Ζωγραφική

Γιάννης Μόραλης, Αγαπώντας τα έργα σαν παιδιά…

kiminteniaΣχολιάστε

Ο Γιάννης Μόραλης επί τω έργω στο ατελιέ του στην Αίγινα

«Ένα έργο μου πρέπει πρώτα να ικανοποιεί τα δικά μου μάτια. Πολλές φορές βασανίζομαι με έναν πίνακα. Ψάχνω αυτό που μου λείπει και δεν το βρίσκω. Και ξαφνικά, ακόμη και ύστερα από καιρό, συνειδητοποιώ ότι έλειπε μία και μόνη γραμμή, τη βάζω και τότε ησυχάζω… Παλιά δεν τα πουλούσα εύκολα τα έργα. Δεν ήθελα να τα αποχωρίζομαι. Είχα όμως οικονομική στενότητα και δεν γινόταν να μην πουλάω. Έτσι το πήρα απόφαση, να ξεκόβω όταν έφευγαν από το εργαστήριό μου. Τώρα, αν ξέρω τον κάτοχο ενός πίνακά μου, ρωτάω καμιά φορά, αν θέλει βερνίκωμα. Θέλω να μάθω πώς είναι η υγεία του…».

Συνέχεια →

Δημοτική Πινακοθήκη Διδυμοτείχου

kiminteniaΣχολιάστε

Στο όμορφο, ακριτικό Διδυμότειχο, το ελληνικό «Τολέδο», όπως αποκαλείται λόγω της μορφολογίας και του αναγλύφου του που θυμίζουν έντονα το τοπίο της μεσαιωνικής Ισπανικής πόλης, η «Δημοτική Πινακοθήκη Δημητρίου Ναλμπάντη» άνοιξε εκ νέου τις πόρτες της για να υποδεχθεί τους λάτρεις της τέχνης και του πολιτισμού.

Συνέχεια →

Η Βιάννος και η ιερή μνήμη του ολοκαυτώματος

kiminteniaΣχολιάστε

Ρουσσέτος Παναγιωτάκης, «Το ολοκαύτωμα της Βιάννου»

Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 1943 όταν οι Γερμανοί κατακτητές έδειξαν για μια ακόμη φορά το απάνθρωπο πρόσωπό τους. Η μέρα που έλαβε χώρα ένα από το πιο ειδεχθή εγκλήματα των ναζί εναντίον αμάχων: το Ολοκαύτωμα της Βιάννου και των γύρω χωριών της επαρχίας Ιεράπετρας Κρήτης ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών στην περιοχή. Ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στα χωριά Βιάννο, Αμιρά, Βαχό, Κεφαλοβρύσι, Κρεβατά, Άγιο Βασίλειο, Πεύκο, Κάτω Σύμη, Γδόχια, Μύρτο, Μουρνιές, Ρίζα, Μάλλες και επί τρεις ημέρες εκτελούσε αδιάκριτα, λεηλατούσε, έκαιγε σπίτια και περιουσίες… Έναν μήνα μετά οι γερμανοί επανήλθαν ισοπεδώνοντας ολόκληρα τα χωριά. 401 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Πάνω από 1.000 οικίες καταστράφηκαν. Κανένα έλεος. Μόνο φωτιά, καπνός και αίμα. Στην ιερή μνήμη της μαρτυρικής θυσίας της Βιάννου επιχειρούμε ένα αφιέρωμα το οποίο πλαισιώνει ξεχωριστά το ποίημα «Νογά ο θεός τον Αμιρά και για τη Βιάννο κλαίει» της Ζωής Δικταίου, με καταγωγή από το όμορφο Λασίθι, και οι πίνακες του επίσης κρητικού ζωγράφου Ρουσσέτου Παναγιωτάκη.

Συνέχεια →

Ο Αργοσαρωνικός του Benoit Paré

kiminteniaΣχολιάστε

Benoit Paré, Σπέτσες

Μια νέα σειρά έργων που είναι εμπνευσμένα από τα νησιά του Αργοσαρωνικού, παρουσιάζει o Benoit Paré στη νέα του έκθεση, που εγκαινιάστηκε στις 2 Σεπτεμβρίου στη γκαλερί Kapopoulos Fine Arts, στις Σπέτσες, με την οποία διατηρεί αποκλειστική συνεργασία.

