Η Αγία Βαρβάρα, που γιορτάζει μεθαύριο 4 Δεκεμβρίου, για μας τους Θρακιώτες είναι γιορτή γεμάτη παραδόσεις και οικογενειακές αναμνήσεις. Για να την «γλυκάνουν» ως προστάτιδα των παιδιών σε πολλά μέρη του τόπου μας της Θράκης την ημέρα της γιορτής της προσφέρουν μελόπιτες ή κολυβόζουμο, που λέγεται «ΒΑΡΒΑΡΑ». Το έθιμο πανάρχαιο, το οποίο έχουν και οι μουσουλμάνοι της περιοχής ως «Ασουρέ».

Συνέχεια →

25 Οκτωβρίου

Ποῦ σοι, Ταβιθά, Πέτρος; εἰ γὰρ ἦν πάλιν,
Ἤγειρεν ἂν σε καὶ θανοῦσαν ὡς πάλαι

«Αὐτὴ ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν, ὧν ἐποίει». Έτσι πλέκει το εγκώμιο της Αγίας Ταβιθά ο ευαγγελιστής Λουκάς. Η λέξη «Ταβιθά» είναι συριακή και σημαίνει «δορκάς» (ζαρκάδι). Το όνομα αυτό έφερε ή ευσεβέστατη αυτή και φιλάνθρωπη χριστιανή, που κατοικούσε στην Ιόππη, πόλη του σημερινού Ισραήλ. Από τις Πράξεις των Αποστόλων (θ’ 36-40) πληροφορούμαστε ότι η Ταβιθά ήταν εξειδικευμένη υφάντρα που κατασκεύαζε χιτώνες και ιμάτια τα όποια πωλούσε και από τα έσοδα συντηρούσε φτωχούς, χήρες και ορφανά.

Συνέχεια →

Έλεγε ότι αυτό που μετράει πιο πολύ είναι το ποσόν και το ποιόν της αγάπης που δίνεις στους άλλους χωρίς διακρίσεις! Όλοι την ρωτούσαν πώς ήταν δυνατόν ν’ αγαπάει τόσο πολύ ακόμα και τους αγνώστους, να κάνει υπακοή σε όλον τον κόσμο και να ταξιδεύει για να βοηθήσει έστω κι έναν μόνον άνθρωπο. Δίκαια η ζωή της χαρακτηρίζεται ως «η ασκητική της αγάπης!»

Συνέχεια →

3 Οκτωβρίου

Ο Άγιος Διονύσιος καταγόταν από την πόλη των Αθηνών. Μαρτύρησε το 96 μ.Χ., στα χρόνια του αυτοκράτορα Δομετιανού. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση και τη βαθιά του καλλιέργεια. Αρχικά υπήρξε ειδωλολάτρης δικαστής, μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη ψυχή του και βαπτίσθηκε χριστιανός. Διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Άγιο Ιερόθεο και επιτέλεσε εν ζωή πολλά θαύματα.

Συνέχεια →

3 Σεπτεμβρίου

Η μνήμη της Αγίας Φοίβης αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη της αυτή τη μέρα. Μάλλον όμως πρόκειται για την Αγία Φοίβη που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην «Προς Ρωμαίους» επιστολή του, στο κεφάλαιο 16, στίχοι 1-2: «Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς, ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὐτὴ προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ».

Συνέχεια →

Του Ιωάννη Κέκερη

Άγιος Κοσμάς Γρεβενών

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός υπήρξε ο πρώτος οικολόγος. Χαρακτηριστική η διδαχή του: «Οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί γιατί δεν θα έχουν αγάπη στα δένδρα». Ακόμα και η γενέτειρά του αλλά και το μαρτύριό του με δένδρα συνδέονται. Το 2009 ανακηρύχθηκε προστάτης άγιος της Δασικής Υπηρεσίας και των υπαλλήλων της.

Συνέχεια →

31 Ιουλίου

Ο Όσιος Ευδόκιμος γεννήθηκε στην Καππαδοκία και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Θεόφιλου (829-842 μ.Χ.). Οι γονείς του Βασίλειος και Ευδοκία ήταν άνθρωποι πλούσιοι και ευσεβείς. Η ορθόδοξη οικογένειά του τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου και γρήγορα ο Ευδόκιμος διακρίθηκε για το ήθος και τις αρετές του. Ο ηθικός βίος του και η φιλάνθρωπη δράση του εκτιμήθηκαν από τον αυτοκράτορα Θεόφιλο, ο οποίος τον διόρισε στρατοπεδάρχη της Καππαδοκίας και αργότερα όλης της αυτοκρατορίας. Κατά την τέλεση των καθηκόντων του ο Ευδόκιμος ήταν πάντα δίκαιος και ταπεινόφρων, ενώ δεν σταμάτησε στιγμή να επιδίδεται στο φιλάνθρωπο έργο του.

Συνέχεια →

27 Ιουλίου

Ο Άγιος Χριστόδουλος καταγόταν από τη Βάλτα της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, τη σημερινή Κασσανδρεία. Από μικρό παιδί πήγε στη Θεσσαλονίκη και έμαθε τη δουλειά του αμπατζή, ήταν δηλαδή κατασκευαστής ενδυμάτων από χοντρό μάλλινο ύφασμα. Πήγαινε με τους άλλους αμπατζήδες σε διάφορα περιοχές για εργασία και πάλι επέστρεφε στη Θεσσαλονίκη. Κάποτε, όταν βρέθηκε σε κάποιο ταξίδι στη Χίο, αγόρασε έναν ξύλινο σταυρό. Τον έδωσε σ’ έναν αγιογράφο, τον ζωγράφισε και τον πήγε στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, διότι ο καντηλανάφτης ήταν φίλος του.

