Ο Μάης της Αρετσούς

Η Αρετσού (αρχαία Αρέθουσα, Ρύσιον) (Darıca Ντάριτζα, της επαρχίας Kocaeli, Κοτζάελι τουρκ.) ήταν Ελληνική παραλιακή κωμόπολη της Μικράς Ασίας, στην είσοδο του Κόλπου της Νικομήδειας (Ιζμίτ), στη θάλασσα του Μαρμαρά. Απείχε μόλις 40 χλμ. από την Κωνσταντινούπολη, ενώ κοντά της βρισκόταν η αρχαία Νικομήδεια. Θεωρείται η πατρίδα του Αδαμάντιου Κοραή.

Συνέχεια

Το τάμα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά των Ελλήνων

Ο Σύλλογος Πριγκηπιανών «Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς» έχει την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να ανακοινώσει ότι, κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας του διοικητικού συμβουλίου του, εγκρίθηκε με επιτυχία από τη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η ένταξη στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας του τάματος με τα κουδουνάκια του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά.

Συνέχεια

Ο Σύλλογος Πριγκηπιανών «Άγιος Γεώργιος ο Κουδουνάς» έχει την ιδιαίτερη τιμή και χαρά να ανακοινώσει ότι, κατόπιν σχετικής πρωτοβουλίας του διοικητικού συμβουλίου του, εγκρίθηκε με επιτυχία από τη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η ένταξη στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας του τάματος με τα κουδουνάκια του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά.

Συνέχεια

Από το Κάραγατς στην Ορεστιάδα (Έρνεστ Χέμινγουεϊ)

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ το 1922, στη φωτογραφία του διαβατηρίου του
με το οποίο ταξίδεψε στη Θράκη (torontoist.com)

6 Απριλίου – Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού

«Είναι οι τελευταίοι από τη δόξα που ήταν κάποτε η Ελλάδα. Αυτό είναι το τέλος της δεύτερής τους πολιορκίας της Τροίας. Ποιος θα θρέψη τόσο πληθυσμό; Μην ξεχνάτε τους Έλληνες!…». Οι ανταποκρίσεις του Έρνεστ Χέμινγουεϊ από την Ανατολική Θράκη, το 1922, έχουν μείνει ιστορικές. Ήρθε στην Κωνσταντινούπολη ως απεσταλμένος της εφημερίδας Toronto Star Weekly, που κάλυπτε τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και, μέσω των ανταποκρίσεών του, το ευρύ κοινό της εποχής γνώρισε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Υπήρξε παρών στην ανταλλαγή των πληθυσμών στη Θράκη, που ακολούθησε τη Συνθήκη των Μουδανιών, μιας επιλογής που καθόρισε τη μοίρα και την ιστορία του νεότερου Ελληνισμού…

Συνέχεια

Αιολική Γη, Γη του τόπου μου…

Ηλίας Βενέζης

Η Αιολική Γη ξεπηδάει από τις ρίζες των δέντρων της Ανατολής, από τα βουνά της Μικρασίας που τα λένε «Κιμιντένια» και ταξιδεύει από το κτήμα του παππού και της γιαγιάς στα κύματα του Αιγαίου. Έτσι όπως ταξιδεύει και η ψυχή του μικρού Πέτρου, που παρέα με την αγαπημένη αδελφή του, την Άρτεμη, ακούει τις μυστικές φωνές της φύσης, τα καλέσματα των σπηλιών και των φαραγγιών και αφουγκράζεται τους ήχους της γης και του νερού.

Συνέχεια

Ο μαύρος Σεπτέμβρης των Ρωμιών της Πόλης

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας στα ερείπια
της Παναγίας του Βελιγραδίου (Σεπτ. 1955)

Το χρονικό των Σεπτεμβριανών του 1955 σε βάρος του ελληνισμού της Κωνσταντινουπόλεως και του Οικουμενικού Πατριαρχείου θεωρήθηκε ως «δεύτερη άλωση» της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Το ελληνικό στοιχείο στην Πόλη, έχοντας δεχθεί καθοριστικό πλήγμα και αντιμετωπίζοντας πλέον την ωμή βία, την τρομοκρατία και τον διωγμό, δεν κατάφερε ουσιαστικά ποτέ ξανά να ορθοποδήσει και ν’ ανακτήσει την παλαιά κραταιά οικονομική του θέση και δύναμη. Τα Σεπτεμβριανά του ’55, μαζί με το κύμα απελάσεων που ακολούθησαν, το 1964, σήμαναν τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Πόλης από τις επί χιλιετίες πατρογονικές εστίες τους.

Συνέχεια

Τα Αλάτσατα της Ερυθραίας

Τα Αλάτσατα (τουρκ.: Alaçatı) είναι πόλη στη Χερσόνησο της Ερυθραίας της επαρχίας Σμύρνης στη Μικρά Ασία. Το όνομά της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «άλας» (αλάτι). Χτισμένη ανάμεσα στους λόφους του Καράνταη και του Προφ. Ηλία, η πόλη πριν από το 1922 είχε σχεδόν αμιγώς Ελληνορθόδοξο χριστιανικό πληθυσμό. Υπολογίζεται ότι ο πληθυσμός της πόλης, πριν τη Μικρασιατική καταστροφή, είχε ξεπεράσει τους 7.000 κατοίκους.

Συνέχεια