28 Ιουλίου
«Eιρηνικώς έζησας Eιρήνη πάλαι,
και νυν κατοικείς ένθα ειρήνη βρύει»
Η Οσία Ειρήνη έζησε στα χρόνια της βασίλισσας Θεοδώρας, που αναστήλωσε τις ιερές εικόνες. Καταγόταν από την Καππαδοκία και διακρινόταν όχι μόνο για την ευσέβειά της, αλλά και για τη σωματική της ωραιότητα και την ευγενή ανατροφή της. Την είχε ζητήσει σε γάμο κάποιος διακεκριμένος άνδρας του παλατιού και έτσι εκείνη ξεκίνησε για το Βυζάντιο. Στη διαδρομή όμως πέρασε από τη Μονή του Χρυσοβαλάντου και τόσο πολύ ελκύστηκε από τη συναναστροφή των καλογριών, ώστε πήρε τη μεγάλη απόφαση να παραμείνει μαζί τους. Έτσι απέρριψε τις κοσμικές δόξες, γύρισε στην πατρίδα της και πούλησε τα υπάρχοντά της βοηθώντας πολλούς φτωχούς. Έγινε μοναχή και η ζωή της μέσα στο μοναστήρι υπήρξε πολύ ασκητική και αγία. Όταν πέθανε η ηγουμένη, η Ειρήνη, παρά την άρνησή της, ορίστηκε διάδοχός της. Από τη νέα της θέση επετέλεσε τα καθήκοντά της άριστα. Ο Θεός μάλιστα την επροίκισε με το προφητικό και θαυματουργικό χάρισμα. Έτσι διά της προσευχής της, απάλλαξε πολλούς από δαιμόνια και από διάφορες ασθένειες.
Μια νύχτα της Μεγάλης Σαρακοστής, η ψυχή της παραδομένη στην αγάπη του Θεού, σκεπτόταν το μεγαλείο της ευσπλαχνίας Του, που για να λυτρώσει την πλανεμένη ανθρωπότητα καταδέχτηκε να γίνει άνθρωπος, να υποφέρει τόσα και τόσα βάσανα και στο τέλος να κρεμαστεί σαν κακούργος πάνω στον Σταυρό. Έβλεπε νοερά τα πληγωμένα χέρια και τα πόδια του Κυρίου και έσκυβε ταπεινά να τα ασπαστεί και να τα ράνει με τα μύρα των ματιών της. Το ακάνθινο στεφάνι στο θεϊκό Του πρόσωπο ράγιζε την καρδιά της και τα δάκρυα από τα μάτια της έτρεχαν σαν ποτάμι. Τη νύχτα εκείνη ο φύλακας Άγγελός Της μετέφερε την Οσία Ειρήνη στον Παράδεισο. Στον τόπο αυτόν, όπου οι μυριάδες των οσίων, αγίων και μαρτύρων κατοικούν, τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν την ομορφιά όσων είδε. Οι αστραπόμορφοι άγγελοι, οι δοξασμένοι μάρτυρες, το πλήθος των αγίων που μαζί με τους αγγέλους έψαλλαν ύμνους ευχαριστίας και δοξολογίας, τοπία των οποίων την ομορφιά δεν είχε δει ποτέ ξανά, ήταν ένα μέρος της μοναδικής ωραιότητας του Παραδείσου.
Ανάμεσα στους αγίους αναγνώρισε τον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, τον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου μας, τον οποίο η Αγία ευλαβείτο πολύ. Εκείνος, κρατώντας τρία μήλα που έκοψε από ένα θαυμάσιο δέντρο, ήρθε κοντά της, τη χαιρέτησε στο όνομα του Χριστού και της είπε: «Χαίρε Ειρήνη, δούλη του Χριστού αγαπημένη. Πάρε αυτά τα μήλα του Παραδείσου, για να τα έχεις παρηγοριά στη γη, μέχρι να αναχωρήσεις απ’ αυτή. Έτσι πρόσταξε ο Κύριος». Άπλωσε η αγία Ειρήνη τα χέρια της και πήρε τα τρία αυτά μήλα, που ήταν τόσο διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Ήταν πανέμορφα, μεγάλα, με άρωμα και ευωδία μοναδική. Η καρδιά της πήγαινε να σπάσει από ευτυχία. Πάνω στη χαρά της ξύπνησε και είδε με έκπληξη να κρατά στα χέρια της τα τρία μήλα του Παραδείσου, που της είχε δώσει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Έκλαψε από χαρά και ευχαρίστησε τον αγαπημένο της Ιησού καθώς και τον αγαπημένο Του μαθητή. Τα μήλα αυτά τα έδειξε την άλλη ημέρα στις αδελφές της μοναχές για να τα ασπαστούν, λέγοντάς τους ότι της τα έφερε ένας ναύτης από το νησί της Πάτμου, όπου είχε εξοριστεί ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.
Το ένα από τα τρία μήλα, αφού νήστεψαν πρώτα όλες το έκοψε σε μικρά κομματάκια και το μοιράστηκαν όλες. Όταν το έκοψαν ξεχύθηκε τέτοιο άρωμα σε όλο το μοναστήρι, λες και παρασκεύαζαν μύρα. Το ίδιο άρωμα έβγαινε και από το στόμα τους όταν το έτρωγαν. Το δεύτερο μήλο το έστειλε στον Πατριάρχη. Το τρίτο μήλο το κράτησε η Ειρήνη, για παρηγοριά και δύναμη, μέχρι το τέλος της ζωής της. Έκοβε κάθε φορά ένα ελάχιστο κομματάκι και αφού νήστευε πρώτα, το έπαιρνε σαν ευλογία. Κάθε φορά που μεταλάμβανε από αυτό, μύριζε άρωμα όλο το μοναστήρι.
Η Οσία Ειρήνη προαισθάνθηκε το τέλος της και απεβίωσε ειρηνικά, γεμάτη χαρά για το ευχάριστο ουράνιο ταξίδι της. Η μνήμη της τιμάται την 28η Ιουλίου και είναι προστάτιδα Αγία των ατέκνων γυναικών καθώς έχει επιτελέσει πλήθος θαυμάτων βοηθώντας τες να γίνουν μητέρες.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) (Ἦχος πλ. α’ – Τὸν συνάναρχον Λόγον)
Βασιλείας γήινους πάλαι οὐκ ἔτυχες, ἀλλ’ ἄφθαρτων στεφάνων νῦν σὲ ἠξίωσεν, ὁ Νυμφίος σου Χριστὸς ὁ ὡραιότατος ὢ καθιέρωσας σαύτην, ὅλη καρδία καὶ ψυχή, Εἰρήνη Ὁσία Μῆτερ, Χρυσοβαλάντου ἡ δόξα, ἠμῶν δὲ προσφυγὴ καὶ βοήθεια.
Πηγή: churchofagianapa.blogspot.com
kimintenia 