Χάλκινα σκεύη από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Ιαπωνία – Φτιάχνουν από κολυμπήθρες και τηγάνια μέχρι σέικερ και σαμπανιέρες

Αρχές δεκαετίας του 1950, ο μόλις είκοσι ετών (τότε) Κωνσταντίνος Καβούνης φτιάχνει, σε ένα μικρο εργαστήριο στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, το πρώτο χάλκινο σκεύος μαγειρέματος, ένα βαθύ ταβά. Το ένα έφερε το άλλο, η τέχνη των χειροποίητων κατασκευών «ταξίδεψε» από δεκαετία σε δεκαετία και έφτασε μέχρι σήμερα στα χέρια του γιου του.

Συνέχεια →

Ερώτηση προς τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με θέμα «Σκοπεύει η κυβέρνηση να ακυρώσει τον διαγωνισμό πώλησης του ακινήτου της «Ελληνικής Κεραμικής» και να το παραχωρήσει στον Δήμο Αμαρουσίου;» κατέθεσαν βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς.

Συνέχεια →

Στο χωριό Ποταμούλα της Αιτωλοακαρνανίας συναντάμε τον κύριο Γιώργο. Για 34 χρόνια, από το 1973 έως το 2007, υπηρέτησε ως ταχυδρόμος διανύοντας αμέτρητα χιλιόμετρα με τα πόδια, διανέμοντας γράμματα, δέματα και νέα σε κάθε γωνιά της περιοχής. Η παιδική του ηλικία σημαδεύτηκε από τη φτώχεια. Μεγάλωσε σε μια παράγκα, με λιγοστό φαγητό και ό,τι ρούχα έβρισκε. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να σκαρφαλώσει προς τα πάνω. Μετά τη θητεία του στο στρατό, ακολούθησε το επάγγελμα του ταχυδρόμου, μιας εποχής όπου η στολή, η τσάντα και η σφυρίχτρα αποτελούσαν αναπόσπαστα κομμάτια του.

Συνέχεια →

Πεύκα στο Θριάσιο, 1935 (© ETH – Bibliothek Zürich, Bildarchiv)

Πολλά χρόνια πριν την άφιξη των πρώτων καμινάδων, η Ελευσίνα ζούσε από τα προϊόντα της γης. Ο τόπος ήταν, σε γενικές γραμμές, ξηρός και άνυδρος, παρ’ όλα αυτά η πεδιάδα, έξω από την κωμόπολη, παρέμενε εύφορη και προμήθευε τους κατοίκους με άφθονο σιτάρι, κριθάρι, ελιές και σταφύλια. Μεγάλος πλούτος όμως κρυβόταν και στα βουνά που περικλείουν το Θριάσιο Πεδίο. Οι πευκόφυτες πλαγιές του όρους Πατέρα στα δυτικά και βορειοδυτικά, του Κιθαιρώνα στα βόρεια και της Πάρνηθας στα βορειοανατολικά συντηρούσαν τις οικογένειες πολυάριθμων Αρβανιτών ρετσινάδων.

Συνέχεια →