Έφυγε από τη ζωή η μεγάλη ερμηνεύτρια Στέλλα Γκρέκα σε ηλικία 103 ετών. Η βελούδινη φωνή της ερμήνευσε μοναδικά και αξέχαστα μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια. Ο Χρήστος Χαιρόπουλος έλεγε πως η φωνή της ήταν «βιολοντσέλο» και η Μαρίκα Κοτοπούλη τη λάτρευε.
Μέσ’ τη ζωή μας την πεζή ως πότε πιά κανείς να ζει
ως πότε πιά κανείς να ζει μέσ’ τη ρουτίνα.
Τα χρόνια ρίχνουν στα μαλλιά μας την πλατίνα
και την ψυχή μας γερνάνε σιγά
Η Στέλλα Γκρέκα (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Στυλιανής Λαγκαδά) υπήρξε τραγουδίστρια του ελαφρού τραγουδιού, που εμφανίστηκε περιστασιακά και στον κινηματογράφο ως ηθοποιός. «Όνειρο ήταν και πάει», «Έλα γι′ απόψε», «Σαν κι απόψε», «Χτες το βράδυ», «Πού να ‘σαι τώρα», «Ας ερχόσουν για λίγο», «Πάμε στο άγνωστο», «Ήρθες σαν την άνοιξη», «Γύρισε σε περιμένω, γύρισε», «Σκληρή καρδιά γιατί να σ’ αγαπήσω», είναι μερικές από τις επιτυχίες της τραγουδίστριας που άφησαν εποχή, παρά το γεγονός ότι η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε, ουσιαστικά, στη διετία 1946-1947.
Οι σπουδαιότεροι συνθέτες της εμπιστεύτηκαν τα τραγούδια τους που μέσα από τις ερμηνείες της γίνονταν πάντα μεγάλες επιτυχίες. Κι όμως η Στέλλα Γκρέκα ξεκίνησε από ηθοποιός… Γεννήθηκε στον Διόνυσο Αττικής το 1922, ένα από τα εννέα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Από πολύ μικρή εξοικειώθηκε με τον καλλιτεχνικό χώρο καθώς ο πατέρας της ήταν σκηνογράφος και είχε φιλικές σχέσεις με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, μεταξύ των οποίων και ο Παντελής Χορν.
Το 1942 παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη και λογοτέχνη Ορέστη Λάσκο, ο οποίος ήταν ήδη γνωστός από την ταινία του «Δάφνις και Χλόη». Κουμπάρος τους ήταν ο φίλος του Φιλοποίμην Φίνος. Δύο χρόνια αργότερα έπαιξε στην ταινία «Ραγισμένες Καρδιές» του συζύγου της, ο οποίος επέλεξε και το ψευδώνυμό της. Αρχικά, η Γκρέκα επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στα «Χειροκροτήματα» του Γ. Τζαβέλλα, πλάι στον Αττίκ και τον Δημήτρη Χορν, αλλά ο Λάσκος την απέτρεψε, ώστε να συμμετάσχει στο δικό του φιλμ. Κατόπιν, έπαιξε στην ταινία «Πρόσωπα λησμονημένα» (1946) του Τζαβέλλα, στο πλευρό των Αιμίλιου Βεάκη, Γιώργου Παππά και Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Μαραμένα τα γιούλια κι οι βιόλες
μαραμένα και τα γιασεμιά
μαραμένες κι οι ελπίδες μου όλες
στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά…
Ηχογράφησε μια σειρά από επιτυχίες γνωστών δημιουργών. Όμως αρνήθηκε αρχικά να δισκογραφήσει το «Δυο πράσινα μάτια» του 1945 σε στίχους Κώστα Κιούση (κάτι για το οποίο μετάνιωσε αργότερα) και το «Λίγες καρδιές αγαπούνε» το 1946, το οποίο ο δημιουργός του Μιχάλης Σουγιούλ πρότεινε στον άγνωστο τότε Τώνη Μαρούδα και του χάρισε την πρώτη του επιτυχία.
