Αίγινα: πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδος

Αίγινα – Το Κυβερνείον

Πολλοί πιστεύουν ότι το Ναύπλιο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδος. Στην πραγματικότητα όμως η Αίγινα ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους το 1826, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο για την πορεία της Επανάστασης και τη συγκρότηση της πολιτικής οργάνωσης του έθνους. Η επιλογή του νησιού δεν έγινε τυχαία, αλλά αντανακλούσε την ανάγκη για έναν τόπο ασφαλή, πολιτικά ουδέτερο και λειτουργικά κατάλληλο για τη δημιουργία δομών εξουσίας από το μηδέν.

Συνέχεια

Ο άσπρος πύργος και ο Ασπρόπυργος Αττικής

«Ἐτοῦτο τὸ τοπίο εἶναι σκληρὸ σὰν τὴ σιωπή,
σφίγγει στὸν κόρφο του τὰ πυρωμένα του λιθάρια,
σφίγγει στὸ φῶς τὶς ὀρφανὲς ἐλιές του καὶ τ’ ἀμπέλια του…»
Γιάννης Ρίτσος, «Ρωμιοσύνη», 1961

Συνέχεια

Η μυστική Συνέλευση της Βοστίτσας (26-30 Ιανουαρίου 1821)

Αναπαράσταση της Συνέλευσης της Βοστίτσας
από τον Σύλλογο Ιστορικής Αναβίωσης «Βοστίτσα 1821»

Στις 26 Γενάρη του 1821 συναντήθηκαν στη Βοστίτσα (Αίγιο) οι πρόκριτοι των Ελλήνων για να αποφασίσουν το μέλλον του αγώνα. Η Συνέλευση πραγματοποιήθηκε στο Αίγιο επειδή εκεί υπήρχαν σχετικά λίγοι Τούρκοι και υπήρξε καθοριστικής σημασίας για την έναρξη του αγώνα. Η συγκέντρωση των προεστών κράτησε τέσσερις ημέρες και σε αυτήν έλαβαν μέρος πολλοί κληρικοί από όλη την Πελοπόννησο και πρόκριτοι από τρεις επαρχίες της Αχαΐας: Πατρών Βοστίτσας και Καλαβρύτων, ενώ απείχε η τέταρτη επαρχία της Γαστούνης.

Συνέχεια

Το Μπλόκο των ναζί το 1943 στα Προσφυγικά της Πάτρας

Αιματοβαμένη περιοχή η συνοικία των Προσφυγικών της Πάτρας, από το Μπλόκο των κατοχικών δυνάμεων το 1943. Πλήρωσε με τις ζωές των παλληκαριών της το μερίδιό της στον αγώνα ενάντια στους ναζιστές στην περίοδο της κατοχής. Με τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης να πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, ελάχιστος φόρος τιμής, είναι να κρατάμε άσβεστη την ιστορική μνήμη και να την περνάμε στις επόμενες γενιές.

Συνέχεια

Καβάλα πάμε στον καιρό…

Με τόνους νερό και τις μάνικες να δουλεύουν στο φουλ, τις πρώτες πρωινές ώρες της 17ης Νοέμβρη 1973 η Χούντα των συνταγματαρχών επιχειρούσε άρον-άρον να σβήσει τα ίχνη της εισβολής του τανκ στον χώρο του Πολυτεχνείου και να διαγράψει τα εγκλήματά της από τη συλλογική μνήμη ενός ολόκληρου λαού. 51 χρόνια μετά, σε καιρό «κατ’ επίφασιν δημοκρατίας» μέσα από μίαν άνευ προηγουμένου μεθοδική επιχείρηση συγκάλυψης της κυβερνητικής ευθύνης και αντίστοιχης αποσιώπησης και διαστρέβλωσης της αλήθειας, σβήνονται τα ίχνη της τραγωδίας των Τεμπών που συγκλονίζει ολόκληρη τη χώρα με 57 αθώα, κυρίως νεαρά θύματα, που χάθηκαν υπό φρικτές συνθήκες τις οποίες μια ολόκληρη κοινωνία ακόμα αναζητά. Το δυστύχημα στα Τέμπη είναι μια απτή όσο και τραγική απόδειξη ότι όλα τα κυρίαρχα συνθήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου για δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη, ανεξαρτησία, ενότητα, λαϊκή κυριαρχία, στήριξη της παιδείας και των ιδεωδών του λαού μας, παραμένουν προδομένα όσο ποτέ.

Συνέχεια

Δωσίλογοι: Το ατιμώρητο έγκλημα και η πληγή που δεν έκλεισε ποτέ

Δημήτρης Τερζής

Συνέχεια

Τρεμπεσίνα! Υψόμετρο 1.924

Συνέχεια

Ο Τύμβος του Μαχητή στο ηρωικό Καλπάκι

Συνέχεια

Στη Βουλή των Ελλήνων το χαρακτικό του Τάσσου για τον Σπύρο Μουστακλή

Μοναδικό χαρακτικό του διακεκριμένου Έλληνα χαράκτη Τάσσου (Αναστάσιου Αλεβίζου) που απεικονίζει ολόσωμο τον αγωνιστή της Δημοκρατίας Σπύρο Μουστακλή, δώρισαν στη Βουλή των Ελλήνων η σύζυγος και η κόρη του Χριστίνα και Ναταλία Μουστακλή. Το έργο απεικονίζει τον ήρωα ντυμένο στρατιωτικά να φέρει φωτοστέφανο. Το παρέλαβε ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, ο οποίος ευχαρίστησε για τη δωρεά αυτή και δήλωσε εντυπωσιασμένος από την απεικόνιση του αγωνιστή, που μοιάζει με αγιογραφία.