Συνέχεια →

Το ολάνθιστο τεύχος των «Πειραϊκών Γραμμάτων»

kiminteniaΣχολιάστε

Τον Ιανουάριο του 1940 ξεκίνησε να εκδίδεται στον Πειραιά το περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα». Αποτελούσε εκδοτικό έργο του δραστήριου, εκείνη την περίοδο, Φυσιολατρικού Ομίλου Πειραιώς. Διευθυντές του ανέλαβαν οι λογοτέχνες Ισιδώρα Καμαρινέα και Κλέαρχος Στ. Μιμίκος. Απέβλεπε, κατά κύριο λόγο, στην παρουσίαση της συγγραφικής εργασίας δημιουργών, που ζούσαν στην πόλη του Πειραιά, συνεχίζοντας τη μακρά παράδοση, που είχε η πόλη στην έκδοση λογοτεχνικών εντύπων.

Συνέχεια →

Θεατρίνοι, παλιάτσοι και γελωτοποιοί στην Τέχνη

kiminteniaΣχολιάστε

Zinaida Serebriakova, «Pierrot»,
Self portrait in the costume of Pierrot,
Art Nouveau, 1911

Η Commedia dell’ arte

Μεταξύ 16ου και 18ου αιώνα ήκμασε στην Ιταλία η περίφημη Commedia dell’arte (Κομέντια ντελ άρτε), μορφή λαϊκής αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας, η οποία έγινε σύντομα ιδιαίτερα δημοφιλής και έξω από τα σύνορα της Ιταλίας. «Commedia dell’arte» σημαίνει «Κωμωδία της τέχνης», όχι με την έννοια της καλλιτεχνίας, αλλά με αυτήν της τεχνικής και του επαγγελματισμού. Η κωμωδία δηλαδή που δημιουργείται από «δεξιοτέχνες», επαγγελματίες ηθοποιούς, σε αντίθεση με τους ερασιτέχνες της λόγιας κωμωδίας. Επρόκειτο για ένα σύνολο λαϊκών θεατρίνων που, δημιουργώντας μόνοι τους το κοστούμι τους, τη μάσκα τους, τις ιδιαιτερότητες της φωνής τους και τη στάση του σώματός τους, έπλαθαν τους χαρακτήρες της.

Συνέχεια →

Ανθισμένη αμυγδαλιά!

kimintenia3 Σχόλια
ΠεριεχόμεναΛήψη

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να είσαι σαν τη μυγδαλιά!

Σύμβολο ελπίδας, τύχης και μακροζωίας, η αμυγδαλιά ανθίζει μες στη βαρυχειμωνιά. Δεν φοβάται ούτε το κρύο, ούτε τον χιονιά και τ’ αγριοκαίρια. Η φύση της είναι η δύναμη της αγάπης. Αποστολή της να χαρίζει ελπίδα. Προορισμός της να υμνεί τη Ζωή! Η αμυγδαλιά δεν κάνει μόνο έναν από τους ωραιότερους καρπούς, αλλά γεμίζει και με τα ομορφότερα άνθη. Τα περίφημα λευκά και ροζ άνθη της αμυγδαλιάς που δίνουν το δικό τους προμήνυμα για την άνοιξη. Όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα ολόγυρα μας!

Συνέχεια →

Αγάπη πέρα από τον θάνατο: Jeanne Hébuterne και Amedeo Modigliani

kimintenia2 Σχόλια

Ο μεγάλος έρωτας του Ιταλού ζωγράφου Αμεντέο Μοντιλιάνι και της νεαρής Γαλλίδας Ζαν Εμπιτέρν, που τον ακολούθησε πέρα και απ’ τον θάνατο…

Jeanne Hébuterne – Amedeo Modigliani

Συνέχεια →

Καρλ Λάρσον, ο ζωγράφος της οικογενειακής ευτυχίας

kiminteniaΣχολιάστε

Καρλ Λάρσον, Πρωινό κάτω από το δέντρο, 1896

Ο Καρλ Λάρσον (28 Μαΐου, 1853 – 22 Ιανουαρίου, 1919) ήταν Σουηδός ζωγράφος, διάσημος για το χαρακτηριστικό του στυλ και τη θεματολογία του που αποτύπωνε την οικογενειακή ευτυχία στα έργα του. Γεννήθηκε το 1853, στην Γκάμλα Σταν, την παλιά πόλη της Στοκχόλμης. Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή και οι σχέσεις του με τον πατέρα του διαταραγμένες, ωστόσο στα 13 του πρόσεξε το ταλέντο του ο δάσκαλός του και τον πρότεινε για σπουδές στην Ακαδημία Τεχνών της Στοκχόλμης.

