Ένα τραγούδι βγαλμένο από την απαντοχή κι από τον πόθο της επιστροφής στην αγκαλιά της όμορφης πατρίδας. Μια μελωδία γεμάτη λυρισμό και στίχους που μιλούν για τον νόστο και τους αιώνιους καημούς του, όπως ιστορούνται στις Ελληνικές θάλασσες από την μακρινή εποχή του Ομηρικού Οδυσσέα ως τις μέρες μας. Μια νοσταλγική καντάδα για το καράβι των πιο γλυκών ονείρων και για την ωραία Κεφαλονιά..
Το καράβι
(Καντάδα Κεφαλονιάς)
Για τ’ όμορφο καράβι, καημό του γυρισμού
ο κάματος ανάβει, του θαλασσοδαρμού
Την άγκυρα σηκώνει, απλώνει τα πανιά
και στρίβει το τιμόνι, για την Κεφαλονιά
Καράβι εταξίδευε, σε μια γαλάζια μοίρα
κι’ ο ήλιος αβασίλευε, μ’ ολόχρυση πορφύρα
Καθώς εγλυκοχάραζε, αντίκρισε τον Αίνο
και στ’ Αργοστόλι άραξε, το πολυαγαπημένο ] 2x
Τ’ αγέρι του χαρίζει, πρίμου καιρού φτερά
κι’ η πλώρη του αφρίζει, στα γαλανά νερά
Καράβι παιχνιδίζει, σε θάλασσα πλατειά
χαρούμενο γυρίζει, από την ξενιτιά
Καράβι εταξίδευε, σε μια γαλάζια μοίρα
κι’ ο ήλιος εβασίλευε, μ’ ολόχρυση πορφύρα
Καθώς εγλυκοχάραζε, αντίκρυσε τον Αίνο
και στ’ Αργοστόλι άραξε, το πολυαγαπημένο!
kimintenia.wordpress.com
kimintenia 