Αρχαίος κήπος κάτω από τον Πανάγιο Τάφο

Συνέχεια

Τι ακριβώς έγινε με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού μας;

Με την άρνηση των πρωτοπλάστων, Αδάμ και Εύας, να Μετανοήσουν μετά την απαγορευμένη βρώση του καρπού, έχασε ο Άνθρωπος τη Μετάνοια! Ο Θεός κάλεσε τον Άνθρωπο να Μετανοήσει και αυτός αρνήθηκε! Δε μπορούσε να επιστρέψει ο Άνθρωπος στον Θεό, το μεσότοιχο της Αμαρτίας, παρά το κλάμα των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, παρά το Κήρυγμα του Τιμίου Προδρόμου, παρά την προετοιμασία του γκρεμίσματος από τη Θεοτόκο και τη Γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, δεν έπεσε!

Συνέχεια

Μεγάλη Παρασκευή, προάγγελος Αναστάσεως

Στο τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας και ύστερα από το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου», οι εκκλησιές γεμίζουν με λουλούδια -σύμβολα ζωής και ομορφιάς! Η περιφορά του επιταφίου και η κατάληξή του στην αγία Τράπεζα, είναι ως να θέλει ο «νεκρός Ιησούς» να μεταφέρει την ανθρωπότητα, όλους τους ανθρώπους, στα άγια των αγίων και να τους χαρίσει αυτό που στην πραγματικότητα ποθούν -την πληρότητα της ζωής.

Συνέχεια

Οι προφητείες για τα Θεία Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού (Αγίου Νεκταρίου)

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως

Ὡς διέγραψαν τὰς τοῦ Μεσαίου ἀρετὰς αἱ προφητεῖαι, οὕτω καὶ τὰ πάθη καὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ· ἔμελλεν νὰ αὐξήσῃ ὡς τρυφερὸν βαλαστάριον ἐν γῇ ἀνύδρῳ, εἰσελάσῃ εἰς Ἱερουσαλὴμ ἐν μετριόφρονι θριάμβῳ ὀχούμενος ἐπὶ πώλου ὄνου, προδοθῇ καὶ πραθῇ ἐπὶ τριάκοντα ἀργυρίοις· νὰ μαστιγωθῇ, κολαφισθῇ, ἐμπτυσθῇ καὶ χλευασθῇ, τρηθῇ τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, ἀλλὰ μὴ κατεαγῇ τὰ ὀστᾶ· λογχευθῇ τὴν πλευράν, ποτισθῇ ὄξος μετὰ χολῆς· ἔμελλον νὰ διανεμηθῶσι τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ κληρώσωνται τὴν περιβολὴν αὐτοῦ· ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ καὶ ταφῇ, ἀλλὰ μὴ ἐγκαταλειφθῇ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν διαφθορᾷ. Ταῦτα πάντα προελέχθησαν καὶ ἀπήντησαν πληρωθέντα ἐπὶ λέξεως, καθ’ ἃ ἐπροφητεύθη.

Συνέχεια

Η εικόνα της Αναστάσεως στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Η λέξη Ανάσταση, στην αρχαία ελληνική «ἀνάστασις», ετυμολογικά προέρχεται από το ἀνίστημι < ἀνά + ἵστημι που σημαίνει την έγερση από τον τάφο. Το γεγονός της Αναστάσεως, είναι συνέχεια του γεγονότος του Σταυρού. Στην Ορθοδοξία και σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, η Ανάσταση του Χριστού, αποτελεί το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην ιστορία και γι’ αυτό χαρακτηρίζεται «εορτή εορτών» και «πανήγυρις πανηγύρεων».

Συνέχεια

Ο Αλιβάνιστος (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)

Ουμβέρτος Αργυρός, Τοπίο με εκκλησάκι στη Μύκονο

Ἀφοῦ ἐβάδισαν ἐπί τινα ὥραν, ἀνὰ τὴν βαθεῖαν σύνδενδρον κοιλάδα, ἡ θεια-Μολώτα, κ᾽ ἡ Φωλιὼ τῆς Πέρδικας, κ᾽ ἡ Ἀφέντρα τῆς Σταματηρίζαινας, τέλος ἔφθασαν εἰς τὸ Δασκαλειό. Αἱ τελευταῖαι ἀκτῖνες τοῦ ἡλίου ἐχρύσωναν ἀκόμη τὰς δύο ράχεις, ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆς κοιλάδος. Κάτω, εἰς τὸ δάσος τὸ πυκνόν, βαθεῖα σκιὰ ἡπλοῦτο. Κορμοὶ κισσοστεφεῖς καὶ κλῶνες χιαστοὶ ἐσχημάτιζον ἀνήλια συμπλέγματα, ὅπου μεταξὺ τῶν φύλλων ἠκούοντο ἀτελείωτοι ψιθυρισμοὶ ἐρώτων. Εὐτυχῶς τὸ δάσος ἐνομίζετο κοινῶς ὡς στοιχειωμένον, ἄλλως θὰ τὸ εἶχε καταστρέψει κι αὐτὸ πρὸ πολλοῦ ὁ πέλεκυς τοῦ ὑλοτόμου. Αἱ τρεῖς γυναῖκες ἐπάτουν πότε ἐπὶ βρύων μαλακῶν, πότε ἐπὶ λίθων καὶ χαλίκων τοῦ ἀνωμάλου ἐδάφους. Ἡ ψυχὴ κ᾽ ἡ καρδούλα των ἐδροσίσθη, ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν βρύσιν τοῦ Δασκαλειοῦ.

Συνέχεια