«Ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζει τὸ πνεῦμά μου πρὸς σέ, ὁ Θεός,
διότι φῶς τὰ προστάγματά σου ἐπὶ τῆς γῆς»
(από τα «Ἀλληλουϊάρια» της Ακολουθίας του Νυμφίου)
ΣυνέχειαΟ Νυμφίος
Μεγάλη Εβδομάδα
Φακές (λαδερές και αλάδωτες)
Κάθε χρόνο, ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής είθισται οι νοικοκυρές, τηρώντας αυστηρά τη νηστεία της Σαρακοστής η οποία φθάνει στην κορύφωσή της, να ετοιμάζουν ζεστή φακή χωρίς λάδι
ΣυνέχειαΗ νίκη της οδυνώμενης αγάπης
Κάλλιστος Ware, Επίσκοπος Διοκλείας
Ο θάνατος του Χριστού πάνω στον Σταυρό δεν είναι μια αποτυχία που αποκαταστάθηκε κάπως μετά την Ανάστασή του. Ο ίδιος ο θάνατος πάνω στον Σταυρό είναι μια νίκη. Νίκη τίνος; Μόνο μια απάντηση μπορεί να υπάρξει: Η νίκη της οδυνώμενης αγάπης. «Κραταιά ως θάνατος αγάπη… ύδωρ πολύ ου δυνήσεται σβέσαι την αγάπην» (Άσμα Ασμ. 8, 6-7). Ο Σταυρός μας δείχνει μιαν αγάπη που είναι δυνατή σαν το θάνατο, μιαν αγάπη ακόμη πιο δυνατή.
ΣυνέχειαΓρηγορείτε και προσεύχεσθε!
«Γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἴνα μὴ
εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν» (Μάτθ. κστ’ 42)
«Να προσεύχεσαι, λέγει, να μην εισέλθεις σε πειρασμούς της πίστης σου. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στον πειρασμό του δαίμονα της βλασφημίας και της υπερηφάνειας με την οίηση του νου σου. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις, κατά παραχώρηση του Θεού, στους φανερούς πειρασμούς των αισθήσεων, που ο διάβολος ξέρει πώς να σου δημιουργεί όταν το επιτρέπει ο Θεός λόγω των ανόητων λογισμών που καλλιεργείς.
Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στους πειρασμούς της ψυχής μέσα από αμφιβολίες και προκλήσεις, με τις οποίες η ψυχή σύρεται βίαια σε μεγάλη σύγκρουση. Ακόμα και έτσι, ετοιμάσου να δεχτείς ολόψυχα σωματικούς πειρασμούς. Να τους διαπλεύσεις με όλα σου τα μέλη και να γεμίσεις τα μάτια σου με δάκρυα, έτσι ώστε ο άγγελος που σε φυλάει να μη σε εγκαταλείψει.
Επειδή χωρίς δοκιμασίες δεν φαίνεται η Πρόνοια του Θεού και δεν μπορείς να αποκτήσεις παρρησία μπροστά στον Θεό, ούτε να μάθεις τη σοφία του Πνεύματος, ούτε μπορεί να εδραιωθεί μέσα σου ο θείος πόθος. Πριν από τους πειρασμούς ο άνθρωπος προσεύχεται στον Θεό σαν να είναι ξένος, αλλ’ όταν εισέρχεται στους πειρασμούς για χάρη της αγάπης του και δεν αφήνεται να εκτραπεί, τότε άμεσα έχει, ούτως ειπείν, τον Θεό ως χρεώστη του και ο Θεός τον υπολογίζει ως αληθινό φίλο, διότι για χάρη του θελήματός Του πολέμησε εναντίον του εχθρού του και τον νίκησε. Αυτό σημαίνει «προσεύχεσθε ίνα μη εισέλθετε εις πειρασμόν».
Και πάλι, να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις στο φοβερό πειρασμό του διαβόλου για την αλαζονεία σου, αλλά επειδή αγαπάς τον Θεό, ώστε η δύναμή Του να σου είναι αρωγός, και διά μέσου σου να συντρίψει τους εχθρούς Του. Να προσεύχεσαι να μην εισέλθεις σε τέτοιες δοκιμασίες εξαιτίας της αφροσύνης των λογισμών και των έργων σου, αλλά αντίθετα για να δοκιμαστεί η αγάπη σου πρός τον Θεό και για να δοξαστεί η δύναμη Του στην υπομονή σου».
