Το Πάσχα στο χωριό Πασχαλιά!

29 Απριλίου 202429 Απριλίου 2024kimintenia

Ένα χωριό του Νέστου που πήρε το όνομά του από το φυτό του Πάσχα, την υπέροχη Πασχαλιά!

Η Πασχαλιά (ή αλλιώς Μπαϊραμλί, όπως λεγόταν επί Τουρκοκρατίας) είναι ένα από τα Νεστοχώρια του Νομού Ξάνθης στις όχθες του ποταμού Νέστου. Παλαιότερα, πριν κατασκευαστεί η γέφυρα, η μεταφορά των κατοίκων εκτός χωριού γινόταν αποκλειστικά με μια βάρκα και για τον λόγο αυτό υπήρχαν «διορισμένοι» βαρκάρηδες.

Το χωριό βρίσκεται στα όρια των Νομών Ξάνθης και Δράμας, σε απόσταση 40 χλμ. από την Ξάνθη και 49 χλμ. από την πόλη της Δράμας. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 210 μ. Στη δυτική όχθη του ποταμού υπάρχει φρουριακός περίβολος, στο ύψωμα Καλές, το οποίο έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος. Παλαιότερα κατοικείτο από μουσουλμάνους οι οποίοι, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, μετακινήθηκαν στην Τουρκία, ενώ πρόσφυγες από τον Εύξεινο Πόντο και συγκεκριμένα, από τη Σαμψούντα, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο χωριό το οποίο θεωρείτε, μέχρι και σήμερα, αμιγές ποντιακό. Το 1926 το χωριό μετονομάστηκε σε «Πασχαλιά», γιατί είναι κατάφυτο από μωβ και άσπρες πασχαλιές.

Ποταμός Νέστος

Σήμερα κατοικείται από 44 άτομα, ως επί το πλείστον ηλικιωμένα και υπερήλικα. Μάλιστα εντύπωση προκαλεί ο -σχετικά με τον πληθυσμό- μεγάλος αριθμός των υπερηλίκων, με τον μεγαλύτερο να κοντεύει τα 97 και να χαίρει άκρας υγείας. Παλαιότερα βέβαια οι καταστάσεις ήταν διαφορετικές και οι κάτοικοι ήταν πολύ περισσότεροι σε σχέση με σήμερα. Η κύρια ασχολία τους ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Πάλι υπήρχαν δυσκολίες, φυσικά, αλλ’ ο κόσμος ζούσε αξιοπρεπώς. Η νεολαία στο χωριό είναι ελάχιστη και αυτό γιατί αναγκάζεται να μετακινείται στην πόλη για εργασία. Εκεί έγκειται, βέβαια, και το πρόβλημα της φυγής των νέων και της ερήμωσης των χωριών γενικότερα: στην έλλειψη εργασίας.

Ο κόσμος φιλόξενος, καλόκαρδος, ευγενικός. Σου ανοίγει το σπίτι του και είναι έτοιμος να σε φιλέψει ό,τι έχει, προκειμένου να σε ευχαριστήσει. Εμείς τύχαμε αυτής της ζεστής φιλοξενίας με την κ. Ανατολή Τολμίδου να μας καλωσορίζει στο σπιτικό της. Είπαμε πολλά. Θυμήθηκε ακόμη περισσότερα (στην πραγματικότητα δεν τα ξέχασε ποτέ), ήπιαμε τον καφέ μας, συγκινηθήκαμε… Χρόνο να έχεις να ακούς ιστορίες, λες και είναι βγαλμένες από παραμύθι. Στο τέλος, τσιμπήσαμε και το γλυκάκι μας!

Αν κάποιος επισκεφθεί την Πασχαλιά, θα διαπιστώσει από την είσοδο ακόμη, πως υπάρχουν πάρα πολλά εντυπωσιακά τοπία που θα μπορούσε να φωτογραφήσει. Οι ολάνθιστες πασχαλιές αυτή την εποχή κυριαρχούν παντού! Αν, μάλιστα, είναι και λίγο πιο αθλητικός τύπος, θα μπορούσε να ορειβατήσει ως τον Φρουριακό Περίβολο στο ύψωμα Καλές. Υπάρχει πρόσβαση στον Νέστο από πολλά σημεία και μπορεί οποιοσδήποτε να έρθει δίπλα στον ποταμό απολαμβάνοντας τη ροή του και την πανέμορφη φύση, σε όλες τις εποχές του χρόνου.

