kimintenia

Μετά και της ιεράς Παρακλήσεώς του

1. Ο Άγιος Νεομάρτυς Γεώργιος ο εν Ιωαννίνοις στην αγιογραφία της Ηπείρου

Δημήτρης Καμαρούλιας

α. Η πρώτη φορητή εικόνα του Αγ. Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, η οποία έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1838, μόλις δεκατρείς ημέρες μετά το μαρτύριο του Αγίου, «δια χειρός Ζήκου Χιοναδίτου» και με έξοδα του ιερομονάχου Χρυσάνθου Λαϊνά (taxiarhes-moschato.gr), β. Οι Άγιοι Ιωάννης και Γεώργιος οι εξ Ιωαννίνων από την Ι.Μ. Αγ. Αθανασίου Δελβινακίου (taxiarhes-moschato.gr), γ. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων από τις τοιχογραφίες του καθολικού της Ι.Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στα νοτιοανατολικά της Ι.Μ. Παναίας Ελεούσης (fdathanasiou.wordpress.com)

α. Οι Άγιοι Σπυρίδων, Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων και Αντώνιος ο Μέγας από την Ι.Μ. Παναγίας Δουραχάνης Ιωαννίνων (fdathanasiou.wordpress.com), β. Οι Άγιοι Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, Κωνσταντίνος και Ελένη και Θεόδωρος από την Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Πλαισίω (fdathanasiou.wordpress.com)

α. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, από την Ι.Μ. Αγ. Αικατερίνης Σχωρετσιανών, πάνω από το σημερινό χωριό Καταρράκτης Τζουμέρκων (fdathanasiou.wordpress.com), β. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, από τις τοιχογραφίες του καθολικού της Ι.Μ. Αγ. Τριάδος Παλιοχωρίου Λάιστας (fdathanasiou.wordpress.com), γ. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, από τις τοιχογραφίες του καθολικού της Ι.Μ. Αγ. Ρωμανού Λάκκας Σουλίου (askitikon.eu)

α. Τοιχογραφία των Αγίων Γεωργίου του εξ Ιωαννίνων, Αντωνίου του Μεγάλου, Ευθυμίου του Μεγάλου και Σάββα του Ηγιασμένου, από το καθολικό της Ι.Μ. Μπάγιας, 1841 (fdathanasiou.wordpress.com), β. Οι Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, Χρύσανθος και Ιωάννης ο εκ Κονίτσης, τοιχογραφία από το καθολικό της Ι.Μ. Καβασίλων, 1864 (fdathanasiou.wordpress.com)

α. Ο Νεομάρτυς Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, από την Ι.Μ. Αβασσού μικρής Λάκκας Σουλίου (ή Λακκοπούλας) (fdathanasiou.wordpress.com), β. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων από την Ι.Μ. Αγ. Νικολάου Σκλίβανης (fdathanasiou.wordpress.com), γ. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, από τις τοιχογραφίες του καθολικού της Ι.Μ. Αγ. Γεωργίου Κρανιάς, ανάμεσα στο Θεσπρωτικό και την Κρανιά (fdathanasiou.wordpress.com)

α. Οι Άγιοι Γεώργιος και Ιωάννης οι εξ Ιωαννίνων από την Ι.Μ. Σιουτίστας Ιωαννίνων (fdathanasiou.wordpress.com), β. Ο Άγ. Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, τοιχογραφία έτους 1918 από την Ι.Μ. Προφ. Ηλία του Νησιού Ιωαννίνων (fdathanasiou.wordpress.com)

α. Οι Άγιοι Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, Αντώνιος ο Μέγας, Σάββας ο Ηγιασμένος και Ευθύμιος ο Μέγας, από την Ι.Μ. Αγ. Γεωργίου Μπισδουνίου Ιωαννίνων (fdathanasiou.wordpress.com), β. Οι Άγιοι Τρύφων, Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων και Αντώνιος ο Μέγας, από την Ι.Μ. Προφ. Ηλία Ηλιοβουνίου Πρεβέζης (fdathanasiou.wordpress.com)

α. Οι Άγιοι Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, Μαρίνα και Αικατερίνη από την Ι.Μ. Περιβλέπτου (fdathanasiou.wordpress.com), β. Ο Άγιος μάρτυς Γεώργιος ο Νέος ο εξ Ιωαννίνων και το «Μαρτύριον του Αγίου», φορητή εικόνα του 1842, από τον Πρωτοψάλτη της Μητροπόλεως Ιωαννίνων, Πέτρο Γεωργιάδη: «Ο ζωγράφος Πέτρος Γεωργιάδης, Πρωτοψάλτης της Μητροπόλεωσ Ιωαννίνων, 1842 Ιουνίου 4» (taxiarhes-moschato.gr)