* Από το βιβλίο: Ιλαρίων Αλφέγιεφ, «Άγιος Ισαάκ ο Σύρος».
Η Δίκη του Χριστού
Ήταν η δίκη του Χριστού δίκαιη;
Χρήστος Δερμοσονιάδης, Δικαστής
«Ecce Homo» του Antonio Ciseri (1821-1891)
Με τη φράση «Ίδε ο άνθρωπος!» (λατ. Ecce homo!) ο Πόντιος Πιλάτος
παρουσίασε στον Ιουδαϊκό λαό τον Ιησού Χριστό, φέροντα ακάνθινο στεφάνι
και περιβεβλημένο με στρατιωτικό ρωμαϊκό πορφυρό χιτώνα.
Τούτο ιστορείται από τον Ιωάννη στο Ευαγγέλιό του (19:5)
Ανθίζουν τα θαύματα στο μικρό Μαρμακέτο Λασιθίου!
«καί σὺ Βηθλεέμ, … οὐδαμῶς ἐλαχίστη εἶ …» (Ματθ. 2,6)
Στο Μαρμακέτο, ένα μικρό χωριό με πενήντα κατοίκους στο Οροπέδιο Λασιθίου, το θαύμα των λουλουδιών του επιταφίου συντελείται αδιάκοπα, κάθε χρόνο κι η φήμη του ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του νησιού.
ΣυνέχειαΗ Δίκη του Χριστού
Ήταν η δίκη του Χριστού δίκαιη;
Ήταν η δίκη του Χριστού δίκαιη; Ήταν μία δίκη, η οποία έγινε σύμφωνα με τον νόμο και τη δικονομία της εποχής; Στην εβραϊκή δίκη ενώπιον του Μεγάλου Συνεδρίου σημειώθηκαν δεκαέξι παραβάσεις του Μωσαϊκού Νόμου, ενώ και στη δίκη ενώπιον του Πιλάτου σημειώθηκαν άλλες δεκαέξι σοβαρές παραβάσεις του Ρωμαϊκού Δικαίου. Η νομική ανάλυση έχει αποδείξει πως η όλη διεξαγωγή των δικών, από τη βραδινή σύλληψη μέχρι τη μεσημβρινή Σταύρωση, οι ψευδείς και εναλλασσόμενες κατηγορίες, η συνεχής εναλλαγή της δίκης και της ανάκρισης, η μεταφορά του Χριστού από τα σπίτια των αρχιερέων στο Πραιτώριο, στο λιθόστρωτο, στον Ηρώδη, οι βασανισμοί του κατηγορουμένου και η Σταύρωσή Του, ενώ βρέθηκε έξι φορές αθώος από τον Πιλάτο και τον Ηρώδη, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως δίκη, ούτε καν ως παρωδία δίκης, αλλά ως το μεγαλύτερο κακούργημα της ανθρωπότητας και ως αιώνια ντροπή που βαρύνει τον κόσμο.
ΣυνέχειαΣήμερον κρεμάται επί ξύλου
Το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά τροπάρια της Μεγάλης Εβδομάδας, και ψέλνεται το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης ανάμεσα στο Πέμπτο και Έκτο Ευαγγέλιο, κατά την Ακολουθία των Παθών και το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής στην Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών ενώπιον του Εσταυρωμένου:
ΣυνέχειαΧωρίς στεφάνι (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Κοινωνικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 1896, στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Εκτυλίσσεται στην Αθήνα, περί τα τέλη του 19ου αιώνα, με ηρωίδα μια κατατρεγμένη δασκάλα, τη Χριστίνα, θύμα του πελατειακού κράτους (καθώς τότε ακόμα δεν υφίστατο η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων) και του εραστή της. Ο Παπαδιαμάντης μας παρουσιάζει, επίσης, μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα -τις δούλες και τις παραμάνες- στις μεγάλες στιγμές της Αναστάσεως. Ένα διήγημα που μπορεί να ταιριάζει με αυτό που αποκαλούμε «ατμόσφαιρα των ημερών», όμως θίγει διαχρονικά ζητήματα της κοινωνίας μας, ενώ έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που τα προσεγγίζει ο μεγάλος Παπαδιαμάντης.
