Στη σημερινή κοινωνία, που προάγει αξίες, πρότυπα και αρχές ενδεχομένως διαφορετικές από αυτές με τις οποίες έχουμε γαλουχηθεί και που, πιθανόν, να μην συμφωνούν με τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε, σας προτείνουμε μερικές ιδέες που μπορεί να σας φανούν χρήσιμες…

Συνέχεια →

Να εκτιμάς τους ανθρώπους που σου στάθηκαν στα δύσκολα. Αυτούς που όταν έκλαιγες, έκλαψαν μαζί σου σιωπηλά.

Συνέχεια →

Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Όσο απομακρύνονται οι άνθρωποι από την φυσική ζωή, την απλή, και προχωρούν στην πολυτέλεια, τόσο αυξάνει και το ανθρώπινο άγχος. Και όσο απομακρύνονται από τον Θεό, επόμενο είναι να μη βρίσκουν πουθενά ανάπαυση. Γι’ αυτό γυρίζουν ανήσυχοι ακόμη και γύρω από το φεγγάρι σαν το λουρί της μηχανής γύρω από την τρελή ρόδα, γιατί ολόκληρος ο πλανήτης μας δεν χωράει την πολλή τους ανησυχία.

Συνέχεια →

Εορτάζουμε σήμερα τη μνήμη του αγίου Ιακώβου του νέου, ενός αγίου του καιρού μας που υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκόσμιας ζωής του υπόδειγμα ταπείνωσης, αγάπης, υπομονής και αγγελικής βιωτής. Ο άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης γεννήθηκε στο Λιβίσι της Μικράς Ασίας το 1920 και στην Ελλάδα ήρθε σε νηπιακή ηλικία με τη μητέρα του και ανατράφηκε μέσα σε συνθήκες στέρησης αλλά και βαθιάς πίστης στον Θεό, ευλάβειας και προσευχής. Στον άγιο Ιάκωβο είναι αφιερωμένο το ιστολόγιό μας. Ως ελάχιστη τιμή στη μνήμη του δημοσιεύουμε ορισμένες διδαχές του που βοηθούν τον καθένα στον δικό του πνευματικό αγώνα. Ας έχουμε πάντα την ευλογία και τη χάρη του!

Συνέχεια →

Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός δυναμικού ανθρώπου είναι πως πρόκειται για ένα άτομο που το θεωρούν αλώβητο, άθραυστο, ισχυρό, που το θαυμάζουν οι περισσότεροι για την ισχυρογνωμοσύνη και την «παντοδυναμία» του, την ασφάλεια που πρεσβεύει και προκαλεί δέος, ένα συνδυασμό φόβου με θαυμασμού.

Συνέχεια →

Νίκος – Γαβριήλ Πεντζίκης, Το παλιό μας σπίτι στη Θεσσαλονίκη

Θυμάμαι κάποτε τα σπίτια ήταν ανοιχτά… Της γιαγιάς μου, για παράδειγμα, ένα παλιό, ξύλινο, είχε όλη μέρα το σχοινί έξω απ’ την πόρτα, που το τραβούσες, άνοιγες και έμπαινες, όποιος κι αν ήσουν… και εμείς, είχαμε το κλειδί έξω απ’ την πόρτα. Όποιος ήθελε έμπαινε…

Συνέχεια →