30 Οκτωβρίου


Οι Άγιοι Ζηνόβιος και Ζηνοβία έζησαν και μαρτύρησαν την εποχή του Διοκλητιανού. Τα δύο αδέρφια κατάγονταν από τις Αίγες της Κιλικίας και προέρχονταν από οικογένεια πλούσια και ευσεβή. Ο Ζηνόβιος ήταν ιατρός και εξασκούσε την επιστήμη του αφιλοκερδώς. Ασκούσαν από κοινού μεγάλο φιλανθρωπικό έργο και αυτό προκάλεσε την οργή των ειδωλολατρών και του ηγεμόνα Λυσία, ο οποίος διέταξε τη σύλληψη του Ζηνοβίου. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του προσήλθε οικειοθελώς στις αρχές και η αδερφή του Ζηνοβία, με την επιθυμία να συμμαρτυρήσει με τον αδελφό της. Και οι δύο θανατώθηκαν δι’ αποκεφαλισμού μετά από βασανιστήρια, το 285 μ.Χ.
Απολυτίκιο (Ήχος δ’ – Ταχύ προκατάλαβε)
Ως θείοι αυτάδελφοι ομονοούντες καλώς, Ζηνόβιε ένδοξε και Ζηνοβία σεμνή, συμφώνως αθλήσατε όθεν και των στεφανών των αφθάρτων τυχόντες, δόξης ακαταλύτου ηξιώθητε, άμα εκλάμποντες τοις εν κόσμω χάριν ιάσεων.