α. Ο Άγιος νεομάρτυς Γεώργιος Ιωαννίνων, φορητή εικόνα των αρχών του 19ου αι., Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα, Λαογραφικό Μουσείο Μετσόβου (searchculture.gr), β. Οι Άγιοι Γεώργιος ο εξ Ιωαννίνων, Νικάνωρ και Κοσμάς ο Νέος, φορητή εικόνα από την Ι.Μ. Αγ. Νικάνορα Κονίτσης, η οποία έγινε «1863 Ιανουαρίου 20. Διά χειρός Ματθαίου Χιοναδίτου» (fdathanasiou.wordpress.com), γ. Ο Άγιος Γεώργιος Ιωαννίνων, φορητή εικόνα των 19ου αι., Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ – Τοσίτσα, Λαογραφικό Μουσείο Μετσόβου (searchculture.gr)

Ο Νεομάρτυρας Γεώργιος, ο εν Ιωαννίνοις μαρτυρήσας, στη συνείδηση της εκκλησίας

Μιχάλης Τρίτος

Από την πρώτη κιόλας στιγμή του μαρτυρίου του ο νεομάρτυς Γεώργιος κέρδισε την τιμή του μάρτυρος στη συνείδηση και την πίστη της εκκλησίας. Αμέσως μετά το μαρτύριο οι πιστοί έτρεχαν στον τάφο του και έπαιρναν χώμα και λάδι από το κανδήλι, τα οποία χρησιμοποιούσαν ως φάρμακα. Όσοι πήραν κομμάτι από την τριχιά της αγχόνης και από το πανί του ρούχου του, είδαν μεγάλες θεραπείες. Ήδη από τις 6 Απριλίου 1839, μόλις ένα έτος από το μαρτυρικό του θάνατο, έχουμε την πρώτη βιογραφία του αγίου, την οποία υπέγραψαν δυο επίσκοποι, δεκατρείς ιερείς και ιερομόναχοι και οι δεκαεπτά σημαίνοντες πρόκριτοι των Ιωαννίνων.

Σε επιστολή του Ζώτου – Μολοσσού, στην εφημερίδα «Φωνή της Ηπείρου», διαβάζουμε: «Το επιόν έτος 1839 προ μηνός, ο λαός εβίασε τον Μητροπολίτην να συντάξη ασματικήν ακολουθίαν του μάρτυρος, όπως πανηγυρίσωμεν ενδόξως την εορτήν του. Ο Ιωακείμ στεναχωρηθείς μη δυνάμενος να συντάξη ασματικήν ακολουθίαν του εκάλεσε τον πρωτοψάλτη της Μητροπόλεως και ενετείλατο αυτώ ν’ αντιγράψη την ακολουθίαν του Αγίου Γεωργίου μετατρέπον το Μεγαλομάρτυς εις το Νεομάρτυς Γεώργιος και ούτε επανηρίσθη η πρώτη επέτειος εορτή. Ταύτα γνωρίζομεν εκ στόματος του ιδίου Ιωακείμ του Β’, ακούσαντες αυτόν το 187 και 1877 εν Κωνσταντινουπόλει (πατριαρχεύοντος ήδη), ότε εθαυμάσεν το μνημονικόν του… μας εφιλοδώρισε και το χειρόγραφον της ακολουθίας εκείνης με την εντολή να την τυπώσωμεν και ότι αυτή δέον να ψάλληται εις την μνήμην του Νεομάρτυρος».

Η ακολουθία του Χρυσάνθου Λαϊνά γράφτηκε πριν από την επίσημη κατάταξη του νεομάρτυρος Γεωργίου στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας. Η αντιγραφή του χειρογράφου του Λαϊνά έγινε από τον Αναστάσιο, γιο του ιερέως Κων/νου, στις 25 Φεβρουαρίου 1838, δηλ. τριανταεννέα ημέρες από το μαρτύριο του Γεωργίου. Αλλά και οι αγιογράφοι δεν περίμεναν την επίσημη κατάταξη του Γεωργίου στο Αγιολόγιο για να τον αγιογραφήσουν με φωτοστέφανο του αγίου. Ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Ιωακείμ ο Χίος παρήγγειλε κατά την ώρα της κηδείας του αγίου στον Πέτρο Γεωργιάδη, ζωγράφο και πρωτοψάλτη του Μητροπολιτικού Ναού, να ιστορήσει την μορφή του. Ο ίδιος αγιογράφος αγιογράφησε και άλλες εικόνες, που βρίσκονται σε ναούς της πόλεως των Ιωαννίνων.

