10 Μαρτίου – Παγκόσμια Ημέρα Ασκαύλου

O μύθος της Εβρίτικης γκάιντας

Όπως κάθε 10η του Μάρτη, έτσι και σήμερα, σ’ αυτήν εδώ τη Γη γιορτάζει η τσαμπούνα, το τουλούμι, η ασκομαντούρα, γιορτάζει η δική μας γκάιντα!

Η Αθηνά μάχεται τον Εγκέλαδο στο Αέτωμα της Γιγαντομαχίας (Μουσείο Ακρόπολης)

Πολλοί έχουμε ακούσει ή έχουμε χρησιμοποιήσει τη λέξη «Εγκέλαδος» όταν γίνεται σεισμός και αξίζει να γνωρίζουμε την προέλευσή της που έρχεται από τα αρχαία χρόνια. Ετυμολογικά ο Εγκέλαδος μάλλον αποτελεί σύντμηση (έγκειμαι + λας), που σημαίνει ο εγκατεστημένος στα πετρώματα, στον στερεό φλοιό της Γης. Ωστόσο η μυθολογία έχει πιο βαθιά… εξήγηση.

Το μικρό κίτρινο λουλούδι Sempreviva πήρε το όνομά του από την ιταλική λέξη «sempre» που σημαίνει «πάντοτε» και τη μετοχή του ρήματος «vivere» που σημαίνει «ζω». Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση, σημαίνει το λουλούδι που «ζει παντοτινά»… Οι Βενετσιάνοι κατακτητές χάρισαν αυτό το όνομα στο μικρό, αμάραντο λουλούδι που μοιάζει αποξηραμένο και διατηρεί το χρώμα του για πολλά χρόνια χωρίς καθόλου νερό! Στην πραγματικότητα, αυτό που διατηρείται για πάντα δεν είναι το μικροσκοπικό άνθος, το οποίο μαραίνεται, αλλά τα μικρά, κίτρινα αχυρώδη φύλλα, που το περιβάλλουν.

Στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος, μια από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας, άφησε την τελευταία του πνοή στη Βαβυλώνα, σε ηλικία μόλις 33 ετών.

Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στις 20 ή 21 Ιουλίου του 356 π.Χ στην Πέλλα της Μακεδονίας. Πατέρας του ήταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’ και μητέρα του η Ολυμπιάδα, κόρη του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτολέμου. Από τον πατέρα του ο Αλέξανδρος κληρονόμησε την οξεία αντίληψη, τις οργανωτικές ικανότητες και την ταχύτητα ενεργειών. Και από τη μητέρα του τη φιλοδοξία, την υπερηφάνεια και την ισχυρή θέληση.

Οι όμορφες μέρες του Γενάρη και ο εφιάλτης του μεγάλου σεισμού…

Οι Αλκυονίδες ημέρες

Της Καστοριανής λογοτέχνιδας
Ιφιγένειας Διδασκάλου

Μάταια περιμέναμε μέσα στον φετινό Ιανουάριο να καλοσυνέψει ο καιρός και ν’ απολαύσουμε λίγες γλυκές χειμωνιάτικες μέρες, τις γνωστές μας Αλκυονίδες, που, σύμφωνα με τον πανάρχαιο μύθο μας, πήραν το όνομα αυτό από την Αλκυόνα, το όμορφο ψαροπούλι. Η Αλκυόνη ζει κοντά στη θάλασσα και γεννάει τ’ αυγά της στις σχισμές των βράχων, μέσα στην εποχή του Χειμώνα.