18 Ιουλίου
«Αἰμιλιανὸς εἰς πυρὰν βεβλημένος,
Χριστῷ παραστάς, τέρπεται σὺν Ἀγγέλοις.
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φλογὶ Αἰμιλιανὸς ἐβλήθη.
Αἰμιλιανὸς ἀνθράκων βληθεὶς μέσον,
ὃν Ἡσαΐας εἶδεν ἄνθρακα βλέπει
Ὀγδοάτῃ δεκάτῃ καύσαν πυρί Aιμιλιανόν»
Ο Άγιος Αιμιλιανός γεννήθηκε στο Δορόστολο της Θρακικής Μοισίας (σημερινή Σερβία και Βοσνία – Ερζεγοβίνη), όταν Ρωμαίος αυτοκράτορας ήταν ο Ιουλιανός ο Παραβάτης. Ήταν δούλος σε έναν σκληρό και φανατικό ειδωλολάτρη (άλλες πηγές αναφέρουν ότι ήταν γιος τοπικού αξιωματικού ονόματι Σαββατιανού), που όταν έμαθε ότι ο Αιμιλιανός πίστευε στον Χριστό, εξοργίστηκε τόσο πολύ, ώστε αφού τον έβρισε με τα πιο χυδαία λόγια, τον μαστίγωσε ανελέητα και τον απείλησε ότι αν εξακολουθούσε να παραμένει χριστιανός, θα πάθαινε πολύ χειρότερα. Όμως οι τιμωρίες και οι απειλές αυτές, αντί να κάμψουν το φρόνημα του Αιμιλιανού, φούντωσαν περισσότερο τη φλόγα της πίστης του στον Χριστό. Μάλιστα μετέβη δημόσια σε κάποιον ειδωλολατρικό ναό, όπου με ένα βαρύ σφυρί συνέτριψε όλα τα ειδωλολατρικά αγάλματα που υπήρχαν στον χώρο εκείνο.
Εξοργισμένοι τότε οι ειδωλολάτρες ιερείς, τον συνέλαβαν και τον παρέδωσαν να δικαστεί. Όταν πληροφορήθηκε τα γεγονότα αυτά ο κύριος του Αιμιλιανού, αμέσως έτρεξε στο κριτήριο όπου, αφού έβρισε και κατηγόρησε με τα χειρότερα λόγια τον Αιμιλιανό για την πράξη του, τον διέταξε να αρνηθεί χωρίς αντίρρηση τον Χριστό. Όμως ο Αιμιλιανός χαμογελώντας απάντησε στον κύριο του: «Μπορείς να διατάξεις ό,τι θέλεις, θα σε υπακούσω, η πίστη μου όμως είναι εκτός των δικαιωμάτων σου. Ως προς αυτήν ένα και μόνο Κύριο αναγνωρίζω, τον Ιησού Χριστό. Αυτός είναι ο μέγας και παντοτινός μου Κύριος, που εξουσιάζει το σώμα και την ψυχή μου, και ποτέ δεν θα τον αρνηθώ».
Ο ειδωλολάτρης άρχοντας με μίσος χαστούκισε τον Αιμιλιανό. Έπειτα, αφού τον βασάνισαν, τον έριξαν στη φωτιά, το δε λείψανο του Αγίου, κήδεψε με ευλάβεια η γυναίκα του άρχοντα ειδωλολάτρη, που ήταν κρυπτοχριστιανή. Η μνήμη του αγίου μάρτυρος Αιμιλιανού τιμάται στις 18 Ιουλίου εκάστου έτους. Πολλά θαύματα μαρτυρούνται ότι έχουν τελεστεί από τη χάρη του που κυρίως προστατεύει τους ναυτικούς μας από τους κινδύνους στις θάλασσες. Στη Σύμη και στο Πόρτο Χέλι Αργολίδας, μετά από θαυμαστές εμφανίσεις του αγίου, χτίστηκαν όμορφα εκκλησάκια αφιερωμένα στη χάρη του και η μνήμη του τιμάται με ιδιαίτερη λαμπρότητα.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) (Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ)
Ὡς προσφορὰ καὶ ὁλοκάρπωμα θεῖον, διὰ πυρὸς προσενέχθεις τῷ Δεσπότῃ, τοὶς ὄμβροις τῶν χαρίτων σου εὐφραίνεις νῦν ἠμᾶς, πῦρ γὰρ τὸ οὐράνιον, τὴ ψυχὴ περιφερών, ὥσπερ αὔραν ἔφερες, τὴν κατάφλεξιν Μάρτυς. Ἀλλὰ μὴ παύση πάντοτε φρουρείν, τοὺς σὲ τιμώντας, Αἰμιλιανὲ ἔνδοξε.
