George Frederick Watts, Rose

Μέσα στη θεία άνοιξη όλα γιορτάζουν και αποπνέουν ποικίλες ευωδιές, ώστε ν’ αναπαύεται η ψυχή, να χαίρεται και ν’ απορρίπτει κάθε συννεφιά και ανησυχία. Ίσως για κάποιους όλα αυτά να θεωρηθούν ως παρωχημένα πια σχήματα και δρώμενα μιας άλλης εποχής. Μιας εποχής που δεν επιστρέφει μεν, αλλά συνεχίζει να διδάσκει… Από το «Ρόδο της μοίρας» του Σεφέρη ως το «Ροδόσταμο» του Γκάτσου και του Θεοδωράκη, το μεθυστικό εκχύλισμα του ρόδου εξακολουθεί να γεμίζει νοσταλγία και «φεγγαροδροσιά» τη ζωή μας και τις πιο τρυφερές αναμνήσεις μας…

Συνέχεια →