Τρεις Τούρκοι συγγραφείς απονομιμοποίησαν το «Μέτωπο Άρνησης της Γενοκτονίας»

Η 18η Μαΐου 2024 αποτελεί πλέον μια συμβολική ημερομηνία για το μέτωπο (τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό) της άρνησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και των Χριστιανικών υπολοίπων λαών της Ανατολής, καθώς με την αυτοπρόσωπη παρουσία και ομιλία τους τρεις Τούρκοι συγγραφείς, ερευνητές, αρθρογράφοι, στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, αποδόμησαν, ένα προς ένα, όλα τα επιχειρήματα των αρνητών της Γενοκτονίας εντός Ελλάδος, βασιζόμενοι σε απόρρητες πληροφορίες από Τουρκικές πηγές.

Συνέχεια

100 χρόνια από την ίδρυση της Ένωσης Ποντίων Σουρμένων

Στην επέτειο των 100 χρόνων από την ίδρυσή της, η Ένωση Ποντίων Σουρμένων εγκαινίασε την Πέμπτη 9 Μαΐου, στο νέο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, τις φυσικές αλλά και τις ψηφιακές πύλες της, καλώντας το κοινό σε μια περιήγηση στις συλλογές της. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό βγαλμένο από την ψυχή των ανθρώπων του συλλόγου, όπου τα Σούρμενα ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια των επισκεπτών και μαζί τους χιλιάδες αναμνήσεις και όμορφες στιγμές.

Συνέχεια

Το Πάσχα στο χωριό Πασχαλιά!

Η Πασχαλιά (ή αλλιώς Μπαϊραμλί, όπως λεγόταν επί Τουρκοκρατίας) είναι ένα από τα Νεστοχώρια του Νομού Ξάνθης στις όχθες του ποταμού Νέστου. Παλαιότερα, πριν κατασκευαστεί η γέφυρα, η μεταφορά των κατοίκων εκτός χωριού γινόταν αποκλειστικά με μια βάρκα και για τον λόγο αυτό υπήρχαν «διορισμένοι» βαρκάρηδες.

Συνέχεια

Η Καταστροφή της Σάντας του Πόντου

Συνέχεια

Αποχαιρετώντας τον σπουδαίο λαογράφο και δάσκαλο Δημήτρη Νικοπολιτίδη

Σε ηλικία 98 ετών, το Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2023, έφυγε από κοντά μας ο Δημήτρης Νικοπολιτίδης, Κιλκισιώτης, φιλόλογος – λαογράφος, ο οποίος συνέδεσε τη ζωή του με τη λαογραφία, την έρευνα και την καταγραφή της ιστορίας, του πολιτισμού και των παραδόσεων του Ποντιακού ελλην ισμού. Είχε δύο παιδιά την Ερμιόνη και τον Σάββα και τέσσερα εγγόνια. Υπήρξε λαμπρός δάσκαλος, φιλόλογος, ο οποίος δίδαξε σε εξατάξια γυμνάσια της Ελλάδας και στη συνέχεια κατέληξε στη γενέτειρά του, στο Κιλκίς, όπου συνταξιοδοτήθηκε ως λυκειάρχης από το 2ο Λύκειο της πόλης.

Συνέχεια

Αγία παρθενομάρτυς Ελένη της Σινώπης

1η Νοεμβρίου

Η Αγία Ελένη μαρτύρησε τον 18ο αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την όμορφη και σπουδαία πόλη του Πόντου Σινώπη και ήταν κόρη της ευσεβούς οικογενείας Μπεκιάρη. Ήταν 15 ετών, ωραιοτάτη στο σώμα και στην όψη, η δε αγνότητά της έδινε ιδιαίτερη χάρη στο πρόσωπό της. Διακρινόταν για την υπακοή στους γονείς της και την θερμή αγάπη της ψυχής της προς τον Χριστό. Στην ανατροφή της επέδρασε ιδιαίτερα ο θείος της, αδελφός του πατέρα της, ο οποίος εδίδασκε τότε σε Ελληνικό κρυφό Σχολείο της Σινώπης.