Ο λαϊκός ζωγράφος Γεώργιος Ζήκος απο το χωριό Χιονάδες Κονίτσης φιλοτέχνησε εικόνα του αγίου δεκατρείς ημέρες μετά το μαρτύριό του. Η εικόνα αυτή σήμερα φυλάσσεται στο παρεκκλήσι της οικίας του αγίου στα Γιάννενα, ιστορήθηκε ύστερα από παραγγελία του ιερομόναχου Χρυσάνθου Λαϊνά. Παρόμοια εικόνα υπάρχει και στο ιδιωτικό παρεκκλήσι του Χρύσανθου στην Κόνιτσα. Στο ίδιο παρεκκλήσι βρίσκεται και η ιστόρηση της Κοιμήσεως του Νεομάρτυρος. Πρόκειται για μια χαριτωμένη εικόνα. Ο άγιος εικονίζεται νεκρός στο ξυλοκρέββατο, ενώ διακρίνονται οι τέσσερις Αρχιερείς που κήδευσαν τον Γεώργιο και ο Χρύσανθος Λαϊνάς με σχήμα μοναχού. Από αυτό συμπεραίνουμε ότι ο Χρύσανθος υπήρξε αυτόπτης του μαρτυρίου του νεομάρτυρος.

Το γεγονός άλλωστε ότι ο Γεώργιος εικονογραφείται δεκατρείς μέρες από το μαρτύριο του από ζωγράφο που πρέπει να γνώριζε, μας κάνει να υποθέσουμε ότι παρ’ όλη τη συμβατικότητα της μορφής διασώζει και στοιχεία από τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά. Ενδιαφέρουσα είναι και η εικόνα του μαρτυρίου στο ναΐδριο, δίπλα από τον Μητροπολιτικό ναό, την οποία έκανε «ο ζωγράφος Πέτρος Γου(Γεωργίου), πρωτοψάλτης της Μητροπόλεως Ιωαννίνων, 1842 Ιουίου 4». Δίπλα υπάρχει εικόνα, όπου διαβάζουμε: «Δέησις του δούλου του Θεού Παναγιώτου Σακελλαρίου 1836 Ιανουαρίου 5. Χειρ.Κ.Θεοδοσίου Ιωαννίτου».

Λίγο χρονικό διάστημα μετά το μαρτύριο του αγίου έχουμε στο χειρόγραφο του Χρυσάνθου Λαϊνά μια θαυμάσια τρίχρωμη χαλκογραφία με τίτλο «ο Άγιος Γεώργιος ο Νέος Μάρτυς ο εξ Ιωαννίνων», όπου διαβάζουμε: «Εχαλκογραφήθη δια εξόδων του οσιοτάτου Χ. Παγκρατίου ΜΧ 1838. Χειρ. Δανιήλ εις Άγιον Όρος». Η επιγραφή είναι γραμμένη στην Ελληνική και στην Παλαιοσλαβική γλώσσα. Ιδιαίτερα ζωντανή είναι η μνήμη του νεομάρτυρος στις σλαβικές χώρες. Ενδιαφέρουσα εικόνα του συναντήσαμε στο μουσείο του ιερού ναού αγίου Κλήμεντος Αχρίδας. Ανάγλυφη παράσταση του σώζεται στην ανατολική πλευρά του ναού αγίας Παρασκευής Μηλόβιτσας του σημερινού κρατικού μορφώματος των Σκοπίων.

Επίσης εικόνες του νεομάρτυρος Γεωργίου υπάρχουν και σε άλλους ναούς της βόρειας βαλκανικής, όπως στη Jacodina (Svetozatevo), στο Kratovo, στη Fosa της Βοσνίας, στο Rastak κοντά στα Σκόπια, στο Girabovo, στην Slepca κοντά στο Μοναστήρι, στον ναό του Αγίου Δημητρίου Μοναστηρίου και σε άλλους ναούς. Τοιχογραφία των μέσων του ιθ’ αιώνος υπάρχει στην πόλη Sredska κοντά στην πόλη Prizzen. Δύο φορητές εικόνες του αγίου σώζονται στη Σόφια στο εκεί Αρχαιολογικό Μουσείο. Εικόνα του Αγίου βρίσκεται επίσης στην Αρχιεπισκοπή Φιλιππουπόλεως. Στη Ρουμανία σώζονται τρεις εικόνες του νεομάρτυρος. Δύο στο Μουσείο Τέχνης του Βουκουρεστίου και άλλη μια στην Ελληνική Εκκλησία του Βουκουρεστίου, φιλοτεχνημένη από ρουμάνο ζωγράφο το 1839.

