Απλό, θρεπτικό και πεντανόστιμο, όπως τα περισσότερα Σαρακοστιανά γεύματα, το γιουβέτσι με ρεβύθια και λαχανικά είναι ένα πιάτο που πρωτοτυπεί για την περίοδο της νηστείας και όχι μόνο…!

Συνέχεια →

Κάθε χρόνο, ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής είθισται οι νοικοκυρές, τηρώντας αυστηρά τη νηστεία της Σαρακοστής η οποία φθάνει στην κορύφωσή της, να ετοιμάζουν ζεστή φακή χωρίς λάδι

Συνέχεια →

Ένα απλούστατο αλλά ιδιαίτερα νόστιμο και θρεπτικό φαγητό είναι το πλιγούρι. Μία συνταγή που παρασκευάζεται σε ελάχιστο χρόνο με λίγα και λιτά υλικά και αποτελεί ένα πλήρες κύριο πιάτο ή ιδανικό συνοδευτικό κυρίως για κρεατικά τόσο στο καθημερινό όσο και στο γιορτινό σας τραπέζι! Η συνταγή προέρχεται από την Κωνσταντινούπολη όπου το πλιγούρι χρησιμοποιείται ως βασικό φαγητό ή ως γέμιση σε πολλά πιάτα της περίφημης και αγαπημένης πολίτικης κουζίνας.

Συνέχεια →

Μια διαφορετική συνταγή για φακές και μια υπέροχη, ευωδιαστή σούπα, ιδανική για τα κρύα του χειμώνα και για τη νηστεία των Χριστουγέννων!

Συνέχεια →

Λέγεται ότι, κάπου στα 1570, ένας φημισμένος Μιλανέζος υαλοτέχνης είχε στη δούλεψή του έναν νεαρό μαθητευόμενο που του είχε δώσει το παρατσούκλι Zafferano, επειδή ο πιτσιρικάς αυτός αγαπούσε πολύ το χρώμα του σαφράν και το χρησιμοποιούσε για να δώσει χρυσαφένια απόχρωση στα κρύσταλλα και στο γυαλί. Μάλιστα χρησιμοποίησε το σαφράν και για τον χρωματισμό των υάλων που τοποθετήθηκαν στον καθεδρικό του Μιλάνου! Ο νεαρός Zafferano θα παντρευόταν την κόρη του αφεντικού του και ο πεθερός του έβαλε κρυφά στο ριζότο του γάμου λίγο σαφράν για να τον πειράξει για το πάθος του… Όλοι γέλασαν πολύ με το αστείο, αλλά δίσταζαν να δοκιμάσουν το βαθυκίτρινο ριζότο, μέχρι που ένας έκανε την αρχή… Για να μην πολυλογούμε, κόκκος δεν έμεινε από το γαμήλιο ριζότο, που έκτοτε ονομάστηκε «αλά μιλανέζε». Ωστόσο, η πρώτη γραπτή αναφορά στο πιάτο γίνεται μόλις τον 19ο αιώνα και η συνταγή περιέχει, φυσικά …σαφράν, βούτυρο, ζωμό βοδινού και βοδινό μεδούλι που χαρίζει βαθιά νοστιμιά και βελούδινη υφή.

Συνέχεια →

Τα ρεβίθια είναι ένα φαγητό κυριακάτικο για τους μοναχούς, οι οποίοι συνηθίζουν να τα σερβίρουν µε ελιές και παστό ψάρι (σαρδέλες, λακέρδα κ.λπ.). Για τη ρεβιθάδα το «βασικό µυστικό», λέει ο πατέρας Νικήτας, «είναι τα ρεβίθια να σιγοβράσουν σε χαµηλή φωτιά. Έτσι θα χυλώσουν πιο καλά». Αν υπολογίσει κανείς τη διατροφική αξία των ρεβιθιών, τα οποία είναι πλούσια σε πρωτεΐνη, σίδηρο, φώσφορο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο, ενώ περιέχουν και ασβέστιο, κάλιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β καθώς και βιταμίνη Κ, τότε σίγουρα αυτή η μοναστηριακή ρεβιθάδα αξίζει ν’ αποκτήσει μια θέση στο τραπέζι μας!

Συνέχεια →