Πεύκα στο Θριάσιο, 1935 (© ETH – Bibliothek Zürich, Bildarchiv)

Πολλά χρόνια πριν την άφιξη των πρώτων καμινάδων, η Ελευσίνα ζούσε από τα προϊόντα της γης. Ο τόπος ήταν, σε γενικές γραμμές, ξηρός και άνυδρος, παρ’ όλα αυτά η πεδιάδα, έξω από την κωμόπολη, παρέμενε εύφορη και προμήθευε τους κατοίκους με άφθονο σιτάρι, κριθάρι, ελιές και σταφύλια. Μεγάλος πλούτος όμως κρυβόταν και στα βουνά που περικλείουν το Θριάσιο Πεδίο. Οι πευκόφυτες πλαγιές του όρους Πατέρα στα δυτικά και βορειοδυτικά, του Κιθαιρώνα στα βόρεια και της Πάρνηθας στα βορειοανατολικά συντηρούσαν τις οικογένειες πολυάριθμων Αρβανιτών ρετσινάδων.

Συνέχεια →