Ίων Δραγούμης (1878-1920)

«Τί εἶνε ὁ θάνατος; Μιά στιγµή ἀγωνία ἴσως καί στενοχώρια.
Mά ἔπειτα τί γλυκειά πού θά εἶνε ἡ ἡσυχία! Ἐγώ θά ξεχάσω ὅλα.
Καί γιά τούς ἀνθρώπους θά εἶμαι περασμένος· θά μέ κρίνουν
ὅπως κρίνουν ἐκείνους πού δὲν ξανάρχονται ..»
Ίων Δραγούμης

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη δολοφονία του Ίωνος Δραγούμη. Ήταν 31 Ιουλίου 1920 όταν ένοπλη ομάδα φανατικών βενιζελικών τον συνέλαβε στους Αμπελοκήπους και τον σκότωσε μπροστά στους περαστικούς, στο πεζοδρόμιο της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας απέναντι από το σημερινό ξενοδοχείο Χίλτον. Στο σημείο της δολοφονίας έχει τοποθετηθεί αναθηματική στήλη. Ήταν μία πράξη εκδικήσεως για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου στο Παρίσι, με την οποία ο Δραγούμης έπεσε θύμα του φανατισμού και του Εθνικού Διχασμού.

Συνέχεια →

Ευάγγελος Παπανούτσος
(1900-1982)

«Από τη μόρφωσή μας απουσιάζει σχεδόν ολόκληρος ο βυζαντινός, ο μεσαιωνικός κόσμος με την ελληνική γραμματεία του και ο νέος Ελληνισμός, από το 13ο αιώνα και εδώ. Έχομε ανοίξει μια μεγάλη πληγή απάνω στο εθνικό σώμα της πνευματικής μας ιστορίας. Οι συνέπειες αυτής της πλάνης είναι πολλές. Αφαιρέσαμε από την παιδεία του Έθνους το στοιχείο που μπορεί να γίνει ο καλύτερος άξονάς της και που δικαιολογημένα πρέπει να είναι το καμάρι μας: την ιδέα της ακατάλυτης διάρκειας, της αδιάσπαστης συνέχειας που παρουσιάζει αυτός εδώ ο μικρός και βασανισμένος λαός στη μακρά και γεμάτη από ωραίες σελίδες πνευματική του ιστορία. Η παραμέληση των εθνικών θησαυρών είναι ίδιον των λαών που δεν σέβονται ή έπαψαν να πιστεύουν στον εαυτό τους…». 66 χρόνια μετά, τα λόγια αυτά του Ευάγγελου Παπανούτσου παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ με ό,τι αυτό σημαίνει για όσα έχουν συντελεσθεί στην ελληνική παιδεία στο διάστημα που μεσολάβησε…

Συνέχεια →