kimintenia

Δανάη Στρατηγοπούλου
(8 Φεβρουαρίου 1913 – 18 Ιανουαρίου 2009)

Η Δανάη Στρατηγοπούλου γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1913, κατ’ άλλους το 1911, στο Μεταξουργείο στην Αθήνα. Ο πατέρας, Ιππόλυτος Στρατηγόπουλος υπήρξε μηχανικός αλλά και δημοσιογράφος, η μητέρα της Τίμω, αρσακειάδα και ο παππούς της Ιδομενεύς Στρατηγόπουλος ήταν θεατρικός συγγραφέας. Η οικογένεια εύπορη, αριστοκρατική. Η μικρή Δανάη περνάει τα παιδικά της χρόνια στη Γαλλία, όπου σπούδασε οικονομικά και πολιτικές επιστήμες.

Με τους γονείς της Ιππόλυτο και Πολυτίμη

Η αγάπη της για τη μουσική ξεκίνησε από τότε που θυμόταν τον εαυτό της. Ασχολήθηκε από πολύ νωρίς με το ελαφρό τραγούδι και σπούδασε ορθοφωνία και φωνητική μουσική. Σε πολύ νεαρή ηλικία, το 1935, έρχεται η συνεργασία της με τον Αττίκ, με έναν περίεργο τρόπο. Εκείνη δημοσιογράφος τον ακολουθεί σε μία περιοδεία του στην Αίγυπτο. «Πήγα δημοσιογραφίσκη -κατά το παιδίσκη- και γύρισα επαγγελματίας τραγουδίστρια», είχε πει αργότερα η Δανάη σε μια συνέντευξή της.

Και τότε αλλάζει η ζωή της… Οι δύο τους γράφουν ιστορία στη μουσική σκηνή του τόπου, με τη Δανάη να γίνεται η εμβληματική ερμηνεύτρια των σημαντικότερων τραγουδιών του συνθέτη, που ταυτίστηκε όσο κανείς με τη γεμάτη αίγλη και ρομαντισμό παλιά Αθήνα και τη μαγική και ανεπανάληπτη εκείνη εποχή.

«Με κιθάρα να τα λέει η Δανάη και κάθε πέτρα να πονάει», έλεγε ο Αττίκ για το «αηδόνι» των τραγουδιών του. «Ας ερχόσουν για λίγο», «Τ’ οργανάκι», «Μαραμένα τα γιούλια», «Άδικα πήγαν τα νιάτα μου», «Παπαρούνα», «Είδα μάτια», «Της μιας δραχμής τα γιασεμιά»… και πολλά άλλα αξέχαστα τραγούδια!

Η φωνή της βελούδινη, δροσερή και ξεχωριστή, τραγουδά όλους σχεδόν τους συνθέτες της εποχής, από τον Χαιρόπουλο μέχρι τον Γιαννίδη. Την περίοδο της Κατοχής, η Δανάη Στρατηγοπούλου ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, που την οδήγησε στις φυλακές Αβέρωφ. Ενταγμένη στο ΕΑΜ, έκρυβε συναγωνιστές της, οργάνωνε συσσίτια, τραγουδούσε στα νοσοκομεία.

Αριστερά, με τον σύζυγό της στην Αθήνα μετά την Κατοχή και στο κέντρο και δεξιά, με την κόρη τους

Η Δανάη Στρατηγοπούλου έγραψε περισσότερα από 300 τραγούδια, πολλά και με στίχους δικούς της και αρκετά βιβλία, ενώ ασχολήθηκε και με μεταφράσεις κυρίως λογοτεχνικών βιβλίων. Μεταξύ άλλων, μετέφρασε ελληνικά δημοτικά τραγούδια στα ισπανικά και ποιήματα του μεγάλου Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα στα ελληνικά κάνοντας ευρύτερα γνωστό το έργο του στο κοινό της πατρίδας μας. Συχνά υπέγραφε τα έργα της με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Αργυρώ Καλλιγά», με το οποίο είναι επίσης γνωστή.

Αριστερά, με τον αγαπημένο φίλο της Μανώλη Γλέζο σε εκδήλωση για τη Χιλή,
στο κέντρο με τον Πάμπλο Νερούδα και δεξιά, ο Αττίκ με τα τραγούδια του οποίου ταυτίστηκε

Η ζωή της επιφύλασε πολλές αλλαγές αλλά και εκπλήξεις. Την περίοδο της δικτατορίας ζει στη Χιλή, είναι καθηγήτρια φωνητικής στο Ωδείο και καθηγήτρια της ελληνικής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο. Και εκεί θα γνωρίσει προσωπικά τον Πάμπλο Νερούδα και θα μεταφράσει στα ελληνικά το μείζον έργο του «Κάντο Χενεράλ». «Έξι μήνες τον περίμενα να γυρίσει στη Χιλή. Ήταν πολύ γοητευτικός, σχεδόν ερωτικός!», έγραψε για τη γνωριμία της με τον νομπελίστα ποιητή.

Η Δανάη Στρατηγοπούλου παντρεύτηκε τον Γιώργο Χαλκιαδάκη και μαζί απέκτησαν μία κόρη, τη Λήδα Χαλκιαδάκη. Τραγουδίστρια και εκείνη, ακολουθώντας τα χνάρια της μητέρας της μαζί με τον Σπύρο Βλασσόπουλο τη δεκαετία του ’70, δημιουργούν το συγκρότημα «Λήδα & Σπύρος». Η Δανάη Στρατηγοπούλου έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στις 18 Ιανουαρίου 2009, σε ηλικία 96 ετών. Παραμένει όμως αθάνατη μέσα από τις αλησμόνητες ερμηνείες των τραγουδιών που αγαπήσαμε και μιλούν στις καρδιές μας, με τον ασύγκριτο λυρισμό και την τρυφερότητά τους, εκατό και πλέον χρόνια μετά…

Πηγή: in.gr, facebook.com