10 Ιουνίου 1944

Η Σφαγή του αμάχου πληθυσμού στο Δίστομο του νομού Βοιωτίας, από τους Γερμανούς Ναζί, έγινε κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στις 10 Ιουνίου 1944 και αποτελεί μία εκ των ειδεχθέστερων σφαγών αμάχων από τις Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Συνέχεια →

Καλάβρυτα, Δευτέρα, 13 Δεκέμβρη του 1943. Η καμπάνα της Μητρόπολης άρχισε να χτυπά από τα ξημερώματα. Σε λίγο ήρθε η διαταγή να συγκεντρωθούν όλοι οι κάτοικοι της πόλης στο Δημοτικό Σχολείο, έχοντας μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα για μια μέρα. Νέοι, γέροι, γυναίκες και παιδιά συγκεντρώθηκαν, ανήσυχοι, στο σχολείο. Οι Γερμανοί και οι γερμανοντυμένοι συνεργάτες τους, «Έλληνες» των Ταγμάτων Ασφαλείας, προσπάθησαν να καθησυχάσουν τον κόσμο. Ό,τι είχαν να κάνουν στα Καλάβρυτα, το είχαν κάνει τις προηγούμενες μέρες. Είχαν πάρει στα χέρια τους καταλόγους με τα ονόματα των ανταρτών και των οικογενειών τους, είχαν κάψει και γκρεμίσει τα σπίτια τους, μια και δεν τους βρήκαν εκεί.

Συνέχεια →

Επιμέλεια: Σοφία Ε. Παυλάκη, Νομικός

Φωτογραφία Άγγλου ρεπόρτερ με τίτλο «Turkish Airstike to Nikosia»
(Τουρκική επιδρομή από αέρος στη Λευκωσία) (amina-politiki.blogspot.com)

Στις 20 Ιουλίου 1974, μόλις πέντε ημέρες μετά την εκδήλωση του υποκινούμενου από τη Χούντα των Αθηνών Πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, ξεκίνησε στην Κύπρο η τουρκική στρατιωτική εισβολή. Μέσα σε τρεις ημέρες, 20-23 Ιουλίου 1974 (Αττίλας Ι), κατελήφθησαν από τον τουρκικό στρατό η Κερύνεια και τα περίχωρά της, ο Άγιος Ιλαρίωνας με τη διάβαση προς Λευκωσία και τα χωριά του τουρκοκυπριακού θύλακα, που χρησιμοποιήθηκαν ως προγεφύρωμα.

Συνέχεια →

Το οικογενειακό μυστικό του κοινωνιολόγου και υποψήφιου διδάκτορα Μερτ Καγιά για τις ελληνικές του ρίζες και η έρευνά του για τον εξισλαμισμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Συνέχεια →

Σέρρα, ο αρχαίος Πυρρίχιος για τον οποίο κάνουν λόγο ο Όμηρος, ο Πλάτωνας, ο Αριστοφάνης, ο Ξενοφώντας.. Ο κορυφαίος χορός των Ελλήνων του Πόντου, που αναπαριστά την προσπάθεια του πληγωμένου πολεμιστή να κρατηθεί στη ζωή και να νικήσει. Το σώμα λυγίζει, σχεδόν αγγίζει τη γη, μα ξαφνικά ο χορευτής παίρνει δύναμη, ορθώνεται και με το κεφάλι περήφανο κοιτάει ψηλά.

