Αποζημίωση για ατμοσφαιρική ρύπανση από τη Γαλλική δικαιοσύνη

Ιστορική δικαστική απόφαση στη Γαλλία για αποζημίωση πολιτών που ασθένησαν από ατμοσφαιρικούς ρύπους

Είναι η πρώτη φορά που η γαλλική δικαιοσύνη υποχρεώνει την κυβέρνηση να αποζημιώσει θύματα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, δικαιώνοντας τις οικογένειες δύο παιδιών που ασθένησαν λόγω της υπέρβασης των ορίων στην περιφέρεια του Παρισιού. «Οι δύο αποφάσεις είναι πρωτοφανείς και σημαντικές», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Φρανσουά Λαφόργκ, δικηγόρος των οικογενειών, επιβεβαιώνοντας πληροφορία της εφημερίδας Le Monde. «Για πρώτη φορά στη Γαλλία αποζημιώνονται θύματα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης».

Συνέχεια

Η Δίκη του Χριστού

Ήταν η δίκη του Χριστού δίκαιη;

Χρήστος Δερμοσονιάδης, Δικαστής

«Ecce Homo» του Antonio Ciseri (1821-1891)

Με τη φράση «Ίδε ο άνθρωπος!» (λατ. Ecce homo!) ο Πόντιος Πιλάτος
παρουσίασε στον Ιουδαϊκό λαό τον Ιησού Χριστό, φέροντα ακάνθινο στεφάνι
και περιβεβλημένο με στρατιωτικό ρωμαϊκό πορφυρό χιτώνα.
Τούτο ιστορείται από τον Ιωάννη στο Ευαγγέλιό του (19:5)

Συνέχεια

Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης (Ησ. 26,9)

Αξιότιμοι και αγαπητοί,

Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, τιμά την μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Διονυσίου του Αρεοπαγίτου επισκόπου Αθηνών, ο οποίος έγινε κοινωνός της Ευαγγελικής αλήθειας από τον Απόστολο των εθνών Παύλο, κατά την εν Αθήναις επίσκεψή του και την εκεί κηρυγματική του δραστηριότητα. Ο Άγιος Διονύσιος, έζησε τον 1ο μ.Χ. αιώνα και υπήρξε εκ των επιφανών Αθηναίων πολιτών. Υπηρετούσε την δικαιοσύνη ως ανώτατος δικαστικός, μέλος του ανωτάτου δικαστηρίου των Αθηνών γνωστού ως Αρείου Πάγου. Ήταν εκείνος που κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας, την Μεγάλη Παρασκευή που ο Κύριός μας επί του σταυρού εκφώνησε τη φράση «Τετέλεσται» και εκρύβη ο ήλιος, βλέποντας το υπερφυσικό αυτό φαινόμενο είπε: «ή Θεός πάσχει ή το παν απόλλυται».

Συνέχεια

Ο Δικαστής είναι ο Πρωτομάστορας των μεταμορφώσεων!

Μιχαήλ Άγγελος, Ερυθραιώτικη Σύβιλλα (από την οροφή της Cappella Sistina)

Θα ήταν θυμάμαι τέτοιες μέρες, ένα από κείνα τα φθινοπωρινά πρωινά της Αθήνας, τα λουσμένα στον ήλιο και το φως. Μια αδιόρατη αντίσταση που αποτολμά σχεδόν απαράλλαχτα κάθε χρόνο τέτοια εποχή η πόλη, η ύστατη υπερήφανη αναλαμπή της λίγο προτού παραδοθεί οριστικά στον χειμώνα. Με τη μοναδική φίλη που είχα στο χώρο, τη Ρίτα από το φροντιστήριο για τις Πανελλήνιες, συναντηθήκαμε χαμηλά στη Σόλωνος και ανηφορίσαμε το δρόμο προς τη Νομική. Ήταν το πρώτο μας μάθημα…

Συνέχεια