Στο Υπουργείο Εξωτερικών, αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας
της Βάρκιζας. Από αριστερά: Σκομπορίνας, Σαράφης, Σιάντος, Τσιριμώκος,
Σοφιανόπουλος, Παρτσαλίδης, Μπαρούτσος. Πίσω, στο κέντρο,
ο Μαρκόπουλος και ο στρατηγός Κατσώτας

Στις 12 Φεβρουαρίου 1945 η ελληνική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό, τότε, τον Νικόλαο Πλαστήρα, και το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος υπέγραψαν τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Η Συνθήκη αυτή ήταν η προσπάθεια να λήξουν όσα δεινά είχαν προκληθεί από τα «Δεκεμβριανά» (Δεκέμβριος 1944 – Ιανουάριος 1945), δηλαδή την ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) -στρατιωτικού σκέλους του ΕΑΜ- από τη μία και των ελληνικών κυβερνητικών δυνάμεων και των Βρετανών από την άλλη.

Συνέχεια →

16 Αὐγούστου 1943

Ἦταν δεκαπενταύγουστος τοῦ 1943 καί ἐνῶ ὅλοι οἱ ἁπανταχοῦ χριστιανοί γιόρταζαν τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, κάποιοι κάτοικοι σέ ἕνα χωριό τῆς πατρίδας μᾶς ζοῦσαν τό δικό τους μαρτύριο ὑπό τή βάναυση καί δολοφονική συμπεριφορά τῶν Γερμανῶν κατακτητῶν. Ἡ σφαγή τοῦ Κομμένου ἔμεινε στήν ἱστορία καθώς ἦταν στήν κυριολεξία μιά τραγωδία ἡ ὁποία συγκλόνισε ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, ὄχι μόνο γιατί ἀφανίστηκε σχεδόν ἕνα ὁλόκληρο χωριό ἀλλά ἐπιπλέον ἦταν τό πρῶτο στή χώρα μᾶς τό ὁποῖο δοκιμάστηκε ἀπό τήν βιαιότητα καί τήν βαρβαρότητα τῶν κατακτητῶν.

Συνέχεια →