ΣυνέχειαΗ Κυριακή των Βαΐων
Την Κυριακή των Βαΐων ο λαός μας τη γιορτάζει με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Σύμφωνα με το χριστιανικό εορτολόγιο καθιερώθηκε να ονομάζεται Κυριακή των Βαΐων ή Κυριακή του Λαζάρου ή Κυριακή Βαϊοφόρος, η προηγούμενη Κυριακή της εορτής της Ανάστασης. Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι τον υποδέχθηκαν κρατώντας βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα φορέματά τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
ΣυνέχειαΠαραδοσιακά Λαζαράκια
Η Ανάσταση του Λαζάρου
Για την ψυχή του Λαζάρου οι γυναίκες ζυμώνουν, ανήμερα το πρωί του Σαββάτου, ειδικά κουλουράκια που ονομάζονται «Λαζαράκια», «Λαζάρηδες» ή «Λαζαρούδια». «Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις», συνήθιζαν να λένε παλαιότερα, αφού σύμφωνα με την παράδοση, ο αναστημένος φίλος του Χριστού είχε παραγγείλει: «Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει …».
ΣυνέχειαΑνέστη Χριστός και ο άδης επικράνθη!
Το μήνυμα της Αναστάσεως
Το σημαντικότερο μέρος του έργου του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του πολυγραφότερου Πατέρα της Εκκλησίας, αποτελούν οι ποικίλου περιεχομένου λόγοι και ομιλίες που εκφώνησε με διάφορες αφορμές. Στους λόγους αυτούς χρωστά τη μεγάλη φήμη που απολάμβανε ως εκκλησιαστικός ρήτορας ήδη από την εποχή του, φήμη που του χάρισε άλλωστε από τον 5ο αι. μ.Χ. την προσωνυμία «Χρυσόστομος». Η ρητορική του δεινότητα οφειλόταν εν πολλοίς στην εξαιρετική παιδεία που είχε λάβει ως νέος στην Αντιόχεια κοντά στον περίφημο ρητοροδιδάσκαλο Λιβάνιο. Τα θέματα που συνήθως τον απασχολούν είναι κυρίως ηθικά και κοινωνικά, ενώ η γλώσσα του είναι σχετικά απλή. Πολλοί από τους λόγους του έχουν επικαιρικό χαρακτήρα, αλλά αρκετοί είναι επίσης κατηχητικοί, δογματικοί και εορταστικοί. Στους κατηχητικούς λόγους του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, δηλαδή εκείνους που είναι σχετικοί με τη διδασκαλία του δόγματος, συγκαταλέγεται και ο «Κατηχητικὸς εἰς τὸ ἅγιον Πάσχα», ο οποίος μέχρι και σήμερα διαβάζεται στο τέλος της Λειτουργίας της Αναστάσεως. Αν και η γνησιότητα του λόγου έχει αμφισβητηθεί από ορισμένους φιλολόγους, ο λόγος δεν παύει σε κάθε περίπτωση να αποτελεί εξαίρετο δείγμα έντεχνης χριστιανικής πεζογραφίας. Η ιδιαιτερότητά του δεν έγκειται μόνο στην ευρεία χρήση ρητορικών τρόπων αλλά και στα ποιητικά στοιχεία που ενυπάρχουν σε αυτόν, τα οποία επιτρέπουν ίσως τη διαπίστωση συγγένειας με την υμνογραφία.
ΣυνέχειαΤι ακριβώς έγινε με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού μας;
Με την άρνηση των πρωτοπλάστων, Αδάμ και Εύας, να Μετανοήσουν μετά την απαγορευμένη βρώση του καρπού, έχασε ο Άνθρωπος τη Μετάνοια! Ο Θεός κάλεσε τον Άνθρωπο να Μετανοήσει και αυτός αρνήθηκε! Δε μπορούσε να επιστρέψει ο Άνθρωπος στον Θεό, το μεσότοιχο της Αμαρτίας, παρά το κλάμα των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης, παρά το Κήρυγμα του Τιμίου Προδρόμου, παρά την προετοιμασία του γκρεμίσματος από τη Θεοτόκο και τη Γέννηση του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, δεν έπεσε!