Συνέχεια →

Ο Άγιος Γεώργιος Ιωαννίνων στην εκκλησιαστική παράδοση της Ηπείρου

kiminteniaΣχολιάστε

Μετά και της ιεράς Παρακλήσεώς του

1. Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος ο εν Ιωαννίνοις στην αγιογραφία της Ηπείρου

Δημήτρης Καμαρούλιας

α. Η πρώτη φορητή εικόνα του Αγ. Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, η οποία έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1838, μόλις δεκατρείς ημέρες μετά το μαρτύριο του Αγίου, «δια χειρός Ζήκου Χιοναδίτου» και με έξοδα του ιερομονάχου Χρυσάνθου Λαϊνά (taxiarhes-moschato.gr), β. Οι Άγιοι Ιωάννης και Γεώργιος οι εξ Ιωαννίνων από την Ι.Μ. Αγ. Αθανασίου Δελβινακίου (taxiarhes-moschato.gr), γ. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων από τις τοιχογραφίες του καθολικού της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στα νοτιοανατολικά της Ι.Μ. Παναίας Ελεούσης (fdathanasiou.wordpress.com)

Συνέχεια →

Μεγάλη ιστορική έκθεση Χαρακτικής

kiminteniaΣχολιάστε

«ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ – Από την Προϊστορία, στην Ελλάδα του Σήμερα»

29 Δεκεμβρίου 2021 – 18 Φεβρουαρίου 2022

Διοργανώνει το ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Ε.Τ.Ε.)

Αίθουσα «Νίκος Κεσσανλής», Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256, Ταύρος 29 Ν. Αττικής), είσοδος ελεύθερη

Συνέχεια →

Το καράβι στη λαϊκή τέχνη, την παράδοση και τον πολιτισμό

kiminteniaΣχολιάστε

Καλὸ ταξίδι, ἀλαργινὸ καράβι μου, στοῦ ἀπείρου
καὶ στῆς νυχτὸς τὴν ἀγκαλιὰ, μὲ τὰ χρυσὰ σου φῶτα!
Νἄμουν στὴν πλώρη σου ἤθελα, γιὰ νὰ κοιτάζω γύρου
σὲ λιτανεία νὰ περνοῦν τὰ ὀνείρατα τὰ πρῶτα…
Κώστας Καρυωτάκης

Συνέχεια →

Zalipie, ένα ζωγραφισμένο χωριουδάκι στην Πολωνία!

kiminteniaΣχολιάστε

Το χωριό Zalipie, στην Πολωνία, μπορεί να είναι μικρό και απομονωμένο αλλά δεν παύει να είναι διάσημο τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Ο λόγος; Η ζωγραφική που κάνουν οι γυναίκες του χωριού στους τοίχους, που αποτελεί πραγματικό αριστούργημα. Όλα τα σπίτια, κάθε τετραγωνικό τσιμέντου, σοβά ή ασβέστη, είναι ζωγραφισμένα στο χέρι, τόσο περίπλοκα που εκπλήσσουν τον επισκέπτη.

Συνέχεια →

O ζωγράφος και ποιητής Νίκος Εγγονόπουλος

kiminteniaΣχολιάστε

Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)

Ο ζωγράφος και ποιητής Νίκος Εγγονόπουλος
γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 21 Οκτωβρίου 1907

Συνέχεια →

Αποχαιρετώντας το καλοκαίρι στο νησί

kimintenia1 σχόλιο

Το κείμενο αυτό γράφτηκε τον Αύγουστο του 2015 και δημοσιεύτηκε στο τεύχος 27/2017 του περιοδικού «Αιγιναία», στο πλαίσιο αφιερώματος για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του ζωγράφου μας Γιάννη Μόραλη, που έζησε και δημιούργησε στην Αίγινα.

Συνέχεια →