Συνέχεια →

«Αφήνουμε για πάντα τον τόπο μας.
Φεύγουμε. Μακριά από την πατρίδα.
Εδώ γεννηθήκαμε, περπατήσαμε, αγαπήσαμε, ονειρευτήκαμε…
Κυνηγηθήκαμε γιε μου. Μας μίσησαν. Μας σκότωσαν. Η γη μας ποτίστηκε με το αίμα και τα δάκρυά μας.
Όπου και να βρεθούμε όμως, θα νιώθουμε πάντα πίσω μας τα βήματα του αμείλικτου διώκτη μας…
Πάντα θα είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Την πίστη μας.
Ποτέ δεν θα στερέψουν τα δάκρυά μας. Πάντα θα κλαίμε για τους ανθρώπους μας, που αγαπήσαμε. Γιατί χωρίς αυτούς δεν υπάρχουμε. Είναι η ζωή μας. Η ψυχή μας.
Θα κλαίμε ακούραστα πάνω από τον τάφο του λαού μας. Ενός λαού όλο δύναμη, ελπίδα, χαρά… Έχει για φίλο του τον Θεό, τ’ αδέρφια και τους εχθρούς του.
Θα θυμόμαστε για πάντα τους αγγέλους μας. Κάθε τους λέξη. Κάθε τους βλέμμα. Κάθε τους χαμόγελο.
Θα ζουν στη σκέψη μας και στην καρδιά μας.
Και με την ευλογία τους θα πορευόμαστε.
Ο Θάνατος είν’ μικρός, μπροστά σην θύμηση και σην αγάπην …»

Συνέχεια →

Έχουμε διαβάσει πολλά ντοκουμέντα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Το παρακάτω, αξίζει να διαβαστεί απ’ όλους. Αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα κεφάλαια της γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού.

Συνέχεια →

7 Αυγούστου

Οι Ασσύριοι ήταν ένας αρχαίος λαός που κατοικούσε στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, ειδικά στη Συρία, την Μεσοποταμία και την Περσία. Στα τέλη του 19ου και ως τις αρχές του 20ού αιώνα υπολογίζεται πως κατοικούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μεταξύ των 600 χιλιάδων και ενός εκατομμυρίου Ασσυρίων, οι οποίοι μιλούσαν αραμαϊκά και ήταν χριστιανοί. Ήταν συγκεντρωμένοι κυρίως στην περιοχή του Ντιγιάρμπακιρ και της Μεσοποταμίας, του Χάκαρι και των λιμνών Βαν και Ουρμία, δηλαδή στην περσική πλευρά των συνόρων. Οι Ασσύριοι από το Κουρδιστάν της Τουρκίας, του χωριού Ρεμπάτ-ταλ της περιφέρειας Τχούμα, διοίκησης Τζολαμεργκέ, του νομού Μοσούλης, της αρχαίας Νινευί, είχαν ανεξαρτησία και δεν υπάγονταν στρατιωτικά στον Σουλτάνο.

Συνέχεια →

Η Αμάσεια του Πόντου, μία από τις ωραιότερες πόλεις
του κόσμου χτισμένη στις όχθες του Ίρι ποταμού (Yesilirmak)

Κατηγορούμενοι χωρίς δικαίωμα υπεράσπισης. Πολιτικοί, ιερωμένοι, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι στη φοβερή λίστα των καταδικασθέντων και εκτελεσθέντων..

Μετά το 1919 και την έναρξη της δεύτερης και σκληρότερης φάσης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, οι Τούρκοι, με τις εντολές του Μουσταφά Κεμάλ, ξεκινούν δίκες – παρωδία στην Αμάσεια με στόχο τον αφανισμό της ελληνικής ελίτ του Πόντου. Η επιλογή της Αμάσειας στα βάθη της Ανατολίας, για τη διεξαγωγή των δικών, είχε σκοπό αυτές να μείνουν μακριά από τα μάτια της κοινής γνώμης. Με πρόσχημα τις υποτιθέμενες ενέργειες Ελλήνων του Πόντου για δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στην περιοχή, τέθηκαν σε ισχύ τα λεγόμενα «Δικαστήρια Ανεξαρτησίας» για τη νομιμοφανή εξόντωση -με συνοπτικές διαδικασίες- των πλέον σημαντικών προσωπικοτήτων του ποντιακού Ελληνισμού.

Συνέχεια →