ΣυνέχειαΜεγάλη Παρασκευή, προάγγελος Αναστάσεως
Στο τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας και ύστερα από το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου», οι εκκλησιές γεμίζουν με λουλούδια -σύμβολα ζωής και ομορφιάς! Η περιφορά του επιταφίου και η κατάληξή του στην αγία Τράπεζα, είναι ως να θέλει ο «νεκρός Ιησούς» να μεταφέρει την ανθρωπότητα, όλους τους ανθρώπους, στα άγια των αγίων και να τους χαρίσει αυτό που στην πραγματικότητα ποθούν -την πληρότητα της ζωής.
ΣυνέχειαΛόγος στη Θεόσωμη Ταφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού (Αγίου Επιφανίου)
Αγίου Επιφανίου
Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας Κύπρου
(απόσπασμα)
1. Τι είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα; Μεγάλη σιωπή είναι απλωμένη στη γη. Μεγάλη σιωπή και ηρεμία. Μεγάλη σιωπή γιατί κοιμάται ο Βασιλιάς. Η γη φοβήθηκε και ησύχασε, επειδή ο Θεός με το σώμα κοιμήθηκε. Ο Θεός με το σώμα πέθανε, και τρόμαξε ο Άδης. Ο Θεός για λίγο κοιμήθηκε, και ανέστησε αυτούς που βρίσκονταν στον Άδη. Πού είναι τώρα οι προ ολίγου ταραχές και οι φωνές και οι παράνομοι θόρυβοι κατά του Χριστού; Πού είναι οι όχλοι και οι εξεγέρσεις και οι στρατιωτικές φρουρές και τα όπλα και οι λόγχες; Πού είναι οι βασιλιάδες και οι ιερείς και οι δικαστές οι καταδικασμένοι; Πού είναι οι αναμμένες δάδες και τα μαχαίρια και οι άτακτες κραυγές; Πού είναι οι όχλοι που εφρύαξαν και η άσεμνη κουστωδία; Εξαφανίστηκαν πραγματικά, γιατί στ’ αλήθεια πραγματικά οι όχλοι έκαναν σχέδια ανόητα και μάταια. Σκόνταψαν πάνω στον ακρογωνιαίο λίθο, τον Χριστό και συντρίφτηκαν οι ίδιοι. Χτύπησαν με μανία τη στέρεη Πέτρα, αλλά διαλύθηκαν σε αφρούς, όπως τα κύματα που κτυπούν στο βράχο. Χτύπησαν πάνω στο ανίκητο αμόνι και οι ίδιοι κομματιάστηκαν. Ανύψωσαν στο ξύλο του Σταυρού την πέτρα και αυτή κύλησε και τους θανάτωσε. Όπως οι Φιλισταίοι τον δυνατό Σαμψών, έδεσαν και αυτοί τον Ήλιο Χριστό, αυτός όμως έσπασε τις πανάρχαιες αλυσίδες και εξόντωσε τους αλλοφύλους και παρανόμους. Έδυσε ο Θεός, ο Ήλιος της δικαιοσύνης Χριστός, στη γη και πλάκωσε με πηχτό σκοτάδι τους Ιουδαίους.
ΣυνέχειαΑκολουθία του Επιταφίου Θρήνου
Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΘΡΗΝΟΥ
ἤτοι
Ο ΟΡΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
ΤΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩ ΣΑΒΒΑΤΩ
καθ᾿ ᾧ ἑορτάζομεν τὴν θεόσωμον ταφὴν
καὶ τὴν εἰς ᾅδου κάθοδον τοῦ Κυρίου ἡμῶν
Ἰησοῦ Χριστοῦ
Ο ΟΡΘΡΟΣ
(Τελεῖται συνήθως τῇ Μ. Παρασκευῇ ἑσπέρας· ἐνιαχοῦ ὅμως τελεῖται κατὰ τὴν ἀρχαίαν συνήθειαν τὰς πρώτας πρωϊνὰς ὥρας τοῦ Μ. Σαββάτου)
Εὐλογήσαντος τοῦ ἱερέως λέγει ὁ ἀναγνώστης τὸ Τρισάγιον καὶ τὰ τροπάρια Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου… Ὁ ἱερεὺς τὴν δέησιν καὶ ὁ ἀναγνώστης τὸν Ἑξάψαλμον· εἶτα ὁ διάκονος τὰ εἰρηνικὰ καὶ ὁ ἱερεὺς τὴν ἐκφώνησιν· Ὅτι πρέποι σοι πᾶσα δόξα…
Συνέχεια
kimintenia 