Δύσκολη ήταν η ζωή στα ορεινά χωριά της Κρήτης εκείνα τα χρόνια της τουρκοκρατίας! Οι άνθρωποι δούλευαν μέρα – νύχτα στα χωράφια τους, να τα σκάψουν και να τα σπείρουν για να βγάλουν καρπό, να ζήσουν τις οικογένειές στους και τα ίδια τα ζωντανά τους!

Συνέχεια →

«Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς»… μια φράση που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποια στιγμή ακούσει ή χρησιμοποιήσει. Πόσοι όμως γνωρίζουμε την ιστορία της καθώς και ότι ταξίδεψε ως την εποχή μας από τον γέρο του Μοριά, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη; Ας δούμε λοιπόν πότε και με ποια αφορμή πρωτοειπώθηκε η φράση αυτή…

Συνέχεια →

Ακολουθώντας τα βήματα των παλιών ζευγάδων, θα μας πάνε σταθερά στις καλές εποχές, τότε που η Κρητική ύπαιθρος έσφυζε από ζωή, από ζωντάνια, μέσα σε πολλές αγωνίες, αλλά και πολλές χαρές. Ο ζευγάς, πούυ για τους περισσότερους ήταν ο πατέρας μας ή ο παππούς μας, ήξερε πολύ καλά τη δουλειά του και ακούραστος γινόταν ένα με τη γη. Από την εκκλησία και από τα λόγια του Ευαγγελίου, έμαθαν πως: «Ο μην εργαζόμενος ουκ εσθιέτω». Δηλαδή, όποιος δεν εργάζεται, δεν πρέπει και να τρώει! Από δε τους παλαιότερους διδάχτηκαν: «Όποιος δεν κουράσει γόνατα, κοιλιά δεν θεραπεύει». Έτσι, ο ζευγάς αγαπάει την δουλειά του και την κάνει με μεράκι και όπως πρέπει, γιατί από εκεί περιμένει να ζήσει τη φαμελιά του.

Συνέχεια →