Στις αρχές του 1839 «επί τη βάσει εκθέσεως του από Ρεθύμνης Μητροπολίτου Ιωαννίνων Ιωαννικίου υπογεγραμμένης και υπό του πρώην Βελλάς Λεοντίου, του Περιστεράς Σεραφείμ και άλλων πολλών κληρικών και λαϊκών, βεβαιωσάντων την τέλεσιν θαυμάτων εν τω τάφω του Νεομάρτυρος», ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γρηγόριος ο Στ’ απεφάσισε με Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, που εκδόθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1839, όπως «… ο υπέρ Χριστού πανδήμως το μαρτύριον αναδεξάμενος Γεώργιος ο Νεομάρτυς, γνωρίζεται τουντεύθεν παρά πάσης της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας, αληθής μάρτυς του Χριστού, συναριθμούμενος τη χορεία των πιστών, τελουμένης κανονικώς της μνήμης αυτού κατά την 17η Ιανουαρίου».

Ο Πατριάρχης Γρηγόριος, στέλνοντας την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη στον Μητροπολίτη Ιωαννίνων, τον παρακάλεσε να μη τη δημοσιεύσει για να μην προκαλέσει τους Τούρκους. Παράλληλα πρόσθεσε ότι ορίστηκε η γιορτή του νεομάρτυρος την 17ην Ιανουαρίου, ημέρα γιορτής του αγίου Αντωνίου, για να μη φανεί ότι για τον Νεομάρτυρα έγινε νέα γιορτή. Η φήμη όμως των θαυμάτων του αγίου σε χριστιανούς και Μουσουλμάνους παραμέρισε τους φόβους και έτσι η γιορτή του αγίου Γεωργίου τελούνταν πανηγυρικά.

Η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου έγινε στις 26 Οκτωβρίου 1971 επί Αρχιερατείας Σεραφείμ του μετέπειτα Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Σήμερα είναι αποθησαυρισμένα στον φερώνυμο Ιερό Ναό της πλατείας Πάργης Ιωαννίνων. Ο Άγιος γιορτάζεται πανηγυρικά στα Γιάννινα στο χωριό του Τσουρχλί (Άγιος Γεώργιος) Γρεβενών, όπου έχει ανεγερθεί λαμπρός ναός, στον Ιερό Ναό Χρυσοσπηλαιώτισσης Αθηνών και οπουδήποτε γης διαμένουν Ηπειρώτες και Τσουρχλιώτες.

Ο νεομάρτυς Γεώργιος με τη μαρτυρική θυσία της ζωής του έγινε σύμβολο αντιστάσεως του λαού, στέργιωσε την πίστη των ραγιάδων και έδωσε ελπίδες καινούργιας ζωής. Το αξιοθαύμαστο παράδειγμά του απέβη καινούρια πηγή ενδυναμώσεως των χριστιανών στον αγώνα τους για τη διατήρηση της θρησκευτικής και εθνικής ελευθερίας. Δικαιολογημένα τιμάται με λαμπρότητα η μνήμη του, στην οποία ψέλνουμε:

«Χαίροις ο νεομάρτυς Χριστού, Ιωαννίνων ο πολιούχος και έφορος, και λύχνος ο φωτοφόρος, ο καταυγάζων αεί την Ήπειρον πάσαν εν τοις θαύμασι. Τυφλών η ανάβλεψις, παρειμένων ανόρθωσις, ο τοις ποικίλως ασθενούσι την ίασιν χαριζόμενος συμπαθεί επισκέψει σου ρύστης ο ετοιμότατος, και φύλαξ σωτήριος, των ετησίων τελούντων, την παναοίδιμον μνήμη σου Γεώργιε, μάκαρ, Εκκλησίας νέα βάσις, και αγαλλίαμα»

Παράκληση Αγίου Γεωργίου Ιωαννίνων –
Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Νεομάρτυρα Γεώργιο τον εξ Ιωαννίνων

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς (τρεῖς φορές)

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον. Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ψαλμός ρμβ’ (142)

Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού· καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί.

Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα· γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού· ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού.

Τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ.

Εν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ’. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β’. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ’. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια

Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Τοῦ Νεομάρτυρος τῷ Θείω Τεμένει, οἱ συνεχόμενοι παθῶν ταῖς ὀδύναις, προσέλθωμεν κραυγάζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς, Ἅγιε Γεώργιε, ἰατρέ τῶν νοσούντων, σπεῦσον καί ἁπάλλαξον, τῆς παρούσης ἀνάγκης, τούς ἐκζητούντας πίστει ἀκλινεῖ, τήν σήν βοήθειαν Μάρτυς ἑκάστοτε.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ὅμοιον.
Ὡς πολιοῦχον καί θερμοτατον ρύστην, καί ἀρωγόν καί βοηθόν ἐν ἀναγκαις, πλουτοῦντες Γεώργιε βοῶμεν σοί θερμῶς, Σκέπε ἠμᾶς πάντοτε, τῶν ἐν βίω κινδύνων, φύλαττε τήν πόλιν σου, ἐν εἰρήνη τελεία, καί τάς αἰτήσεις πλήρου συμπαθῶς, τῶν εὐλαβῶς προσφοιτώντων τῷ οἴκω σου. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Θεοτόκιον
Οὐ σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀναξιοι· εἰ μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σού· σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ψαλμός ν’ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου· επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας, τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου.

Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός, ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου· αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἀν· ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ· τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα· τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον σού μόσχους. χριστιανος.gr

Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ’ – Ἦχος πλ. δ’. Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Ἰάσεις παρέχων παντοδαπᾶς, ψυχῶν καί σωμάτων, θεραπεύεις πάθη δεινά, Γεώργιε νέε Ἀθλοφόρε, τοῖς προσιούσι θερμῶς τή πρεσβεία σου. Ἀθλήσας νομίμως ὑπέρ Χριστοῦ, λαμπρῶς ἐδοξάσθης, τῶν θαυμάτων τή δωρεά, καί πάσι παρέχεις τάς αἰτήσεις, τοῖς προσφοιτῶσι τῷ Οἴκω σου Ἅγιε. Σωμάτων ὀδύνας τάς χαλεπᾶς, ἰᾶσαι ταχέως, Νεομάρτυς θαυματουργέ, καί μέλη συσφίγγεις παρεθέντα, τή δεδομένη θεόθεν σοί χάριτι.

Θεοτόκιον
Ἐκύησας Κόρη σωματικῶς, τόν ἄσαρκον Λόγον, ὑπέρ λόγον δίχα τροπῆς, δίο τῶν παθῶν τῆς ἀλογίας, τήν μολυνθεῖσαν καρδίαν μου κάθαρον.

Ὠδή γ’. Οὐρανίας Ἁψίδος
Ἰαμάτων σέ κρήνην, ὡς ἀληθῶς ἔδειξε, κόσμω τῆς ζωῆς ὁ ταμίας, Μάρτυς Γεώργιε, ὅθεν τά νάματα, καί τά γλυκύτατα ρεῖθρα, πάσης παρακλήσεως, βλύσον τοῖς πάσχουσι. Σωτηρίας σέ πύργον, καί ἀσφαλῆ πρόβολον, τῶν Ἰωαννίνων ἡ πόλις, ἔχουσα Ἅγιε, πάσης στενώσεως, καί δυσπραγίας καί βλάβης, ρύεται Γεώργιε, τή προστασία σου. Δυσχερείας ἁπάσης, καί χαλεπῶν θλίψεων, καί φθοροποιῶν ἀλγηδόνων, καί περιστάσεων, λύτρωσαι Ἅγιε, τούς ἀδιστάκτω καρδία, σπεύδοντας Γεώργιε, τῷ Θεῶ τάφω σου.

Θεοτόκιον
Ἰατρόν καί Σωτήρα, τόν τοῦ παντός τέξασα, Λόγον τόν τό εἶναι τοῖς πάσιν, Ἁγνή παρέχοντα, ἴασαι δέομαι, τήν ἀσθενοῦσαν ψυχήν μου, τή σή ἀγαθότητι, μόνη Πανύμνητε. Διασωσον ἀπό κινδύνων καί πόνων καί νοσημάτων, τούς ἐν πίστει τή σή προστρέχοντας χάριτι, καί σέ τιμώντας Γεώργιε Νεομάρτυς. Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.

Αἴτησις καί τό Κάθισμα.
Ἦχος β’. Πρεσβεία θερμή
Προστάτης θερμός, καί μέγα καταφύγιον, ἐδόθης ὑμίν, παρά Θεοῦ Γεώργιε, διο ἠμᾶς ἁπάλλαξον, πολυτρόπων κινδύνων καί θλίψεων, καί τήν ὑγείαν χορήγει ἀεί, τοῖς κάμνουσι πόνοις τέ καί πάθεσι.

Ὠδή δ’. Εἰσακήκοα Κύριε
Δωρεάν Μάρτυς οἴκτειρον, τούς προσερχομένους τῷ σεπτῶ οἴκω σου, καί παρασχου τά αἰτήματα, τά κατά ψυχήν καί σῶμα Ἅγιε. Ὀδυνῶν ἀπολύτρωσαι, τούς συνεχομένους νόσοις καί πάθεσι, καί δαιμόνων τήν ἐπήρειαν, ἐξ ἠμῶν ἀπέλασον Γεώργιε. Ἰατρεῖον ἀδάπανον, πάσης ἀσθενείας, πάσης κακώσεως, ἡ σορός ἡ τῶν λειψάνων σου, ὤφθη θείω Πνεύματι Γεώργιε.

