρουρός της νηστείας στον Πόντο
Στον Πόντο η Αποκριά λεγόταν «εμπονέστα», ονομασία η οποία προέρχεται από τη λέξη «απονήστια» (= εμπρός από τη νηστεία). Πριν κοιμηθούν το βράδυ της αποκριάς στον Πόντο σφράγιζαν το στόμα τους για την περίοδο της νηστείας τρώγοντας ένα αυγό και λέγοντας: «Με τ’ ωβόν εβούλωσά το, με τ’ ωβόν θ’ ανοίγ’ ατο» (δηλαδή, «με αβγό σφραγίζω το στόμα μου και με αβγό θα το ξανανοίξω», εννοώντας το κόκκινο, Πασχαλινό αβγό της Αναστάσεως, που στο τέλος της νηστείας, θα είναι το πρώτο, μη νηστίσιμο φαγητό, που τρώνε οι πιστοί).
ΣυνέχειαΤσικνίζουμε με ζουμερά Ποντιακά σουβλάκια!
Η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) ονομάζεται «Τσικνοπέμπτη» ή «Τσικνοπέφτη», επειδή την ημέρα αυτή ψήνουμε κρέας ή λειώνουμε το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα λοιπόν έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται «Τσικνοπέμπτη». Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων. Την Τσικνοπέμπτη ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα, την Καθαρά Δευτέρα.
ΣυνέχειαΟ Άγιος νεομάρτυς Παρασκευάς Τραπεζούντος
1η Μαρτίου
Ο Άγιος νεομάρτυρας Παρασκευάς Τραπεζούντος δεν αναφέρεται από τους Συναξαριστές. Ήταν από τους προύχοντες της Τραπεζούντας και μαρτύρησε την 1η Μαρτίου 1659 δι’ απαγχονισμού. Το σώμα του το παρέλαβαν οι χριστιανοί και το έθαψαν στον ναό του αγίου Γρηγορίου του Νύσσης. Κατόπιν ανακομίστηκε στη Μονή Θεοσκεπάστου της Τραπεζούντας.
ΣυνέχειαΆγιος Θεόδωρος Τήρων, ο ένδοξος Στρατιώτης του Χριστού
17 Φεβρουαρίου
Οι στρατιωτικοί άγιοι είναι μια από τις μεγάλες ομάδες των αγίων της Εκκλησίας μας. Ιδιαίτερη τιμή απολαμβάνουν οι Μάρτυρες στρατιωτικοί άγιοι. Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Τήρων.
Δεν γνωρίζουμε τον ακριβή χρόνο της γέννησής του. Εικάζουμε ότι γεννήθηκε περί το 280. Πατρίδα του ήταν η ποντική πόλη Αμάσεια. Δε γνωρίζουμε επίσης ούτε τα ονόματα των γονέων του, ούτε λεπτομέρειες της παιδικής του ζωής. Αναφέρεται πως μεγάλωσε στον οικισμό Ευχάιτα, κτισμένο στο μαγευτικό φαράγγι του ποταμού Ίριδα. Συμπεραίνουμε ότι καταγόταν από χριστιανική οικογένεια, από την οποία γαλουχήθηκε στην χριστιανική πίστη. Παρενθετικά αναφέρουμε πως ο Πόντος ήταν από τις περιοχές του ρωμαϊκού κράτους, όπου είχε κηρυχθεί και εδραιωθεί ο Χριστιανισμός.
ΣυνέχειαΛόγια της αγάπης στον Πόντο
Ημέρα του έρωτα και της αγάπης σήμερα. Κι αμέτρητοι οι στίχοι, τα τραγούδια, τα ποιήματα που μιλούν για τους καημούς, το παράπονο, την ομορφιά και την απαντοχή του έρωτα και της αγάπης… Η ποντιακή μούσα έχει τιμήσει με τον δικό της τρόπο την ερωτική αγάπη και πολλοί λαϊκοί Πόντιοι ποιητές έχουν αναφερθεί με το παραπάνω σε τούτο το χιλιοτραγουδισμένο συναίσθημα.
Συνέχεια
kimintenia 