Συνέχεια

Ιωάννης Καποδίστριας: Η δολοφονία του και η αντίδραση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

Διονύσιου Τσόκου, Η δολοφονία του Καποδίστρια

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831, ο Ιωάννης Καποδίστριας, πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας με τεράστια προσφορά στον αγώνα της για ελευθερία και ανεξαρτησία, δολοφονείται στο Ναύπλιο, από τον Κωνσταντίνο και τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη. Γράφει ο Κώστας Καιροφύλας στο «Ελεύθερον Βήμα» της 25ης Σεπτεμβρίου 1931:

Συνέχεια

Ο Κήπος Ηρώων στο Μεσολόγγι

«Μόλις έπαυσε το σάλπισμα ο Αράπης, μία μυριόφωνη βοή ακούεται εις το εχθρικό στρατόπεδο, και η βίγλα του κάστρου, αχνή σαν το Χάρο, λέει των Ελλήνων: “Μπαίνει ο εχθρικός στόλος”. Το πυκνό δάσος έμεινε ακίνητο εις τα νερά, όπου η ελπίδα απάντεχε να ιδεί τα φιλικά καράβια. Τότε ο εχθρός εξανανέωσε την κραυγή, και εις αυτήν αντιβόησαν οι νεόφθαστοι μεσ’ από τα καράβια. Μετά ταύτα μία ακατάπαυτη βροντή έκανε τον αέρα να τρέμει πολλή ώρα».

Συνέχεια

Ουίλιαμ Ουάλας, ο ήρωας της Σκωτίας

Συνέχεια

Το Βουνό της Σιωπής (Κύπρος 20-23 Ιουλίου 1974)

Πενταδάκτυλος

Το «Βουνό της Σιωπής» είναι μια ταινία αφιερωμένη στην ηρωική θυσία του Αν/χη Στυλιανού Καλμπουρτζή και των ανδρών του στον Πενταδάκτυλο στις 20-23 Ιουλίου 1974, για εκείνους που πολέμησαν και χάθηκαν στη φοβερή ενέδρα της Ασιεντρούσας, στο βουνό που σηκώνει τη σημαία της ντροπής και της τουρκικής θηριωδίας και βαρβαρότητας. Είναι μια ταινία που αφιερώνεται σε εκείνους που μεταφέρθηκαν και κρατήθηκαν βάναυσα στις φυλακές της Τουρκίας καθώς και στους δεκάδες αγνοουμένους εκείνης της μάχης. Είναι ακόμα μια ταινία για εκείνους που κατάφεραν και διάβηκαν κυνηγημένοι και τραυματισμένοι τις κορυφές του βουνού, που επέστρεψαν στους δικούς τους και διηγήθηκαν όσα συνέβησαν. Τέλος, είναι μια ταινία για όλους εμάς, για την ιερή μνήμη των πεσόντων, των αγνοουμένων και όλων των θυμάτων της τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, για τον λαό της που έγινε πρόσφυγας μέσα στην ίδια του την πατρίδα. Μια συγκλονιστική μαρτυρία των ίδιων των μαχητών που την έζησαν, για τη δικαιοσύνη, το χρέος και για την αλήθεια που καίει μισόν αιώνα μετά…

Συνέχεια

Η μητέρα και η επιστράτευση τον Ιούλιο του 1974

Απόβαση τουρκικού οχηματαγωγού στην ακτή Πέντε Μίλι της Κερύνειας, Ιούλιος 1974

Τον Ιούλιο του 1974 ήμουν μόλις ενός έτους. Η μητέρα μου, έχοντας περάσει έναν εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο τοκετό σε εμένα, περίμενε κιόλας να γεννήσει το δεύτερο παιδάκι της, την αδερφή μου, που ήρθε στον κόσμο τον Αύγουστο του 1974, λίγες μόνον ημέρες μετά την επιστράτευση για την Κύπρο. Ήταν ήδη επιστρατευμένοι τόσο ο νεαρός τότε μαιευτήρας της όσο και ο πατέρας μου που είχε την ίδια ηλικία με τον γιατρό. Ο μπαμπάς μου ανήκε στους πρώτους τεχνικούς υπαλλήλους της Motor Oil και πέρασε όλη την επιστράτευση, ως προσωπικό ασφαλείας -χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο λόγω στρατιωτικού απορρήτου- στις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου της εταιρείας στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας το οποίο αποτελούσε και εχθρικό στόχο κοντά στην Αθήνα, σε περίπτωση που η χώρα δεχόταν τουρκική επίθεση για τη βοήθειά της προς την Κύπρο.

Συνέχεια

Ο Μάης της Αρετσούς

Η Αρετσού (αρχαία Αρέθουσα, Ρύσιον) (Darıca Ντάριτζα, της επαρχίας Kocaeli, Κοτζάελι τουρκ.) ήταν Ελληνική παραλιακή κωμόπολη της Μικράς Ασίας, στην είσοδο του Κόλπου της Νικομήδειας (Ιζμίτ), στη θάλασσα του Μαρμαρά. Απείχε μόλις 40 χλμ. από την Κωνσταντινούπολη, ενώ κοντά της βρισκόταν η αρχαία Νικομήδεια. Θεωρείται η πατρίδα του Αδαμάντιου Κοραή.

Συνέχεια

Τιμώντας τη Μάχη των Δολιανών (18 Μαΐου 1821)

Λαμπαδηφορία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 18 Μαΐου 2024, στα Άνω Δολιανά, με αφορμή την επέτειο της νικηφόρας μάχης των Δολιανών, που έλαβε χώρα στις 18 Μαΐου 1821, και στην οποία διακρίθηκε ο αρχηγός της Νικηταράς, καταφέρνοντας να κατατροπώσει, με μόλις 200 άντρες, 6.000 Τούρκους που επιτίθεντο με πυροβολικό.

Συνέχεια