Συνέχεια →

«Θά βγεῖς αύριο», λέει ο Θεός στον προφήτη Ηλία,
«καί θά σταθεῖς ἐνώπιον Κυρίου στό βουνό.
Τότε θα περάσει ἀπό μπροστά σου ὁ Κύριος.
Θά σηκωθεῖ ἄνεμος δυνατός,
ἀλλά δέν θά εἶναι ἐκεῖ ὁ Κύριος.
Θά ἀκολουθήσει σεισμός, ὕστερα φωτιά,
ἀλλά οὔτε ἐκεῖ θά εἶναι.
Καί μετά τό πῦρ φωνή αὔρας λεπτῆς,
εκεί θα είναι ο Κύριος» (Γ’Βα 19,11-12)

Συνέχεια →

18 Ιουλίου

«Αἰμιλιανὸς εἰς πυρὰν βεβλημένος,
Χριστῷ παραστάς, τέρπεται σὺν Ἀγγέλοις.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φλογὶ Αἰμιλιανὸς ἐβλήθη.
Αἰμιλιανὸς ἀνθράκων βληθεὶς μέσον,
ὃν Ἡσαΐας εἶδεν ἄνθρακα βλέπει
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ καύσαν πυρί Aιμιλιανόν»

Συνέχεια →

14 Ιουλίου

Ὁ ταπεινὸς μοναχὸς πού ἀναδείχθηκε ὁ πολυγραφότερος Ἁγιορείτης καὶ πιθανότατα ὁ πολυγραφότερος ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς 2ης μ.Χ. χιλιετίας. Ἡ διδασκαλία τοῦ ἁγίου Νικοδήμου ζωογόνησε τὸν λαὸ μὲ τὰ νάματα τῆς παραδόσεώς μας καί τὸν ἐνίσχυσε ν᾿ ἀντέξει τὸ ὑπόλοιπο τῆς Τουρκοκρατίας -ὄχι μόνο νὰ μὴ χάσει τὴν πίστη του, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴ ζήσει βαθύτερα.

Συνέχεια →

9 Ιουλίου

«Οὐ πτοεῖ Μιχαὴλ θεῖον τμῆσις κάρας,
ὑπὲρ Χριστοῦ δέχεται αὐτὴν προθύμως.
Τί κατ’ ὀλίγον λαιμὸν ὦ σπαθηφόρε,
Τέμνεις; Μιχαὴλ οὐ πτοεῖται τὴν σπάθην.
Ἐνάτῃ Μιχαὴλ κείρατο αὐχένα χαλκὸς ἀτειρής»

Ο Άγιος Μιχαήλ Πακνανάς (ή Μπακνανάς) γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1753 μ.Χ., από πάμπτωχη οικογένεια. Οι γονείς του, παρ’ ότι δεν μπόρεσαν να του προσφέρουν ούτε τη στοιχειώδη μόρφωση, εν τούτοις τον κατήχησαν στέρεα στην αληθινή πίστη του Χριστού. Μεγαλώνοντας ο Μιχαήλ ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του, αυτό του κηπουρού. Κατοικούσαν όλοι μαζί σ’ ένα μικρό σπίτι, επί της οδού Αστεροσκοπείου, στην πλάτη του σωζομένου έως και σήμερον βυζαντινού ναού των Αγίων Αποστόλων Σολάκη, όντες ενορίτες του ιστορικού ναού της Παναγίας της Βλασσαρούς, που κατεδαφίστηκε το 1937 μ.Χ. κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στην Αρχαία Αγορά.

Συνέχεια →

3 Ιουλίου

«Χωρίου Μεγάλου τὸν πρεσβευτὴν καὶ Νεομαρτύρων
τὸν νεώτατον ἀθλητήν, τὸν ἐν τῇ ἀσκήσει καὶ τῇ ὁμολογίᾳ
Χριστὸν δοξολογοῦντα, ὕμνοις τιμήσωμεν»

Η αγιοτόκος Ευρυτανία μας καυχάται εν Κυρίω για το πλήθος των αγίων της. Στη χορεία αυτή σπουδαία θέση κατέχει ο άγιος Γεράσιμος, ο εκ Μεγάλου Χωρίου καταγόμενος, που μαρτύρησε δι’ αποκεφαλισμού στην Κωνσταντινούπολη, την 3η Ιουλίου του 1812.

Συνέχεια →

8 Ιουνίου

Ο ένδοξος νεομάρτυς Θεοφάνης (βαπτιστικό όνομα Θεόδωρος) γεννήθηκε από φιλόθεους γονείς στην Καλόβρυση της Μεσσηνίας. Σε μικρή ηλικία, ευρισκόμενος στην Κωνσταντινούπολη για να μάθει ραπτική τέχνη, πήγε σε κάποιο μουσουλμανικό πανηγύρι και από επιπολαιότητα αρνήθηκε την Ορθόδοξη πίστη του. Οι Αγαρηνοί εκτιμώντας την ευφυΐα και τη δύναμή του τον προώθησαν στο παλάτι του Σουλτάνου. Μέσα σ’ αυτό το αντίχριστο περιβάλλον για έξι χρόνια μυήθηκε στη μωαμεθανική θρησκεία και σπούδασε με δίψα τις αραβικές επιστήμες… Σε λίγο θα ανήκε στο τάγμα των Γενιτσάρων και θα μπορούσε να πολεμά τα αδέλφια του, τους Έλληνες.

Συνέχεια →