29 Μαΐου
«Κέρας κριοῦ κτεῖνάν σε, Θεοδοσία,
Ὤφθη νέον σοι τῆς Ἀμαλθείας κέρας»
Η Αγία Οσιομάρτυς Θεοδοσία καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη και γεννήθηκε από γονείς πλουσίους και ευσεβείς στα χρόνια του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Αδραμυττηνού. Σε ηλικία επτά ετών, αφού έμεινε ορφανή από πατέρα, εισήλθε σε μοναστήρι, όπου μετά από λίγο εκάρη μοναχή. Μετά τον θάνατο και της μητέρας της, αφού πούλησε και διαμοίρασε στους φτωχούς τα υπάρχοντά της και απαλλάχτηκε έτσι από τις γήινες φροντίδες, επιδόθηκε με μεγαλύτερο ζήλο στην απόκτηση της τελειότητας και των μοναχικών αρετών, ασκούμενη στη μονή που βρισκόταν κοντά στο «Σκοτεινόν φρέαρ» και ονομαζόταν «Άσπαρον στέρνην». Όταν ανήλθε στον θρόνο ο Λέων ο Ίσαυρος (717-741 μ.Χ.) εξαπολύθηκε άγριος διωγμός εναντίον των εικονόφιλων και των ιερών εικόνων, ο δε πατριάρχης Γερμανός, στερεός προμαχώνας της Ορθοδοξίας, εκδιώχθηκε και αντικαταστάθηκε από τον εικονομάχο Αναστάσιο. Κατά την έναρξη του διωγμού διατάχθηκε η καθαίρεση και καταστροφή της εικόνας του Χριστού, η οποία βρισκόταν επί της Χαλκής Πύλης.
Τότε η Θεοδοσία, επικεφαλής καλογραιών και άλλων γυναικών, όρμησαν και κατέρριψαν από την κινητή σκάλα τον σπαθάριο, που ανέβηκε για να καταστρέψει την εικόνα, και με πέτρες και ξύλα επιτέθηκαν κατά του Πατριαρχείου. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση ο Πατριάρχης Αναστάσιος αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει το Πατριαρχείο. Η στρατιωτική δύναμη που επενέβη, άλλες μεν από τις γυναίκες φόνευσε, άλλες δε, μεταξύ των οποίων και τη Θεοδοσία, συνέλαβε. Και από τις συλληφθείσες άλλες ελευθέρωσαν, άλλες έκλεισαν στις φυλακές ή εξαπέστειλαν στην εξορία. Τη δε Θεοδοσία, αφού την κακοποίησαν, την οδήγησαν στην τοποθεσία του Βοός και την κατέσφαξαν, αφού διαπέρασαν το λαιμό της με κέρατο κριού, το έτος 730 μ.Χ. Το τίμιο λείψανό της περισυνελλέγη και ενταφιάσθη στη μονή Δεξιοκράτους, πολλά δε θαύματα επιτελούσε στους πιστούς που προσέρχονταν με πίστη και ευλάβεια.
Ο ιερός ναός της Αγίας Θεοδοσίας Κωνσταντινούπολης
Το βράδυ της 28ης Μαΐου 1453, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Παλαιολόγος παρέστη στη μεγαλειώδη πάνδημη ιερή ακολουθία του Εσπερινού στον ναό της Αγίας Θεοδοσίας στην πολιορκούμενη Βασιλεύουσα. Μαζί με όλο τον λαό της Κωνσταντινούπολης ικέτευσαν τον Θεό, την Υπεραγία Θεοτόκο και την μεγάλη Αγία της Πίστεώς μας για τη σωτηρία της Πόλης. Λίγες ώρες μετά, ο Κωνσταντίνος έπεσε μαχόμενος ανάμεσα στους στρατιώτες του με το σπαθί στο χέρι του, στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, τα χαράματα της 29ης Μαΐου 1453.
Ο θρύλος θέλει τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά να αναπαύεται στον ναό της Αγίας Θεοδοσίας και να περιμένει μέσα στους αιώνες καρτερικά τη στιγμή που η Πόλη θα ξαναγίνει Χριστιανική, για ν’ ανέβει στη γη και να ολοκληρώσει την τελευταία Θεία Λειτουργία που έμεινε ανολοκλήρωτη, όταν οι Οθωμανοί μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη. Αμέσως μετά την Άλωση, ο μεγαλοπρεπής ιερός ναός της Αγίας Θεοδοσίας, όπως και οι περισσότεροι χριστιανικοί ναοί στην Πόλη, μετατράπηκε σε τζαμί (οθωμανικό τέμενος) επονομαζόμενος Γκιούλ τζαμί (το Τέμενος των Ρόδων), προφανώς λόγω της συνήθειας που επικρατούσε κατά τον εορτασμό της μνήμης της Αγίας Θεοδοσίας στη Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη, να ραίνουν το ιερό σκήνωμά της με τριαντάφυλλα.
Πηγή: saint.gr
kimintenia 