
Το μοναδικό Σίγρι, το χωριό των Μικρασιατών που χαρίζει υπέροχες αναμνήσεις στους επισκέπτες του
Ένα ξεχωριστό ψαροχώρι βρίσκεται στα δυτικά της Λέσβου με μοναδικά χρώματα άγριας ομορφιάς που δημιούργησε η ηφαιστειακή δραστηριότητα πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια. Στον δρόμο προς το Σίγρι απολαμβάνεις μόνο απολιθώματα και τεράστια «γυμνά» βουνά με ευωδιές θυμαριού και ρίγανης. Είναι το τέλος μίας μακρινής διαδρομής 92 χλμ. από την πρωτεύουσα του νησιού που ο επισκέπτης αξίζει να την πραγματοποιήσει. Θα τον αποζημιώσει μεταξύ άλλων η μοναδική θέα που θ’ αντικρίσει από το μοναστήρι του Υψηλού και σίγουρα θα θελήσει να έρθει ξανά.

Προικισμένο με μοναδικές δαντελωτές ακτές και όρμους το Σίγρι βρίσκεται ανάμεσα σε δύο νησάκια που στέκονται σαν φρούριο μέσα στο πέλαγος. Το μεγαλύτερο είναι το Μεγαλονήσι (ή Νησιώπη) με απολιθωμένους κορμούς δέντρων να κείτονται στις ακτές του και έναν μοναδικό Φάρο του 1860. Με μία περίεργη μορφή και χρώμα ο Καβαλούρος «στέκεται» λίγο πιο μακρυά. Αποτελεί καταφύγιο στις φώκιες ενώ στη βραχώδη γη του φυτρώνει πλούσια σπανάκι.

«Με τη Συνθήκη της Λωζάνης στο Σίγρι εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Τένεδο και τα νησιά της Προποντίδας κυρίως από τα Χουχλιά», αναφέρει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο η Δάφνη Μιχαλέα, κάτοικος του χωριού. «Ξεκίνησαν από το μηδέν φέρνοντας μόνο τη θαυματουργή εικόνα της Αγίας Τριάδας και ελάχιστα υπάρχοντα. Τη φύλαξαν στο τζαμί που υπήρχε αλλά δεν λειτούργησε ποτέ, καθώς είναι το μοναδικό τζαμί που δεν έχει προσανατολισμό προς τη Μέκκα…».

Το Σίγρι κουβαλάει μια βαριά κληρονομιά με τον σπάνιο γεωλογικό πλούτο του, το απολιθωμένο δάσος και ένα εξαιρετικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που διαθέτει. «Στο χωριό στέκει αγέρωχο το κάστρο που κτίστηκε το 1757 από τον αρχιναύαρχο του οθωμανικού στόλου Σουλεϊμάν πασά, ένας Ανεμόμυλος, και ένας επιβλητικός Φάρος 20 μέτρων», συμπληρώνει ο Αντώνης Χιώτης που έχει αναλάβει το καφενείο «το Κέντρον» το οποίο πρωτάνοιξε ο παππούς του, το 1958.

Αυτή τη στιγμή στο Σίγρι λειτουργεί ένα υπερσύγχρονο ελαιοτριβείο ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη έργα, όπως το νέο λιμάνι, το αλιευτικό καταφύγιο, εργασίες αναστήλωσης του κάστρου, σχεδιασμός ξενοδοχειακού συγκροτήματος απόλυτα εναρμονισμένου με την τοποθεσία και ο δρόμος Σιγρίου – Καλλονής. «Οι προσδοκίες είναι μεγάλες. Οι ντόπιοι είναι έτοιμοι ν’ αγκαλιάσουν καινούργιους κατοίκους, ειδικά νέους, και φυσικά τους επισκέπτες», καταλήγει ο κος Χιώτης.
Πηγή: flash.gr