Θεοτόκιον
Ἡ τόν Ἥλιον λάμψασα, τῆς δικαιοσύνης ἠμίν ἐν σώματι, λάμπρυνόν μου τή διάνοιαν, τήν ἐσκοτισμένην Μητροπάρθενε.

Ὠδή ἐ’. Φώτισον ἠμᾶς
Σκέπασον ἠμᾶς, ἐπηρείας τοῦ ἀλάστορος, καί κατάβαλε αὐτοῦ τάς μηχανᾶς, ἄς τεκταίνει καθ’ ἠμῶν Μάρτυς Γεώργιε. Νάμα μυστικόν, εὐφροσύνης καί χρηστότητος, ὁ σός τάφος ἀναβλύζων νοερῶς, κατευφραίνει τάς ψυχᾶς ἠμῶν Γεώργιε. Ἔχει σέ θερμόν, ἀντιλήπτορα Γεώργιε, ὁ λαός Ἰωαννίνων ὁ πιστός, διά τοῦτο ἐγκαυχᾶται τή σή χάριτι.

Θεοτόκιον
Ὅλην μου πρός σέ, ἀνατείνω τήν διάνοιαν, ἴνα τύχω τῆς σῆς χάριτος Ἁγνή? ἄλλ’ ὤ Δέσποινα βοήθει μοί καί σῶσον μέ.

Ὠδή στ’. Τήν δέησιν
Μεγάλως παρά Χριστοῦ ἐδοξάσθης, καί ἰάματα πηγάζεις ποικίλα, καί θεραπεύεις δεινάς ἀσθενείας, καί ἀπελαύνεις ἀκάθαρτα πνεύματα, καί νῦν παρασχου Ἀθλητά, καί ἠμίν τήν σωτήριον χάριν σου.

Ἀλάλοις ὡς τήν φωνήν ἐχαρίσω, καί ἠνώρθωσας πολλούς παραλύτους, καί τοῖς χωλοῖς εὐδρομίαν παρέσχες, οὕτω καί νῦν Νεομάρτυς Γεώργιε, παρασχου ἀπασιν ἠμίν, ἐπελθόντων δεινῶν τήν ἐκλύτρωσιν.

Ρυσθῆναι πειρατηρίων παντοίων, καί στενώσεων ἠμᾶς ἐπωδύνων, καί ἐν εἰρήνη διαγειν τόν βίον, τόν Ποιητήν τῶν ἁπάντων ἱκέτευε, Γεώργιε θαυματουργέ, Νεομάρτυς Χριστοῦ ἀξιάγαστε.

Θεοτόκιον
Τόν πάντων κυοφορήσασα Κτίστην, ἐξ ἁγνῶν σου ὑπέρ φύσιν αἱμάτων, ἐκ τῆς φθορᾶς ἀνακτώμενον κόσμον, φθοροποιῶν λογισμῶν μέ ἁπάλλαξον, καί ρύθμισόν μου τήν ζωήν, Θεοτόκε Ἁγνή θείω ἔρωτι.

Διάσωσον ἀπό κινδύνων καί πόνων καί νοσημάτων τούς ἐν πίστει τή σή προστρέχοντας χάριτι καί σέ τιμώντας Γεώργιε Νεομάρτυς. Ἄχραντε, ἡ διά λόγου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Αἴτησις καί τό Κοντάκιον.
Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου
Ὡς ἀντιλήπτορα μέγαν Γεώργιε, Ἰωαννίνων ἡ πόλις γεραίρει σέ, καί καυχωμένη τοῖς θείοις σου θαύμασι, τήν σήν ὀξείαν κηρύττει ἀντίληψιν, αὐτῆς γάρ ὑπάρχεις τό στήριγμα.

Προκείμενον.
Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει καί ὡσεί κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνω πληθυνθήσεται.
Στίχος. Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ.

Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον.
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς, Ἰδού, ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσω λύκων, γίνεσθε οὔν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις, καί ἀκέραιοι ὡς αἵ περιστεραί. Προσέχετε δέ ἀπό τῶν ἀνθρώπων, παραδώσουσι γάρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια, καί ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς. Καί ἐπί ἡγεμόνας δέ καί βασιλεῖς ἀχθήσεσθε ἕνεκεν ἐμοῦ, εἰς μαρτύριον αὐτοῖς καί τοῖς ἔθνεσιν. Ὅταν δέ παραδιδῶσιν ὑμᾶς, μή μεριμνήσητε πῶς ἤ τί λαλήσητε, δοθήσεται γάρ ὑμίν ἐν ἐκείνη τή ὥρα, τί λαλήσητε. Οὗ γάρ ὑμεῖς ἔστε οἱ λαλοῦντες, ἀλλά τό Πνεῦμα τοῦ Πατρός ὑμῶν, τό λαλοῦν ἐν ὑμίν. Παραδώσει δέ ἀδελφός ἀδελφόν εἰς θάνατον, καί πατήρ τέκνον, καί ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπί γονεῖς, καί θανατώσουσιν αὐτούς. Καί ἔσεσθε μισούμενοι ὑπό πάντων διά τό ὄνομά μου, ὁ δέ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Τάίς του Ἀθλοφόρου, πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἁπάλλαξον τά πλήθη τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου.

Καί τό παρόν Προσόμοιον

Ἦχος Πλ. β’. Ὅλην ἀποθέμενοι
Ἤθλησας στερρότατα, ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, καί Χριστόν ἐδόξασας, καί ἐχθρόν κατήσχυνας τή ἀθλήσει σου, Ἀθλητά ἔνδοξε, ὅθεν ἐδοξάσθης, ἰαμάτων τοῖς χαρίσμασι, καί νέμεις ἄπασι, ρῶσιν καί ὑγείαν καί ἔλεος, τοῖς πίστει καταφεύγουσι, τῷ σεπτῶ σου τάφω Γεώργιε? καί νῦν ἐκδυσώπει, πταισμάτων ἠμίν δοῦναι ἱλασμόν, καί δυσχερῶν ἀπολύτρωσιν, Χριστόν τόν φιλάνθρωπον.

Ὠδή ζ’. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
Ὑπαχθέντα μέ Μάρτυς, τοῦ ἐχθροῦ τή καία νοΐ ἀγνώμονι, ἐκλύτρωσαι ταχέως, τή σῆ ἐπιστασία, ὁ πολλούς λυτρωσάμενος, ἐκ τυραννίδος πικρᾶς, πνευμάτων ἀκαθάρτων. Σωμάτων ἀρρωστίας, καί ψυχῶν καχεξίας ἠμᾶς ἁπάλλαξον, καί δίδου εὐρωστίαν, ἠμίν καί εὐεξίαν, καί πταισμάτων συγχώρησιν, ταῖς ἰκεσίαις ταῖς σαῖς, Γεώργιε τρισμάκαρ. Γεωργία ἀΰλω, τῆς σεπτῆς πρεσβείας Μάρτυς Γεώργιε, γεωργει εὐπραγίαν, καί πάσαν χορηγίαν, ἀγαθῶν ἠμίν πράξεων, καί σωτηρίαν ψυχῆς, καί θείαν εὐφροσύνην.

Θεοτόκιον
Ἐσαρκώθη ἀτρέπτως, ἐξ ἁγνῶν σου αἱμάτων καί ὤφθη ἄνθρωπος, ὁ Πλάστης τῶν ἀνθρώπων, τόν ἄνθρωπον καινίζων, τῆς κατάρας δί’ ἔλεος, ὄν ἐκδυσώπει Ἁγνή, σῶσαι τους σέ ὑμνοῦντας.

Ὠδή ἡ’. Τόν Βασιλέα
Ρῶσιν παρασχου, τοῖς χαλεπῶς ἀσθενούσι, καί ἀνόρθωσιν τοῖς παραλελυμένοις, ὡς λαβῶν τήν χάριν, παρά Κυρίου Μάρτυς. Ἀρρωστημάτων, σέ ἰατήρα ποικίλων, ὡς πλουτήσαντες Γεώργιε θεόθεν, ἐν πάση ἀνάγκη, τή σή σπεύδομεν σκέπη. Συντριψον Μάρτυς, τόν καθ’ ἠμῶν οἴα θήρα, ὠρυόμενον ἐχθρόν τόν παλαμναῖον, καί τῆς τούτου βλάβης, ἠμᾶς ἀτρώτους τήρει.

Θεοτοκίον
Ἴασαι Κόρη, τήν ἀσθενοῦσαν ψυχήν μου, καί κατάνυξιν ἐν τή καρδία δίδου, ὡς ἄν ἀποπλύνω, τόν ρύπον τῆς κακίας. χριστιανος.gr

Ὠδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον
Μή παύση ἐποπτεύων, ταύτην σου τήν πόλιν, τήν προσκειμένην θερμῶς τή σή χάριτι, Νεομαρτύρων τό κλέος Μάρτυς Γεώργιε. Ὁ πάσι τάς αἰτήσεις, νέμων τοῖς φοιτῶσι, τῷ σῶ Τεμένει Γεώργιε Ἅγιε, δίδου ἠμίν ἐν ἀναγκαις τήν σήν βοήθειαν. Ὑπέρ τῶν σέ τιμώντων, πάντοτε δυσώπει, τήν Παναγίαν Τριάδα Γεώργιε, ὡς ἄν ζωῆς αἰωνίου ἀξιωθείημεν.

