4 Φεβρουαρίου 1843

«Έφιππος χώρει γενναίε στρατηγέ ανά τους αιώνας
διδάσκων τους λαούς πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι»

Η γενναία ψυχή του Γέρου του Μοριά άφησε τον κόσμο αυτό σαν σήμερα, στις 4 Φεβρουαρίου του 1843. Λίγο μετά την επιστροφή του στο σπίτι του από δεξίωση στα Ανάκτορα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και πέρασε στην αιωνιότητα. Η καρδιά που έκλεισε μέσα της ολάκερη τη σκλαβωμένη Ρωμιοσύνη, με όλους της τους καημούς, τις πίκρες και τα βάσανα και την οδήγησε στο φως και στη λευτεριά, έπαψε να χτυπά… Ο ηρωικός αρχιστράτηγος όλων των Ελλήνων, που αναγνωρίστηκε από την ιστορία ως η ύψιστη στρατιωτική ιδιοφυΐα του Μεγάλου Αγώνα, αλλά δέχθηκε και τις διώξεις, τις φυλακίσεις και τις καταδίκες από τον ίδιο τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας, αναπαύτηκε για πάντα ανάμεσα στους αγίους και τους δικαίους του Θεού. Στο τίμιο λείψανό του υποκλίθηκε ευλαβικά ολόκληρη η Ελλάδα. Στην αιώνια δόξα που τον στεφανώνει στεκόμαστε σήμερα κι εμείς σιωπηλοί, με την ψυχή μας να γεμίζει από τα κύματα της ευγνωμοσύνης, της πιο αγνής αγάπης, της περηφάνιας και του παντοτινού θαυμασμού για τον Άγιο της καρδιάς και της πατρίδας μας!

Συνέχεια →

Αναπαράσταση της Συνέλευσης της Βοστίτσας
από τον Σύλλογο Ιστορικής Αναβίωσης «Βοστίτσα 1821»

Ο σπόρος φυτεύτηκε εδώ!

Διονύσιου Τσόκου, Η δολοφονία του Καποδίστρια

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς τα συναισθήματά του, όταν επισκέπτεται τον επιβλητικό «Κήπο των Ηρώων» στο Μεσολόγγι…

«Μόλις έπαυσε το σάλπισμα ο Αράπης, μία μυριόφωνη βοή ακούεται εις το εχθρικό στρατόπεδο, και η βίγλα του κάστρου, αχνή σαν το Χάρο, λέει των Ελλήνων: “Μπαίνει ο εχθρικός στόλος”. Το πυκνό δάσος έμεινε ακίνητο εις τα νερά, όπου η ελπίδα απάντεχε να ιδεί τα φιλικά καράβια. Τότε ο εχθρός εξανανέωσε την κραυγή, και εις αυτήν αντιβόησαν οι νεόφθαστοι μεσ’ από τα καράβια. Μετά ταύτα μία ακατάπαυτη βροντή έκανε τον αέρα να τρέμει πολλή ώρα».

Συνέχεια →

Αθανάσιος (Διάκος) Μασσαβέτας
(Άνω Μουσουνίτσα Φωκίδος, 4 Ιανουαρίου 1788 – Λαμία, 24 Απριλίου 1821)

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Κ.Π. Καβάφης

Ο Αθανάσιος Διάκος υπήρξε ένας από του επιφανέστερους Έλληνες ήρωες – οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1788 στην Άνω Μουσουνίτσα, ένα πανέμορφο χωριό στις πλαγιές των Βαρδουσίων που, με το ΦΕΚ Α’ 5/7.1.1959, μετονομάστηκε προς τιμήν του ήρωα: «Αθανάσιος Διάκος». 