Το θαύμα του Αγίου Αιμιλιανού στο Πορτοχέλι και το εκκλησάκι του
Είναι καμιά εβδομηνταριά χρόνια[1], ένας καραβοκύρης μπαρκαρίστηκε στις Σπέτσες για μακρινό ταξίδι. Σιμά εκεί να περάσει τον κάβο[2] που είναι μεταξύ στις Σπέτσες και στο Καστρί[3], φανερώνεται άξαφνα στο τιμόνι ο Άγιος Μιλιανός (μα δεν τον γνώρισαν αμέσως πως ήταν αυτός) και παραγγέλνει του καπετάνιου να γυρίσει πίσω, γιατί έχει να τραβήξει μεγάλη φουρτούνα. Ο καραβοκύρης όμως δεν τον άκουσε, γιατί ελογάριαζε πως όσο να χαλάσει ο καιρός μπορούσε να φτάσει σε κανένα λιμάνι παραπέρα από τον κάβο, στην Κουβέρτα, να ειπούμε, ή στην Κάππαρη. Αλλά σηκώθη αμέσως η φουρτούνα, και ο Άγιος Μιλιανός τού είπε πως ποτέ δε θα περάσει τον κάβο, αν δε χτίσει εκεί μια εκκλησιά στον άγιο. Ο καραβοκύρης γύρισε στις Σπέτσες, μα δεν έκαμε κείνο που του παράγγειλε ο άγιος. Ύστερα άλλες δυο φορές εδοκίμασε να περάσει τον κάβο, μα του κάκου, και κάθε φορά τού παρουσιαζότανε ο άγιος και του έλεγε να κάμει κείνο που του είπε, γιατί αλλιώς δε θα περάσει ποτέ τον κάβο. Είδε κι απόειδε ο καραβοκύρης, τέλος πάντων, έχτισε την εκκλησιά στο μέρος που του είπε ο άγιος και από τότε τα καράβια μπορούν να περνούν τον κάβο χωρίς να πάθουν τίποτα, γιατί τα φυλάει ο άγιος.
Νικόλαος Γ. Πολίτης, «Οι παραδόσεις του ελληνικού λαού».
[1] Αναφέρεται στα μέσα του 19ου αιώνα.
[2] Το αρχαίο όνομα του ακρωτηρίου ήταν «Κωλυσιεργία» για το δύσκολο της διέλευσής του από τα πλοία.
[3] «Καστρί» λεγόταν παλαιότερα η Ερμιόνη.
Ο Άγιος Αιμιλιανός στη Σύμη
Ο Άγιος Αιμιλιανός είναι μία μικρή νησίδα που ενώνεται με το νησί της Σύμης μέσω μιας στενής λωρίδας γης. Επάνω στη νησίδα είναι χτισμένο το ομώνυμο εκκλησάκι του Αγίου που σύμφωνα με τη παράδοση χτίστηκε με χρήματα σφουγγαράδων μετά από απαίτηση του ίδιου του Αγίου, που εμφανίστηκε σε όραμα καραβοκύρη. Το εκκλησάκι εορτάζει στις 18 Ιουλίου κάθε χρόνο. Η νησίδα δεν έχει παραλίες, αλλά τα νερά που την περιβάλλουν είναι γαλαζοπράσινα και κρυστάλλινα. Η νησίδα του Αγίου Αιμιλιανού υπήρξε ιδιοκτησία της οικογένειας του πλοιάρχου μεγάλου σπογγαλιευτικού σκάφους, Νικήτα Γιανναρά. Ο πλοίαρχος έκτισε για τα έξι παιδιά του ισάριθμα δίπατα κελιά. Στην ακμή της σπογγαλιείας, στον ομώνυμο κόλπο μεταστάθμευαν τα σπογγαλιευτικά, μέχρι να ολοκληρώσουν τον εξοπλισμό τους και να εξοφληθούν οι λογαριασμοί των πληρωμάτων πριν την αναχώρηση.
Πηγή: saint.gr, allovergreece.com, iellada.gr, facebook.com
kimintenia 