30 Δεκεμβρίου

Η Αγία Ανυσία γεννήθηκε και έζησε στα δύσκολα χρόνια των διωγμών κατά των Χριστιανών, επί εποχής του βάναυσου Μαξιμιανού, την ίδια περίοδο με τον πολιούχο Άγιο της Θεσσαλονίκης, Δημήτριο τον Μυροβλύτη. Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανή και από τους δυο γονείς της, οι οποίοι ήταν επιφανείς και πλούσιοι άρχοντες της Θεσσαλονίκης. Ασπάσθηκαν την αληθινή πίστη του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με την οποία γαλούχησαν από μικρή και τη θυγατέρα τους.
Πόθος της Ανυσίας ήταν να συναντήσει τον Ουράνιο Νυμφίο Χριστό, αποστρεφόμενη τις ηδονές και τα υλικά αγαθά του μάταιου τούτου κόσμου και αναζητώντας τα αιώνια, ουράνια και άφθαρτα αγαθά του Παραδείσου. Γι’ αυτό μοίρασε όλα της τα πλούτη στους φτωχούς και «τὸν πλοῦτον σκορπίσασα, καὶ πτωχοῖς ἐπαρκέσασα, ἐνυμφεύθης ἄφθορος τῷ Ποιήσαντι». Ζούσε αφιερωμένη στο Χριστό και διαρκώς προσευχόταν, τηρώντας τις νηστείες της Εκκλησίας μας και ζώντας από τον κόπο των χεριών της.
Κάποια ημέρα η αγία αυτή είχε βγει έξω για να πάει στην εκκλησία. Την ημέρα εκείνη οι ειδωλολάτρες γιόρταζαν τη γιορτή του ήλιου. Καθ’ οδόν συνάντησε έναν στρατιώτη, ο οποίος την πίεσε να θυσιάσει στα είδωλα «μὴ προσκυνῆσαι ἡλίῳ γάρ, πεισθεῖσα τὴν ἄδικον, καθυπέμεινας σφαγήν, φοινιχθεῖσα τοῖς αἵμασι». Όμως η πίστη της Αγίας ήταν σταθερή και ακλόνητη στον Ένα και Αληθινό Χριστό. Έτσι, απαρνήθηκε τα είδωλα και έφτυσε το στρατιώτη κατά πρόσωπο. Ο στρατιώτης έβγαλε το σπαθί του και το έμπηξε κάτω από το πλευρό της. Έτσι έλαβε μαρτυρικό τέλος η επίγεια ζωή της αγίας Ανυσίας, το έτος 298 μ.Χ. και αξιώθηκε να λάβει τον αμαράντινο της δόξης στέφανο «μαρτυρίου διαλάμπουσα λαμπηδόσι, καὶ ἀφθαρσίας στέφανον ἀναδησαμένη, χαίρουσα παρίστασαι, Χριστῷ τῷ Νυμφίῳ σου».

Το μαρτύριο της Αγίας Ανυσίας
Το θαυμαστό στην περίπτωσή της είναι ότι ο σύντομος χρόνος της ζωής της και το νεαρό της ηλικίας υπερκεράσθηκαν από τα σπάνια ψυχικά της χαρίσματα, την σοβαρότητα, τη γενναιότητα του φρονήματος, την πολλή της σύνεση και τον «ἐκ βρέφους» πόθο της για τον Χριστό, ώστε θεωρώντας όλα τα δελεάσματα της ζωής «ὡς ἱστόν ἀράχνης», προχώρησε στις ευγενέστερες επιλογές και κόσμησε τη σύντομη ζωή της με την τριπλή κατά Θεόν «δόξα», της παρθενίας, της οσιότητος και του μαρτυρίου.
Η μνήμη της τιμάται στις 30 Δεκεμβρίου. Μέρος των Ιερών Λειψάνων της Οσιομάρτυρος βρίσκονται στη Βασιλική του Αγ. Δημητρίου Θεσσαλονίκης, ενώ αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της φυλάσσονται στις ιερές Μονές Αναλήψεως Πρώτης Σερρών και Παναγίας Κύκκου στην Κύπρο.

Η ασημένια λάρνακα με τα τίμια λείψανα της Αγίας Ανυσίας στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) (Ήχος δ’ – Ταχύ προκατάλαβε)
Οσίως ανύσασα, των αρετών την οδόν, τω Λόγω νενύμφευσαι, ω Ανυσία σεμνή, και χαίρουσα ήθλησας, αίγλη δε απαθείας, λαμπρυνθείσα Μελάνη, ήστραψας εν τω κόσμω, αρετών λαμπηδόνας, και νυν ημίν ιλεούσθε, Χριστόν τον Κύριον.
Πηγή: simeiakairwn.wordpress.com