10 Απριλίου
Ο άγιος Νεομάρτυρας Δήμος ή Δημήτριος καταγόταν από το χωριό Οζούν Κιουπρού (Μακριά Γέφυρα) της επαρχίας Αδριανουπόλεως. Υπήρξε πρότυπο απλοϊκού ανθρώπου με βαθιά πίστη, που τον οδήγησε στην εκούσια θυσιαστική προσφορά και την ένδοξη άθληση. Ασκούσε το επάγγελμα του αλιέως στα ιχθυοτροφεία της Σμύρνης. Η εργασία του όμως δεν απέδιδε οικονομικά οφέλη και ο εικοσιπεντάχρονος νεαρός δύσκολα τα έβγαζε πέρα. Το αφεντικό του ήταν Τούρκος και παρά τις προσφερόμενες σε αυτόν υπηρεσίες, έμενε πάντα χρεωμένος. Έτσι, όταν αγόρασε το ιχθυοτροφείο άλλος Τούρκος, ο Δήμος έκρινε ασύμφορη τη συνεργασία μαζί του και απομακρύνθηκε. Αυτή όμως η άρνηση συνεργασίας μαζί του ανταμείφθηκε με τη συκοφαντική δυσφήμιση του ότι τάχα είχε ορκισθεί ότι θα αλλαξοπιστούσε, πώς θα γινόταν δηλαδή μωαμεθανός.
Μάζεψε δε και αρκετούς ψευδομάρτυρες, για να γίνει περισσότερο πιστευτός, και μαζί με αυτούς οδήγησε τον Δήμο στον Κριτή. Εκεί ο νεαρός μάρτυρας με παρρησία και θάρρος που αντλούσε από τον Χριστό μας, που έλεγε ότι και όταν ακόμη σας παραδώσουν ενώπιον βασιλέων και ηγεμόνων «μη προμελετάν τί απολογηθηναι· εγώ δώσω υμίν στόμα καί σοφίαν» (Λουκ. κα’ 14), ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό και την απόφαση του να χύσει ακόμη και το αίμα του για την αγάπη Του. Αυτή ή θαρραλέα απάντησή του ήταν το έναυσμα του μαρτυρίου του Δήμου, που το υπέμεινε με καρτερία ανείπωτη.
Τον φυλάκισαν και του έσφιξαν τα πόδια σε ένα κούτσουρο γεμάτο αιχμηρά αντικείμενα, για να του αυξήσουν τον πόνο. Δεν στάθηκαν όμως τα βασανιστήρια ικανά να μειώσουν τη δύναμη της πίστεως του αλιέως, που είχε και τη συμπαράσταση ενός χριστιανού από τη Λέρνη, τακτικού επισκέπτου του στις δύσκολες αυτές στιγμές της ζωής του. Έτσι στο κενό έπεφταν κάθε τόσο και οι κολακείες και οι υποσχέσεις του Κριτή για ζωή τρυφηλή και ωραία αν αλλαξοπιστούσε, ακόμη και οι απειλές του για περισσότερα και επώδυνα βασανιστήρια. Ο αποκεφαλισμός του δεν άργησε να ακολουθήσει και πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου του έτους 1763.
Η περίφημη «Μακρά Γέφυρα» (Uzunköprü) του ποταμού Εργίνη, πατρίδα
του Αγίου νεομάρτυρα Δήμου, στο ομώνυμο χωριό της Ανατολικής Θράκης
(χαλκογραφία του Luigi Mayer, σε: Louis Dupré, «Ταξίδι στην Αθήνα
και στην Κωνσταντινούπολη», εκδ. Ολκός, Αθήνα 1994)
Οι χριστιανοί της περιοχής, αφού πλήρωσαν τους δημίους, πήραν το μαρτυρικό λείψανο και το έθαψαν στον ναό του Αγίου Γεωργίου της Σμύρνης. Ο Χριστός μας, για να τιμήσει τον μάρτυρα, τον κατέστησε πηγή θαυμάτων αστείρευτη. Έτσι πτωχού πληγωμένου ράφτη το δάκτυλο θεράπευσε, την ασθένεια οφθαλμών γυναικός ιάτρευσε και την κεφαλαλγία ταπεινού ικέτου του απεμάκρυνε. Τρία χρόνια μετά το ηρωικό μαρτύριο του νεομάρτυρα Δήμου έγινε η ανακομιδή των τιμίων λειψάνων του. Κατά την ώρα της εκταφής αυτά απέπνεαν άρρητη ευωδία, που έκανε όλους τους παρευρισκομένους να θαυμάσουν και να αναφωνήσουν: «Τίς Θεός μέγας ως ο Θεός ημών!».
Ό ιερομόναχος Ματθαίος ό Χίος, που βοήθησε στην ανακομιδή, πήγε μετά σε κάποια συνοικία της Σμύρνης, όπου έμεναν πολλοί συμπατριώτες του. Ένας από αυτούς αισθανόταν γλυκύτατη ευωδιά να εξέρχεται από τα ράσα του. Στην ερώτησή του, απάντησε ότι τα λείψανα του νεομάρτυρος ευωδίαζαν και η άυλη και άρρητη αυτή ευωδία μεταφέρθηκε και στα ενδύματά του για πιστοποίηση του θαυμαστού αυτού γεγονότος.
Πηγές: orthodoxianewsagency.gr, paratiritisparadosis.gr
kimintenia 