Οι άλλοι πυροπαθείς του Λος Άντζελες…

Άλογα, σκύλοι, κουνέλια: Οι άλλοι πυροπαθείς του Λος Άντζελες (φωτογραφίες)

Ακτιβιστές για την προστασία των ζώων, κτηνίατροι και εθελοντές παρουσιάζονται για να προσφέρουν τη βοήθειά τους. Οι φιλοζωικές οργανώσεις της περιοχής που επλήγη από τις καταστροφικότερες πυρκαγιές στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ, υποδέχονται καθημερινά εκατοντάδες ζώα από τις πυρόπληκτες περιοχές, πολλά από τα οποία φθάνουν φρικτά τραυματισμένα ή με τρομερό στρες. Καθώς οι φωτιές καίνε ακόμα ανεξέλεγκτες στο Λος Άντζελες, τα ζώα παραμένουν αθώοι μάρτυρες αυτής της τρομακτικής καταστροφής

Συνέχεια

Ο θρύλος του χελιδονιού

Λέγεται ότι όταν ο Ιησούς ήταν παιδί, που ζούσε στη Ναζαρέτ, έπαιζε με άλλα παιδιά της ηλικίας του, φτιάχνοντας πήλινα πουλιά. Τα έβαζε δίπλα στο ποτάμι με τα φτερά τους απλωμένα, απολαμβάνοντας. Πέρασε ένας Φαρισαίος και Τον ρώτησε θυμωμένος:
– Τι κάνεις εκεί, κακό παιδί;

Συνέχεια

Η αλεπουδίτσα

«Ανάμεσα στα αγριόπευκα και κάτω από τα πυκνά αγιοκλήματα και τα βατόμουρα πέρασε μια καστανόξανθη και σιωπηλή ύπαρξη, με την ήρεμη αρχοντιά των πλασμάτων του δάσους, με την ομορφιά στα μάτια και στα μέλη κι ένα λαμπερό χρώμα, που λίγες γυναίκες με περίσκεψη θα το αποτολμούσαν. Λυγερή, με βλέμμα καθαρό, στάθηκε για μια στιγμή κατάντικρυ στον ήλιο -μια χρονιάρικη αλεπουδίτσα μ’ ολοστρόγγυλο κεφαλάκι και βελούδινες πατουσίτσες, κι έπειτα τρύπωσε στη σκιά. Ένα σκληρό σφύριγμα ακούστηκε μεσ’ απ’ το δάσος κι η αλεπού όρμησε προς εκείνο το κάλεσμα…».

Mary Webb, «Η αλεπουδίτσα»
(μτφρ: Άννα Σικελιανού, εκδ. Νεφέλη, Αθήνα 1988, απόσπασμα)

Συνέχεια

Τα ζώα έχουν μέσα τους τη χαρά της ζωής

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα

Elder Thaddeus of Vitovnica

Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν ακόμη πουλάκια. Πολλά όμως είδη πουλιών εξαφανίστηκαν. Η ζωή όλο και περισσότερο, καταστρέφεται και σβήνει.  Μέχρι πριν από δέκα περίπου χρόνια, εδώ στο Μοναστήρι μας στη Βιτόβνιτσα, όταν χιόνιζε πολύ και είχε ξαστεριά, μαζεύονταν πάρα πολλοί λαγοί. Ολόκληρη αγέλη. Το χιόνι παχύ και επάνω του έκαναν μονοπάτια, σχημάτιζαν κύκλους μέσα στα ξέφωτα εκεί που δεν υπήρχαν δέντρα. Κυνηγιόντουσαν, κυλιόντουσαν στο χιόνι, έπαιζαν, χαίρονταν. Χαρά Θεού! Τα ζώα έχουν μέσα τους τη χαρά της ζωής. Ενώ εμείς οι άνθρωποι διαταράξαμε την ισορροπία της φύσης. Τα ζώα αν και δεν έχουν πολλά, έχουν τη χαρά της ζωής. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε τα πάντα, και πάλι δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Τα ζώα δεν μεριμνούν, δεν χτίζουν αποθήκες για να στιβάσουν σιτάρι και ο Κύριος πάλι τα τρέφει. Λίγο δαγκώνουν από κανένα κλαδάκι, βρίσκουν κάπου να προστατευθούν και κοιμούνται. Δοξάζουν τον Θεό.

Συνέχεια