Αυτή τη στιγμή η Πασχαλιά διαθέτει έναν Ιερό Ναό αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Γιορτάζει στις 3 Νοεμβρίου στην ανακομιδή των λειψάνων του. Εκείνη την ημέρα και από το προηγούμενο βράδυ, οι μεγαλύτεροι κάτοικοι του χωριού μαζί με τη βοήθεια των νεότερων, μαγειρεύουν το παραδοσιακό κεσκέκι με κοτόπουλο. Τα καζάνια με το κεσκέκι πάντα είναι πολλά και στο τέλος δεν περισσεύει τίποτα, αφού μοιράζεται όλο αφθονοπάροχα σε όσους τιμούν με την παρουσία τους τη γιορτή του Αγίου. Η εκκλησιαστική επιτροπή της ενορίας είναι δραστήρια και ενωμένη και μαζί με τη βοήθεια των υπολοίπων χωριανών και του ιερέα, διοργανώνει εκδηλώσεις οι οποίες στέφονται με μεγάλη επιτυχία κάθε φορά.

Ανάμεσα στους κατοίκους της όμορφης Πασχαλιάς, η Σοφία Ευφραιμιάδου είναι δραστήριο μέλος του χωριού, που αγαπά πολύ τον τόπο της μεταδίδοντας αυτή τη λατρεία και στους υπολοίπους. «Έχουμε το προνόμιο να αφθονούν οι πασχαλιές στο χωριό μας και αφθονεί και η αγάπη», εξηγεί. «Είναι ένα “μικρό χωριό – μια μεγάλη οικογένεια”, όπως λέμε όλοι εδώ. Είμαι απόφοιτη ΤΕΙ Νοσηλευτικής και εργάζομαι αυτή τη στιγμή ως Νοσηλεύτρια στο Κέντρο Υγείας Σταυρούπολης. Είμαι εδώ από τα 7 μου χρόνια, όταν επέστρεψαν οι γονείς μου από τη Γερμανία, όπου είχαν μεταναστεύσει».

«Θεωρώ ότι είμαι τυχερή που η δουλειά μου είναι κοντά και δεν αναγκάστηκα να φύγω κι εγώ από εδώ, γιατί αγαπώ πολύ το χωριό μου και τους ανθρώπους του», συνεχίζει η κα Ευφραιμιάδου. «Με θέληση και αγάπη όλα μπορείς να τα συνδυάσεις, και έτσι να μη στερείσαι και τα αγαθά που σου προσφέρει η πόλη. Αρκεί να έχεις το βασικό: την εργασία σου με ό,τι συνεπάγεται. Μαζί με άλλα δύο ξαδέρφια μου, δημιουργήσαμε μια ομάδα στο Facebook πριν από τουλάχιστον 12 χρόνια, ώστε να ενώσουμε τους απανταχού Πασχαλιώτες και όχι μόνο. Λέγεται “Πασχαλιά, ένα χωριό μια μεγάλη οικογένεια” και ο τίτλος δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, καθώς σχεδόν όλοι είμαστε συγγενείς μεταξύ μας με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Όποιος επιθυμεί, μπορεί να γίνει μέλος της ομάδας, αν θέλει να γνωρίσει καλύτερα τον τόπο μας και τους ανθρώπους του. Κλείνοντας, θέλω να υπενθυμίσω το πανηγύρι του χωριού μας, που είναι στις 3 Νοεμβρίου. Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε και να γιορτάσουμε μαζί, τρώγοντας το παραδοσιακό κεσκέκι. Θα χαρούν πολύ και οι -μεγαλύτεροι ηλικιακά- άνθρωποί μας, που έχουν τόση ανάγκη την παρουσία μας και τη συναναστροφή με εμάς. Να μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό», ανέφερε η Σοφία Ευφραιμιάδου.

Το παραδοσιακό κεσκέκι του Άη Γιώργη

Ο πρόεδρος της Πασχαλιάς Παναγιώτης Τολμίδης, άφησε για λίγο τις γεωργικές του εργασίες και περιέγραψε τις όμορφες εικόνες από τις ανθισμένες πασχαλιές. «Αυτή τη στιγμή είμαι στη μονάδα μου μέσα στη φύση, στο βουνό δίπλα στο χωριό, εκατό μέτρα πιο πάνω από την πλατεία μας. Εδώ αναπνέουμε καθαρό οξυγόνο και έχουμε από τις πιο όμορφες παραποτάμιες διαδρομές», λέει χαρακτηριστικά για τον τόπο του, επισημαίνοντας ότι μια μικρή ή και μεγαλύτερη βόλτα αρκεί «για να γεμίσει η ψυχή σου και να γαληνέψει το μέσα σου». Όπως σημειώνει ο πρόεδρος της Πασχαλιάς, το Πάσχα μοσχοβολάει στο συγκεκριμένο χωριό, αφού δεν υπάρχει κάτοικος που να μην έχει κοντά του ή στην αυλή του το δέντρο της Λαμπρής το οποίο κυριαρχεί και στο στόλισμα του Επιταφίου.