Συνέχεια

Αχ Λεμόνα, αχ Λεμόνα, ντο θα φτάμε τον χειμώνα;

«Αχ Λεμόνα, αχ Λεμόνα, ντο θα φτάμε τον χειμώνα;». Οι στίχοι ανήκουν σ’ ένα παλιό ποντιακό τραγούδι που εξέφραζε τον καημό του Πόντιου πρόσφυγα, οικογενειάρχη για τον επερχόμενο χειμώνα, δίχως λάδι, δίχως γκάζι…

Συνέχεια

Ο Άγιος Νεομάρτυς Συμεών ο Τραπεζούντιος ο Χρυσοχόος

14 Αυγούστου

Ο μαρτυρικός Πόντος έδωσε και αυτός μια σειρά από ηρωικούς Νεομάρτυρες στην Εκκλησία και το Έθνος, οι οποίοι όρθωσαν το ανάστημά τους στον βάρβαρο αλλόθρησκο Οθωμανισμό, υπεράσπισαν την πίστη του Χριστού και εξέφρασαν την αντίσταση της πονεμένης Ρωμιοσύνης. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο άγιος Νεομάρτυς Συμεών ο Τραπεζούντιος ο Χρυσοχόος.

Συνέχεια

Λόγια της αγάπης στον Πόντο

Ασημένια στέφανα του γάμου από την Σαφράμπολη του Πόντου, 19ος αι. (Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη)

Ημέρα του έρωτα και της αγάπης σήμερα. Κι αμέτρητοι οι στίχοι, τα τραγούδια, τα ποιήματα που μιλούν για τους καημούς, το παράπονο, την ομορφιά και την απαντοχή του έρωτα και της αγάπης.. Η ποντιακή μούσα έχει τιμήσει με τον δικό της τρόπο την ερωτική αγάπη και πολλοί λαϊκοί Πόντιοι ποιητές έχουν αναφερθεί με το παραπάνω σε τούτο το χιλιοτραγουδισμένο συναίσθημα. Ο Γ.Κ. Χατζόπουλος στην «Εγκυκλοπαίδεια Ποντιακού Ελληνισμού» έχει καταγράψει μερικά δίστιχα για κάθε… περίπτωση, από τα οποία επιλέξαμε και μεταφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά:

Συνέχεια

Η Αγία Παρθενομάρτυς Ιφιγένεια του Πόντου

16 Νοεμβρίου

Η ένδοξος και καλλίνικος μάρτυς του Χριστού Ιφιγένεια καταγόταν από την Τοκάτη του Πόντου. Γεννήθηκε το 53 μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες, οι οποίοι ωστόσο εγνώρισαν την αληθινή πίστη εις τον Σωτήρα Χριστό από τον Άγιο Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο και βαπτίστηκαν οικογενειακώς από εκείνον.

Συνέχεια

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

4 Νοεμβρίου

«Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά Χριστιανοί,
πρέπει να ακολουθήσουμε τα χνάρια του Χριστού μας.
Ο κόσμος έχει φύγει από την αθωότητα κι από την καλωσύνη»
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γεννήθηκε στη Γεωργία της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως. Από μικρό παιδί γνώρισε θλίψεις και πόνους στη ζωή του. Άλλος στη θέση του θα απογοητευόταν, θα παραπονιόταν και θα λογάριαζε ως συνυπεύθυνο για τον φόρτο της δοκιμασίας του τον Ύψιστο. Ο Όσιος Γεώργιος όμως, μέσα από πρωτόφαντους διωγμούς προσφυγιάς, σωματικούς τραυματισμούς, στερήσεις και πόνους, δεν έπαυσε να αγαπά και να δοξολογεί τον Εσταυρωμένο Λυτρωτή μέσα από την καρδιά του. Τριών χρόνων έμεινε πεντάρφανος. Έξι χρόνων τον κατεδίωξε βάναυσα ο αδελφός του. Έφυγε, εξορίστηκε σε μια σπηλιά γεμάτη χιόνι. Αλλά δεν βγήκε από το στόμα του λέξη βλάσφημη.