Συνέχεια →

Η επιστολή – ντοκουμέντο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που καλεί τους πάντες για τον «μέγα πόλεμο»

Στα τέλη Μαρτίου του 1825 η Επανάσταση των Ελλήνων κρέμεται σε μία κλωστή. Από τη μία η ανασύνταξη των Οθωμανών από την άλλη ο εμφύλιος έχουν προκαλέσει ρήγματα και μεγάλες απώλειες. Από τον Φεβρουάριο εκείνης της χρονιάς (1825) ο Αιγύπτιος Ιμπραήμ πασάς (γιος του Μεχμέτ Αλή Πασά) αποβιβάζει διαρκώς δυνάμεις στην Πελοπόννησο για να καταπνίξει την επανάσταση. Παράλληλα ο εμφύλιος καλά κρατεί… Οι «αντικυβερνητικοί» κατηγορούν τους «κυβερνητικούς» ότι θέλουν να παραδώσουν την Ελλάδα στους Άγγλους. Οι «κυβερνητικοί» κατηγορούν τους «αντικυβερνητικούς» για δικτατορικές τάσεις. Οι «κυβερνητικοί» συσπείρωναν κυρίως τους νησιώτες εφοπλιστές και κεφαλαιούχους, Ρουμελιώτες οπλαρχηγούς και αρχικά και ορισμένους Πελοποννήσιους.

Συνέχεια →

Πολέμησε τους Τούρκους στα 76 χρόνια του και στα 89 του καταδικάστηκε σε θάνατο από τους Βαυαρούς…

Ήταν ένας από τους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης, που έδωσε το «παρών» σε όλες τις μεγάλες μάχες, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του. Το όνομά του: Δημήτριος (Μήτρος) Πέτροβας, εξ ου και η ονομασία «Μητροπέτροβας» με την οποία πέρασε στην ιστορία.

Συνέχεια →

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα
(11 Μαΐου 1771 – 22 Μαΐου 1825)

ΕΝΩΠΙΟΝ ΑΥΤΗΣ Ο ΑΝΑΝΔΡΟΣ ΗΣΧΥΝΕΤΟ
ΚΑΙ Ο ΑΝΔΡΕΙΟΣ ΥΠΕΧΩΡΕΙ

Συνέχεια →

Καθοριστική σημασία είχε η Μάχη της Γραβιάς για την επανάσταση του 1821, καθώς εμπόδισε την είσοδο τουρκικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο

Συνέχεια →

Η Βλάστη Εορδαίας

Χωριό στο βορειοδυτικό τμήμα της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης, η Βλάστη υπάγεται στον Δήμο Εορδαίας και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά, σε ένα οροπέδιο με υψόμετρο 1.240 μέτρα, σ’ ένα αλπικό οροπέδιο ανάμεσα στα βουνά Σινιάτσικο (Άσκιο) (2.222 μ.) και Μουρίκι (1.650 μ.), βόρεια της Κοζάνης και σε απόσταση 25 χιλ. από την Πτολεμαΐδα. Η ιστορία του χωριού αρχίζει τον 15ο αι. μετά την εγκατάσταση Τούρκων Κονιάρων στην κοιλάδα των Καϊλαρίων (Πτολεμαΐδα), οπότε οι χριστιανικοί πληθυσμοί, που ζούσαν εκεί, αναγκάστηκαν να μετοικίσουν σε πιο ασφαλείς και απρόσιτες περιοχές, κυρίως στα ορεινά τμήματα του Μακεδονικού χώρου.

Συνέχεια →

Ανάμεσα στους εκατοντάδες ιερούς ναούς και γραφικά ξωκλήσια που εορτάζουν σήμερα 6 Αυγούστου, ξεχωριστή θέση έχει η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην πλατεία του χωριού Αθανάσιος Διάκος (Άνω Μουσουνίτσα) στην ορεινή Φωκίδα. Κάτω από τον ίσκιο και τη δροσιά των υπεραιωνόβιων πλατάνων, που καλύπτουν ολόκληρη την όμορφη πλατεία του ιστορικού χωριού, δεσπόζει η μεγάλη λιθόκτιστη εκκλησιά, ανεγερθείσα το 1872 σύμφωνα με την επιγραφή της εισόδου της και αντίκρυ της η προτομή του ήρωα – πρωτομάρτυρα της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 Αθανασίου Διάκου, που δόξασε με τη θυσία του την Ελλάδα, αλλά και την όμορφη -όπως και ο ίδιος- γενέτειρά του.

Συνέχεια →