Θεοτοκίον
Ὑψίστου Λόγου Μῆτερ, Ἄχραντε Παρθένε, ἁμαρτιῶν καταιγίδος μέ λύτρωσαι, καί πρός ζωῆς ἐναρέτου ὅρμον μέ ἴθυνον. Ἄξιον ἐστίν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφίμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν τήν ὄντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.

Καί τά παρόντα Μεγαλυνάρια
Χαίροις τῶν Μαρτύρων ὁ κοινωνός, καί λαμπρά προσθήκη, καί ἰσότιμος ἀληθῶς, χαίροις Νεομάρτυς, Γεώργιε θεοφρον, τῆς Ἐκκλησίας ἄστρον νέον καί ἔκλαμπρον.
Πίστει διαπρέπων τή πρός Χριστόν, ἤθλησας νομίμως, ἐν φρονήματι ἀκλινεῖ, καί ἐμεγαλύνθη ἀπείροις θαυμασίοις, γενναῖε Νεομάρτυς ἀξιοθαύμαστε.
Χαίρει κεκτημένη ὡς θησαυρόν, τόν θεῖόν σου τάφον, καί τόν οἶκόν σου τόν σεπτόν, τῶν Ἰωαννίνων, Γεώργιε ἡ πόλις, καί τήν σήν προστασίαν κηρύττει ἄπασι.
Ἄκακος καί μέτριος καί ἁπλούς, πέλων Ἀθλοφόρε, καί ἀκέραιος τή ψυχή, ἤσχυνας ἀνόμων, τό φρύαγμα εἰς τέλος, τή πίστει τοῦ Κυρίου ἀγωνισάμενος.
Ὤφθη ἰατρεῖον πνευματικόν, ὁ σεπτός σου οἶκος, Νεομάρτυς θαυματουργέ, χωλοί γάρ ἰῶνται, καί παραλελυμένοι, προστρέχοντες ἐν τούτω τή ἐπισκέψει σου.
Χαίροις θλιβομένων ἀναψυχή, καί κακουχουμένων, ἡ ταχεία ἀπαλλαγή, χαίροις Νεομάρτυς, Γεώργιε τρισμάκαρ, ἠμῶν πρός τόν Σωτήρα πρέσβυς θερμοτατος.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἅγιοι πάντες μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.

Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον. Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι. Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ὁ Ἱερεύς· Ὅτι Σου ἐστιν ἡ βασιλεία καί ἡ δύναμις καί ἡ δόξα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Τό Ἀπολυτίκιον
Ἦχος Πλ. α’. Τόν Συνάναρχον Λόγον
Τόν πανεύφημον μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τό κλέος καί πολιοῦχον στερρόν, ἄσμασιν ἐγκωμίων ἀνευφημήσωμεν, ὅτι ἐνήθλησε λαμπρῶς, καί κατήνεγκεν ἐχθρόν, τοῦ Πνεύματος τή δυνάμει, καί νῦν απαύστως πρεσβεύει ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἠμῶν.

Εἴτα ἐκτενής καί ἀπόλυσιν μεθ’ ἤν τό ἑξῆς.
Ἦχος β’. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου
Πάντων βοηθός καί ἀρωγός, πέλων Νεομάρτυς Κυρίου, ἀξιοθαύμαστε, νέμεις τά ἰάματα, τοῖς προσιούσι θερμῶς, τῷ ἁγίω Τεμένει σου, καί τοῖς ἐν ἀναγκαις, βοηθεῖς ἑκάστοτε, ὡς συμπαθέστατος, ὅθεν δυσχερείας ἁπάσης, ἠμᾶς ἀσινεῖς διατήρει, Ἀθλητά Γεώργιε δεόμεθα.

Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.

Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.

Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.

Πηγές:
– Δημήτρης Καμαρούλιας, «Τα μοναστήρια της Ηπείρου» (δίτομο έργο)
– Μιχάλης Τρίτος, «Ο Νεομάρτυρας Γεώργιος, ο εν Ιωαννίνοις μαρτυρήσας, στη συνείδηση της εκκλησίας», περιοδικό «Νέα Επικοινωνία»
– epcon.gr, blogs.sch.gr, fdathanasiou.wordpress.com, xristianos.gr