Το 1946 συνεργάστηκε με την ελληνική ραδιοφωνία και κάθε Πέμπτη βράδυ είχε πρόγραμμα «Στέλλα Γκρέκα» με τον Κώστα Γιαννίδη στο πιάνο, ενώ το 1947 πρωταγωνίστησε στην ταινία της Φίνος Φιλμ «Μαρίνα» πλάι στον Δημήτρη Μυράτ και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Η ταινία είχε μεγάλη επιτυχία, όπως και η ερμηνεία της στη σύνθεση του Κώστα Γιαννίδη «Το τραγούδι της Μαρίνας». Η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε, ουσιαστικά, στη διετία 1946-1947.
Την ίδια περίοδο τραγουδούσε και στο ραδιόφωνο, με τη συνοδεία του συνθέτη Κώστα Γιαννίδη, σαγηνεύοντας όπως λέγεται με τη φωνή της ακόμα και τον βασιλιά Παύλο. Στο απόγειο της δόξας της, έχοντας χωρίσει με τον Λάσκο, το φθινόπωρο του 1947 μετέβη στη Νέα Υόρκη, όπου ζούσε ο αδελφός της Άγγελος. Εκεί το 1950 παντρεύτηκε τον Ελληνοαμερικανό εφοπλιστή Τζον Αυγερινό, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους. Έκτοτε, αφιερώθηκε στην οικογένειά της και η ενασχόλησή της με το τραγούδι στις ΗΠΑ ήταν περιορισμένη. Στην Ελλάδα ερχόταν κυρίως για καλοκαιρινές διακοπές.
Δυο πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες
με έχουνε κάνει τρελό.
Καρδιά μου να ξέρεις τα μάτια που είδες
πως δε θα σου βγουν σε καλό
Επαγγελματικά επισκέφτηκε τη χώρα τη δεκαετία του 1970 για να ηχογραφήσει δυο άλμπουμ για την ελληνική Columbia – EMI (τότε ΕΜΙΑΛ): «Η Στέλλα Γκρέκα τραγουδάει Χρήστο Χαιρόπουλο» (1975) με τον Χαιρόπουλο να τη συνοδεύει στο πιάνο και «Η Στέλλα Γκρέκα τραγουδάει Αττίκ» (1976) σε ενορχήστρωση και διεύθυνση του Χάρη Ανδρεάδη. Λίγο νωρίτερα, η ίδια εταιρεία είχε συλλέξει τα τραγούδια που η ερμηνεύτρια ηχογράφησε κατά τη διετή καριέρα της και τα κυκλοφόρησε σε δίσκο με τον τίτλο «Στέλλα Γκρέκα». Το 1973 και το 1984 εμφανίστηκε στην ελληνική τηλεόραση, καλεσμένη του παραγωγού Γιώργου Παπαστεφάνου. Ο ίδιος επιμελήθηκε μια συλλογή από ηχογραφήσεις της τραγουδίστριας στην Αμερική, η οποία κυκλοφόρησε από τη LYRA, το 1990, με τίτλο «Τα τραγούδια της Αμερικής».
Στις 16 Δεκεμβρίου 2013 οργανώθηκε στην Αθήνα συναυλία – αφιέρωμα στη Στέλλα Γκρέκα, την επιμέλεια της οποίας είχε ο Μιχάλης Κουμπιός, με τη συμμετοχή πολλών τραγουδιστών και της 92χρονης τότε Στέλλας Γκρέκα. Η Γκρέκα επέστρεψε στην Ελλάδα το 1987 και έκτοτε ζούσε στον Διόνυσο Αττικής, στην περιοχή όπου γεννήθηκε. Απεβίωσε στις 5 Ιανουαρίου 2025, όμως οι μοναδικές ερμηνείες της, γεμάτες συναίσθημα, ρομαντισμό και νοσταλγία θα μείνουν αθάνατες για γενιές και γενιές.
Αιωνία η μνήμη. Καλή ανάπαυση.
Πηγή: huffingtonpost.gr
kimintenia 