Συνέχεια

Η ξεχασμένη ιστορία των εξισλαμισμένων Ελλήνων

Το οικογενειακό μυστικό του κοινωνιολόγου και υποψήφιου διδάκτορα Μερτ Καγιά για τις ελληνικές του ρίζες και η έρευνά του για τον εξισλαμισμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.

Συνέχεια

Φροντιστήριον Τραπεζούντος, ο Φάρος της Ανατολής

Το Φροντιστήριο Τραπεζούντος σε καρτ ποστάλ των αρχών του 20ού αιώνα

Το Φροντιστήριο Τραπεζούντος υπήρξε ο σημαντικότερος και μακροβιότερος εκπαιδευτικός οργανισμός στην Τραπεζούντα. Ιδρύθηκε από τον Σεβαστό Κυμινήτη, σχολάρχη της Μεγάλης του Γένους Σχολής, το 1682, σε μετόχι της Παναγίας Σουμελά.

Συνέχεια

Ο θάνατος είν’ μικρός μπροστά σην θύμηση και σην αγάπην…

«Αφήνουμε για πάντα τον τόπο μας.
Φεύγουμε. Μακριά από την πατρίδα.
Εδώ γεννηθήκαμε, περπατήσαμε, αγαπήσαμε, ονειρευτήκαμε…
Κυνηγηθήκαμε γιε μου. Μας μίσησαν. Μας σκότωσαν. Η γη μας ποτίστηκε με το αίμα και τα δάκρυά μας.
Όπου και να βρεθούμε όμως, θα νιώθουμε πάντα πίσω μας τα βήματα του αμείλικτου διώκτη μας…
Πάντα θα είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας. Την πίστη μας.
Ποτέ δεν θα στερέψουν τα δάκρυά μας. Πάντα θα κλαίμε για τους ανθρώπους μας, που αγαπήσαμε. Γιατί χωρίς αυτούς δεν υπάρχουμε. Είναι η ζωή μας. Η ψυχή μας.
Θα κλαίμε ακούραστα πάνω από τον τάφο του λαού μας. Ενός λαού όλο δύναμη, ελπίδα, χαρά… Έχει για φίλο του τον Θεό, τ’ αδέρφια και τους εχθρούς του.
Θα θυμόμαστε για πάντα τους αγγέλους μας. Κάθε τους λέξη. Κάθε τους βλέμμα. Κάθε τους χαμόγελο.
Θα ζουν στη σκέψη μας και στην καρδιά μας.
Και με την ευλογία τους θα πορευόμαστε.
Ο Θάνατος είν’ μικρός, μπροστά σην θύμηση και σην αγάπην …»

Συνέχεια

Η κόλαση στον Άγιο Γεώργιο τον Πάτλαμα

Στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Πάτλαμα, μία εικόνα κολάσεως

Έχουμε διαβάσει πολλά ντοκουμέντα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Το παρακάτω αξίζει να διαβαστεί από όλους. Αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα κεφάλαια της γενοκτονίας του Ποντιακού ελληνισμού. Ελάτε να παρακολουθήσουμε την ιστορία μιας μεγάλης εκκλησίας που το όνομά της έγινε συνώνυμο με την κόλαση…

Συνέχεια

Εκάεν και το Τσάμπασιν

13 Σεπτεμβρίου 1913

Ορεινές περιοχές της επαρχίας Κοτυώρων

Το Τσάμπασι (Çambaşı) υπήρξε ορεινό καλοκαιρινό θέρετρο των κατοίκων των Κοτυώρων (τουρκ. Ορντού). Βρίσκεται σε ένα οροπέδιο, σε υψόμετρο 2.000 μέτρων, 45 χιλιόμετρα από τα Κοτύωρα, δυτικά της Κερασούντας. Στις 13 Σεπτεμβρίου 1913, με αφορμή μια μεγάλη πυρκαϊά κάηκαν τα περισσότερα σπίτια της πόλης, όπως μας πληροφορεί ο  Ξενοφών Άκογλους (Ξένος Ξενίτας) στα «Λαογραφικά Κοτυώρων», και αυτό το θρήνο μας περιγράφει το περίφημο τραγούδι «Εκάεν και το Τσάμπασιν».

Συνέχεια